Australijczycy, którzy przeżyli próby nuklearne, wzywają do podpisania traktatu, gdy przemawiają na posiedzeniu ONZ

Trzy pokolenia Indian, które przeżyły historyczne testy nuklearne, powiedziały Organizacji Narodów Zjednoczonych, że Australia musi zrobić więcej, aby zaradzić niszczycielskiemu wpływowi tych testów na ich rodziny.

Międzynarodowa Kampania na rzecz Zniesienia Broni Nuklearnej (ICAN) zaprosiła ocalałych do przemówienia na konferencji w Wiedniu, ponad 60 lat po detonacji bomb atomowych na odludziu Australii Południowej.

Karina Lister, kobieta z Yankunytjatjara, starsza z Kocata Sue Coleman-Hasselden i wnuczka Mia Hasselden podzieliły się swoimi doświadczeniami za pośrednictwem łącza wideo z Port Augusta.

Kobiety opowiedziały na konferencji, w jaki sposób testy przeprowadzone przez rząd brytyjski w Maralinga i Imo Fields w latach 50. wpłynęły na zdrowie kolejnych pokoleń rdzennych rodzin na tym obszarze.

Wezwali australijski rząd do podpisania Traktatu ONZ o zakazie broni jądrowej, który wszedł w życie w styczniu ubiegłego roku.

Liczba strat między pokoleniami

Ocalały John Lennon, który był na widowni, powiedział, że miała zaledwie tydzień, kiedy jej ojciec przykrył ją plandeką, aby uchronić ją przed wybuchem nuklearnym na Polach Emu.

Powiedziała ABC, że jej rodzina będzie nadal cierpieć z powodu urazów fizycznych i psychicznych z powodu przesłuchań przez kolejne pokolenia.

„Większość naszych wnuków ma bardzo słaby wzrok, a my urodziliśmy się z epilepsją” – powiedziała pani Lennon.

„Jest bardzo prawdopodobne, że umrę z powodu krwawienia z nerek.

W swojej prezentacji Mia Hassan El Din, która przeżyła trzecie pokolenie, powiedziała, że ​​doświadczyła stresu pourazowego po śmierci swojej nienarodzonej córki.

„Powikłania genetyczne doprowadziły do ​​tego, że u mojej córki rozwinęły się guzy i guzy w postaci guza w jej nerkach, sercu i mózgu, gdy była w łonie matki” – powiedziała Hassan El-Din.

„Nie było żadnych czynników zewnętrznych, które przyczyniły się do tego, co oznacza, że ​​było to genetyczne, co oznacza, że ​​nasze DNA zostało zmutowane”.

Obawiała się, że pewnego dnia jej dzieci poniosą stratę, którą czuła.

„Nadal jemy krzak Tuckera” w obszarze testowym

Pani Haseldine zidentyfikowała luki, które jej zdaniem rząd musi rozwiązać, aby wesprzeć następne pokolenie ocalałych, w tym zobowiązanie do dalszych badań i edukacji ze społecznościami rdzennymi na temat wpływu testów.