Kiedy ludzie zaczęli gromadzić wiedzę społeczną?

Kluczowym aspektem ewolucyjnego sukcesu człowieka jest fakt, że nie musimy uczyć się, jak robić rzeczy od zera. Nasze społeczeństwa wypracowały różne sposoby – od edukacji formalnej po filmy na YouTube – przekazywania wiedzy innym. To sprawia, że ​​uczenie się, jak robić różne rzeczy, jest o wiele łatwiejsze niż uczenie się przez działanie, i daje nam więcej miejsca na eksperymentowanie; Możemy uczyć się, jak budować nowe rzeczy lub efektywniej radzić sobie z zadaniami, a następnie przekazywać informacje o tym, jak to zrobić innym.

Niektórzy z naszych krewnych, na przykład szympansy i bonobo, uczą się od innych gatunków. Wydaje się, że nie angażują się w ten iteracyjny proces doskonalenia, ponieważ, technicznie rzecz biorąc, nie mają kumulatywnej kultury, w której nowe technologie są budowane na wcześniejszej wiedzy. Kiedy więc ludzie rozwinęli tę zdolność?

Na podstawie nowej analizy wytwarzania narzędzi kamiennych dwóch badaczy twierdzi, że umiejętność ta pojawiła się stosunkowo niedawno, bo sięga zaledwie 600 000 lat. To mniej więcej w tym samym czasie, gdy drogi naszych przodków i neandertalczyków rozeszły się.

Akumulacja kultury

To oczywiste, że duża część naszej technologii opiera się na wcześniejszych wysiłkach. Jeśli czytasz to na platformie mobilnej, korzystasz z faktu, że smartfony wywodzą się z komputerów osobistych i że oprogramowanie wymaga działającego sprzętu. Jednak przez miliony lat ludzkiej technologii brakowało wyraźnych elementów składowych, które pomogłyby nam określić, kiedy artefakt został wydobyty z wcześniejszych prac. Jak więc zabrać się za badanie pochodzenia kultury kumulacyjnej?

Jonathan Page i Charles Perrault, badacze odpowiedzialni za nowe badanie, przyjęli bardzo bezpośrednie podejście. Początkowo skupiali się na narzędziach kamiennych, gdyż tylko one zachowały się dobrze w całej historii naszego gatunku. W wielu przypadkach wzory narzędzi pozostają niezmienne od setek tysięcy lat. Daje nam to wystarczająco dużo przykładów, że nauczyliśmy się wytwarzać te narzędzia, a w wielu przypadkach nauczyliśmy się je wytwarzać sami.

W opublikowanym właśnie artykule argumentują, że złożoność tych narzędzi pozwala ocenić, kiedy rozpoczęła się akumulacja kulturowa. „Wraz z odkrywaniem nowych technik dziewiarskich poszerzają się granice potencjalnej przestrzeni projektowej” – twierdzą. „Te bardziej złożone technologie są również trudniejsze do odkrycia, opanowania i nauczenia”.

Powstaje zatem pytanie, kiedy ludzkość dokonała zasadniczej zmiany: od prostego nauczania następnego pokolenia, jak wytwarzać tego samego rodzaju narzędzia, do wykorzystania tej wiedzy jako podstawy do zbudowania czegoś nowego. Page i Perrott argumentują, że ma to związek ze złożonością tworzenia narzędzia: „Pokolenia ulepszeń, modyfikacji i szczęśliwych błędów mogą wygenerować techniki i wiedzę znacznie przekraczającą to, co naiwna jednostka byłaby w stanie samodzielnie wynaleźć w ciągu swojego życia”.