Instrument NASA wykrywa dziesiątki emiterów super metanu z kosmosu

Orbitalny instrument NASA, zaprojektowany przede wszystkim w celu przyspieszenia badań pyłu w powietrzu i jego wpływu na zmiany klimatyczne, okazał się genialny w innym ważnym zadaniu nauk o Ziemi, ujawniając znaczące na całym świecie emisje metanu, silnego gazu cieplarnianego.

NASA poinformowała we wtorek, że instrument, zwany spektrometrem obrazowania, zidentyfikował ponad 50 „superemiterów” metanu w Azji Środkowej, na Bliskim Wschodzie i w południowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych, odkąd został zainstalowany w lipcu na pokładzie Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Nowo zmierzone gorące punkty metanu, niektóre wcześniej znane, a niektóre niedawno odkryte, obejmują rozległe instalacje naftowe i gazowe oraz duże składowiska odpadów.

Spektrometr został zbudowany przede wszystkim w celu określenia składu mineralnego pyłu wdmuchiwanego do atmosfery z pustyń Ziemi i innych suchych obszarów poprzez pomiar długości fal światła odbitego od wierzchniej warstwy gleby w tych regionach.

To badanie, NASA Surface Mineral Dust Study, lub EMIT, pomoże naukowcom określić, czy pył unoszący się w powietrzu w różnych częściach świata prawdopodobnie zatrzyma lub odchyli słońce, przyczyniając się do ocieplenia lub schłodzenia planety.

Okazuje się, że metan pochłania światło podczerwone w unikalny sposób, który spektrometr EMIT może łatwo wykryć, według naukowców z NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) w pobliżu Los Angeles, gdzie zaprojektowano i zbudowano urządzenie.

Okrążając Ziemię raz na 90 minut ze swojej pozycji na pokładzie stacji kosmicznej o wysokości około 250 mil (420 km), EMIT może badać rozległe obszary planety o szerokości dziesiątek mil, jednocześnie koncentrując się na obszarach tak małych jak boisko do piłki nożnej.

„Niektóre z odkrytych pióropuszów[metanu]należą do największych, jakie kiedykolwiek zaobserwowano, w przeciwieństwie do niczego, co kiedykolwiek zaobserwowano z kosmosu” – powiedział Andrew Thorpe, technik badawczy w Jet Propulsion Laboratory, który prowadzi badania nad metanem.

Metan, produkt uboczny rozkładu materii organicznej i główny składnik gazu ziemnego używanego w elektrowniach, odpowiada za ułamek wszystkich spowodowanych przez człowieka emisji gazów cieplarnianych, ale ma około 80 funtów więcej na funt niż dwutlenek węgla.

W porównaniu z dwutlenkiem węgla, który pozostaje w atmosferze przez wieki, metan utrzymuje się przez około dekadę, co oznacza, że ​​redukcja emisji metanu ma natychmiastowy wpływ na globalne ocieplenie.

Przykłady nowo sfotografowanych emiterów super metanu pokazanych we wtorek przez Jet Propulsion Laboratory obejmowały skupisko 12 pióropuszy z infrastruktury naftowej i gazowej Turkmenistanu, niektóre rozciągające się na ponad 20 mil (32 km).

Naukowcy szacują, że pióropusze Turkmenistanu wspólnie uwalniają metan w tempie 111 000 funtów (50 400 kilogramów) na godzinę, rywalizując ze szczytowym przepływem z wybuchu pola gazowego w kanionie Aliso w 2015 r. w pobliżu Los Angeles, który zalicza się do największych przypadkowych emisji metanu w historii USA.

Dwa inne duże źródła emisji to pole naftowe w Nowym Meksyku i kompleks przetwarzania odpadów w Iranie, które łącznie emitują prawie 60 000 funtów (29 000 kg) metanu na godzinę. Urzędnicy JPL powiedzieli, że żaden z nich nie był wcześniej znany naukowcom.

NASA powiedziała, że ​​EMIT, jeden z 25 ziemskich instrumentów naukowych na orbicie, może znaleźć setki emiterów super metanu przed zakończeniem swojej rocznej misji.