Badanie wykazało, że nadkażenia inne niż Omicron wywołują silne działanie neutralizujące krzyżowo przeciwko wariantom Omicron przez barierę antygenową

W niedawnym badaniu opublikowanym w iScienceW tym badaniu naukowcy ocenili wpływ zakażenia koronawirusem zespołu ostrej niewydolności oddechowej 2 (SARS-CoV-2) wariantem innym niż Omicron na neutralizację SARS-CoV-2 BA.4/5.

tło

Odstęp między szczepieniem a zakażeniem wpływa na produkcję usieciowanych przeciwciał przeciwko SARS-CoV-2 wariancie Omicron BA.1; Dłuższy okres prowadzi do większej generacji usieciowanych przeciwciał. Co więcej, dłuższa przerwa między dwiema początkowymi szczepionkami spowodowała wzrost przeciwciał neutralizujących, a także przeciwciał wiążących kolce (S) przeciwko Omicron BA.1 i wariantom innym niż Omicron budzącym obawy (LZO) niż w konwencjonalnym odstępie między dawkami.

Oczekuje się, że inne zmienne, w tym objawy, przyczynowy szczep wirusa i replikacja wirusa, będą miały wpływ na odpowiedź układu odpornościowego na zakażenie SARS-CoV-2. Główne przyczyny humoralnej odpowiedzi immunologicznej przeciwko SARS-CoV-2 podczas infekcji penetracyjnej nie zostały do ​​końca wyjaśnione.

o studiowaniu

W tym badaniu zespół przeanalizował korelacje między wielkością aktywności neutralizacji krzyżowej uzyskanej przeciwko wariantom SARS-CoV-2, w szczególności wirusom podtypu Omicron.

Wykorzystując materiał z górnych dróg oddechowych pobrany w ciągu czterech dni od rozpoznania SARS-CoV-2 lub wystąpienia objawów, zespół przeprowadził profilowanie wirusologiczne 220 pacjentów z chorobą koronawirusową 2019 (COVID-19), zdiagnozowanych po drugim szczepieniu. Zespół opisał ostre fazy jako rozciągające się w ciągu czterech dni od diagnozy, podczas gdy faza rekonwalescencji trwała siedem dni po postawieniu diagnozy lub wystąpieniu objawów.

Do dodatkowej analizy włączono 26 przypadków, w których surowice pobrano podczas fazy ostrej, oprócz 51 przypadków, w których surowice pobrano podczas fazy rekonwalescencji. W tych przypadkach aktywność neutralizującą surowicę oceniano przy użyciu technik opartych na żywych wirusach.

wyniki

Reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR) i analiza genomu wirusa przeprowadzona w celu wykrycia mutacji szczytowej ujawniła, że ​​większość zainfekowanych wirusów to warianty SARS-CoV-2 Alpha lub Delta. W próbkach z górnych dróg oddechowych, zakaźne miana wirusa i miano wirusowego kwasu rybonukleinowego (RNA) były znacznie większe u pacjentów zakażonych delta niż u pacjentów zakażonych alfa. Jednak zakaźne miana wirusów i ładunki wirusowego RNA były dodatnio związane z tą samą wielkością w obu wariantach, co wskazuje na brak różnicy między wariantami w związku między ilością zakaźnego wirusa a poziomami wirusowego RNA.

Wyniki te wskazują, że delta mnoży się szybciej w górnych drogach oddechowych osób z infekcją penetrującą. Podczas rekonwalescencji miana przeciwciał anty-S były równoważne przypadkom z przełomową infekcją bez doniesień o poprzedniej infekcji.

W fazie rekonwalescencji równoważna aktywność związana ze wszystkimi zmiennymi była większa niż w fazie ostrej. Aktywność neutralizująca surowicy ostrej fazy przeciwko wirusom Beta, Delta i Omicron BA.1, BA.2 i BA.4/5 była niższa niż szczepu przodków, podczas gdy ponad połowa wszystkich mian neutralizujących BA.4/5 była okazał się niższy od granicy wykrywalności. Aktywność neutralizująca surowicy rekonwalescencyjnej wobec wirusów Beta i Omicron BA.1, BA.2 i BA.4/5 była niższa niż szczepu pierwotnego.

Co ciekawe, nie było znaczących różnic w aktywności neutralizującej wirusów BA.1, BA.2 i BA.4/5 wśród próbek surowicy pobranych od pacjentów w okresie rekonwalescencji, co wskazuje na niewielkie różnice w antygenie między podszczepami Omicron. przełomowe próbki surowicy.

Miana rekonwalescencji i ostrej neutralizacji przeciwko BA.2 były niższe niż w przypadku szczepu przodków. Surowice w stadium rekonwalescencji otrzymane z serotypów z przełomem delta miały większą aktywność neutralizującą przeciwko wariantom beta i prekursorom niż surowice w stadium rekonwalescencji z infekcji alfa-breakout, ale obie wykazywały taką samą aktywność neutralizującą przeciwko wariantom delta i alfa.

Zakażenie wariantem delta było pozytywnie związane z neutralizacją miana wirusów przodków i wirusów beta, co potwierdza powyższe ustalenia. W przeciwieństwie do tego, czas między szczepieniem a infekcją był dodatnio skorelowany z neutralizującymi mianami surowic progenitorowych, beta i Omicron BA.1, BA.2 i BA.4/5 w fazie rekonwalescencji.

Ponadto w odpowiedzi na wszystkie zmienne w próbkach surowicy rekonwalescencji istniał znaczący związek między miano wirusa w górnych drogach oddechowych a mianami wyrównawczymi. Pokazało to, że miano wirusa wykryte w górnych drogach oddechowych podczas diagnozy modyfikowało odpowiedzi przeciwciał w całym okresie rekonwalescencji po nowej infekcji.

Zespół zbadał powiązanie przyczynowej linii wirusowej z odległościami wariantów surowicy i nie zaobserwował żadnych zmian między fazami rekonwalescencji a fazą ostrą. Pokazało to, że zakres neutralizacji surowicy nie różnił się między uszkodzeniami penetrującymi delta i alfa. Co więcej, infekcja penetrująca delta i alfa wpłynęła równoważnie na objętość neutrofili przeciwko różnym wariantom antygenowym.

wniosek

Ogólnie rzecz biorąc, wyniki badania wykazały, że infekcja penetrująca inna niż Omicron indukowała silne działanie neutralizujące krzyżowo przeciwko wariantom SARS-CoV-2 Omicron, takim jak podszczep BA.4/5, przez barierę antygenową. Wyniki wskazują, że czas trwania okresu inkubacji po szczepieniu, a nie antygen związany z zakażonym wirusem lub miano wirusa wykryte w górnych drogach oddechowych, jest krytycznym czynnikiem w rozszerzeniu równania na antygenowo różne warianty wirusowe.