Galaktyka gospodarza dla szybkiego rozbłysku radiowego

Szybkie impulsy radiowe (FRB) to jasne impulsy emisyjne o długości fal radiowych (najczęściej obserwowane przy długości fali do kilkudziesięciu centymetrów), których mechanizmy fizyczne są niejasne. Wybuchy trwają od setek milisekund do kilku milisekund i żaden nie był powiązany z konkretnym źródłem, chociaż odkryto tysiące FRB od czasu zaobserwowania pierwszego czternaście lat temu. Równie zagadkowy jest fakt, że większość FRB nie powiela się, co jest jednym z powodów, dla których dalsze obserwacje w celu zidentyfikowania oryginalnych źródeł są tak trudne. Jednak niewielka mniejszość FRB to powtórzenia, a cztery z tych „replikatorów” pojawiły się w galaktykach macierzystych, których środowiska mają skromny skład gwiezdny, co może być dowodem na naturę obiektów lub środowisk za nie odpowiedzialnych.

Astronom CfA Tarraneh Eftekhari był członkiem zespołu, który wykorzystał 36-kilometrowy Australian Telescope Pathfinder Array do wykrycia pięciu błysków nowego wzmacniacza FRB 20201124A i zlokalizowania go w słabej galaktyce oddalonej o około 1,5 miliarda lat świetlnych. Następnie zespół wykorzystał instrument Binospec na MMT do pomiaru widma optycznego galaktyki macierzystej, a także archiwalnych danych rentgenowskich galaktyki z Obserwatorium Swift.

Podobnie jak cztery wcześniej zidentyfikowane hosty FRB, galaktyka ta wykazuje skromny i niczym nie wyróżniający się poziom formowania się gwiazd, średnio około pięciu mas Słońca nowych gwiazd rocznie (dla porównania, Droga Mleczna wytwarza około jednej rocznie). Galaktyka macierzysta zawiera około dwudziestu miliardów mas Słońca w gwiazdach, których średni wiek jest stosunkowo młody, około pięciu miliardów lat. Zawiera mnóstwo ciepłego pyłu, ale nie ma dowodów na emisję z jądra supermasywnej czarnej dziury.

Nowe badanie pokazuje zalety korzystania z komplementarnych narzędzi do śledzenia pochodzenia tych tajemniczych rozbłysków radiowych.