Diabelską Kometę można zobaczyć z australijskiego nieba raz w życiu

Po raz pierwszy od dziesięcioleci Kometa 12P/Pons-Brooks, znana jako Diabelska Kometa, przeleci blisko Ziemi i będzie widoczna dla Australijczyków.

Po 71 latach orbitowania, w poniedziałek 22 kwietnia Kometa Szatana znajdzie się na niebie Australii i będzie wystarczająco jasna, aby można ją było zobaczyć przez lornetkę, a nawet gołym okiem ze względu na bliskość Słońca. według dr Luceny. Kedziora-Chudczer z australijskiej astronomii. Potem zniknie ponownie na kilka kolejnych dziesięcioleci, powracając dopiero w 2095 roku.

Szybkie fakty na temat Komety Szatana

• W 1812 roku kometa została odkryta przez francuskiego astronoma Jean-Louisa Ponsa, a w 1884 roku została „odkryta ponownie” przez brytyjsko-amerykańskiego astronoma Williama Roberta Brooksa – i nazwana imionami obu.

• Mogło to być również obserwowane przez chińskich astronomów przed 1812 rokiem.

• 12P/Pons-Brooks znana jest jako Diabelska Kometa ze względu na swoje dwa „ogony”, które pod pewnymi kątami przypominają diabelskie rogi.

• Ogony te powstają w wyniku nagrzania lodu i pyłu komety przez Słońce, co prowadzi do tak zwanych erupcji kriowulkanicznych.

Kiedy i gdzie to zobaczyć w Australii

Kedziora-Chudczer powiedziała Yahoo News, że kometa Szatan będzie najbliżej Słońca 21 kwietnia, zanim od 22 kwietnia stanie się widoczna dla Australijczyków. Można go zobaczyć z dowolnego miejsca, chociaż najlepszym miejscem byłyby obszary o niskim zanieczyszczeniu światłem, poza miastem.

„W Australii od 22 kwietnia powinno być możliwe uchwycenie go na zachodnim niebie o zachodzie słońca, niedaleko Jowisza, który obecnie znajduje się w tym regionie” – powiedziała.

„Następnie (do początków maja) kometa będzie widoczna dłużej po zachodzie słońca, w miarę oddalania się od Słońca, ale z każdym dniem będzie coraz słabsza, więc być może będziesz potrzebować lornetki lub małego teleskopu”.

Historia trwa

Komety uczą nas o historii Ziemi

Według Kędziory-Chudczera komety to po prostu materiał skalisty zmieszany z lodem. „Postrzegamy je jako pozostałości elementów składowych naszego Układu Słonecznego” – powiedziała.

„Zazwyczaj znajdują się na obrzeżach Układu Słonecznego w Obłoku Oorta i nie zostały poddane zbyt dużej obróbce – na przykład takiej, jak materia planetarna w wyniku erozji, procesów wulkanicznych i tak dalej”.

Z powodu braku przetwarzania astronomowie mogą „wiele dowiedzieć się o powstaniu i historii Układu Słonecznego”, obserwując komety za pomocą instrumentu zwanego spektrografem, mówi Kedziora-Chudczer. „Używamy go, aby potwierdzić, jakiego rodzaju cząsteczki i atomy znajdują się w materiale otaczającym kometę” – wyjaśniła.

W ten sposób naukowcy odkrywają wiele rzeczy na temat naszej planety, w tym sposób, w jaki Ziemia pozyskuje wodę oceaniczną. „Uważamy, że komety, które magazynowały dużo substancji lotnych, takich jak lód, były w stanie dostarczyć znaczną część wody na Ziemię, gdy planety dopiero się formowały”.

Czy masz wskazówkę dotyczącą historii? e-mail: [email protected].

Możesz nas także śledzić Facebook, Instagrama, TIK Tok, Świergot I youtube.