Badanie rzuca nowe światło na ewolucję ucha środkowego u ssaków

To zdjęcie dostarczone przez Instytut Paleontologii i Paleoantropologii Kręgowców Chińskiej Akademii Nauk przedstawia odrestaurowany obraz Microtherulum oneirodes na podstawie skamieliny sprzed 120 milionów lat. (Xinhua)

PEKIN, 5 grudnia 2019 r. (Xinhua) – Nowe badanie pokazuje, że struktura ucha środkowego współczesnych ssaków zaczęła ewoluować od okresu kredowego.

Ucho środkowe ssaków jest klasycznym przykładem stopniowej ewolucji. Ucho środkowe współczesnych ssaków zawiera trzy kosteczki słuchowe, w tym młotek, kowadło i strzemiączek, podczas gdy u gadów jest tylko jedna kość cylindryczna.

Paleontolodzy uważają, że dwie małe kości słuchowe w uchu środkowym ssaków, kowadełko i młoteczek, wyewoluowały z kości czworobocznej i kości stawowej żuchwy u gadów.

Ze względu na trudności w zachowaniu precyzyjnych kosteczek słuchowych jako skamieniałości, bezpośrednie dowody kopalne na ewolucję ucha środkowego są bardzo ograniczone w przypadku przodków ssaków ściśle związanych z ewolucją człowieka.

Naukowcy z Instytutu Paleontologii i Paleoantropologii Kręgowców Chińskiej Akademii Nauk odkryli skamieniałość euteranu sprzed około 120 milionów lat w północno-wschodnich Chinach, w prowincji Liaoning. Ta skamielina przedstawia „małą mysz” o długości ciała około 12 cm.

Po renowacji, analizie i badaniach naukowcy doszli do wniosku, że skamieniałość była nowym typem wczesnego bezlitosnego organizmu i odkryli, że kształt kości ucha środkowego obejmuje kość bębenkową zewnętrzną, kość młoteczkową, kowadełko i strzemiączek. Nazwali go Microtherulum oneirodes.

„Specyficzna nazwa oneirodes oddaje hołd marzycielskiemu charakterowi odkrycia tej skamieniałości, co wypełnia krytyczną lukę w naszym rozumieniu ewolucji ucha środkowego u ssaków” – powiedział Wang Haiping, jeden z badaczy z IVPP.

Ucho środkowe współczesnych ssaków jest zwykle podzielone na sześć form funkcjonalnych, a oneirodes Microtheulum jest blisko spokrewniony z uchem mikrotypowym współczesnych ssaków.

Współczesne ssaki z uszami mikrotypu są przystosowane do słyszenia wysokich częstotliwości, co oznacza, że ​​wczesne eutanazje mogły mieć bardziej wrażliwy słuch niż inne ssaki z tego samego okresu, szczególnie w odniesieniu do wrażliwości słuchowej na wysokie częstotliwości.

Wyniki badania opublikowano niedawno w czasopiśmie Nature Communications. ■