Jak to jest grać z Dustinem Martinem i przeciwko nim, historie, przemyślenia, najlepsze momenty, Jack Riewoldt i Nathan Buckley ćwiczący przeciwko niemu, najnowsze wiadomości

Dustin Martin to wielki futbol. W ten weekend stał się nieśmiertelnym graczem AFL, rozgrywając swój 300. mecz.

Istnieje charakterystyczne podejście „nie kłóć się” i niesamowita umiejętność przełamywania wślizgów. Ostre kopnięcie. Prawie nie do pokonania w meczu jeden na jednego. Niekończąca się passa magii futbolu z wielkimi momentami w finałach, Martin jest naprawdę jedyny w swoim rodzaju.

Jak to jest grać z Dustinem Martinem i przeciwko nim? I spiskowanie przeciwko niemu w loży trenerskiej?

Oglądaj na żywo każdy mecz każdej rundy sezonu Toyota AFL Premiership bez przerw na reklamy podczas gry w Kayo. Czy jesteś nowy w Kayo? Rozpocznij bezpłatny okres próbny już dziś >

Jeden z najwspanialszych graczy ery nowożytnej – jak określił go legenda Tygrysów Jack Riewoldt – „zagadka” – nie ma wielu graczy, którzy wywarli tak ogromny wpływ i osobowość na boisku, a mimo to poza piłką nożną pozostają owiani tajemnicą – przynajmniej tym, którzy nie są mu bliscy.

Riewoldt znajdował się w bliskim kręgu Martina, ponieważ większość swojej kariery grali razem w złotej erze Tygrysów.

Zdeklarowany Riewoldt złożył hołd swoim kolegom z Fox Footy AFL 360 W tym tygodniu opisał Martina jako niedocenianego lidera i ujawnił, jak wiele dla niego znaczy w kontekście futbolu.

„Czy byłbym trzykrotnym uczestnikiem All-Star, gdybym nie miał Dustina Martina w swoim życiu? Prawdopodobnie nie, powiedziałbym nie” – oświadczył Riewoldt.

Jest to rodzaj aprobaty.

Niektórzy mogą powiedzieć, że sezon 2017 Martina jest najlepszym, jaki kiedykolwiek widzieli w przypadku zawodnika, który popisał się jego niesamowitym hat-trickiem, zdobywając w tym samym roku medal Brownlow, tytuł mistrzowski i medal Norma Smitha.

Martin jest jedynym trzykrotnym medalistą Norma Smitha w historii AFL i zapewnił niezliczone atrakcje – zarówno fanom Richmond, jak i całemu światu futbolu.

Wybierz jeden? Riewoldt nie mógł minąć decydującej bramki Martina w wielkim finale 2020 przeciwko Geelong na stadionie Gabba, gdy przedryblował kilku bliskich przeciwników Cats, w tym Patricka Dangerfielda, i naprawdę zaczął przyspieszać od linii granicznej.

„To był dosłownie mecz jeden na czterech. Myślę, że był w tym także element Dangerfield – być może ta dwójka rywalizowała ze sobą, aby wyłonić najlepszego gracza w rozgrywkach w ciągu tych pięciu lat” – Riewoldt powiedział. AFL 360.

„Jest coś, co symbolizuje to, kim jest Dustin – wykorzystał ten moment i strzelił gola, a na jego twarzy widać było ekstazę i radość.

„Kiedy nadchodzi taki moment, on o tym wie na 100 procent”.

Z dala od boiska Riewoldt powiedział, że Martin „nie może być bardziej pokorny”, ujawniając, że zdobycie medalu Brownlow w 2017 r. byłoby „najważniejszym wydarzeniem jego tygodnia”, biorąc pod uwagę, jak bardzo był skupiony na sukcesie zespołu w sobotnim wielkim finale.

Do tego dochodzi przebywanie w obozie wroga i przeżywanie największych koszmarów w grze.

Gwiazda Brisbane Lions i dwukrotna medalistka Brownlow, Lachie Neale, jest pod największym wrażeniem Martina, ponieważ jest „najlepszym graczem” i „niewiarygodny” był w przypadku Richmond hat-tricka składającego się ze zwycięstw.

Neil opowiedział więcej o swoich niedawnych doświadczeniach z Martinem, gdy współkapitan Lions padł ofiarą znanego mu ruchu „nie kłóć się”.

„Kilka tygodni temu, kiedy graliśmy z Richmond, skończyłem jeden mecz i rzucił mnie na kolana” – ujawnił Neil w swoim programie. AFL 360.

„Myślę, że podszedłem do ławki rezerwowych i powiedziałem chłopakom: «Właśnie dostałem Dusty’ego»”.

„Podoba mi się to, bo zdecydowanie nie mam tego w torbie”.

Zwycięzca Premier League Eagle Will Schofield pamięta, że ​​czuł „przestraszenie”, ilekroć Martin szedł w jego stronę w obronie, i powiedział, że tylko tacy ludzie jak Lance Franklin i Gary Ablett Jr również potrafili wzbudzić w nim taki strach.

Schofield powiedział o Martinie w Fox Footy: „Czy powinienem powiedzieć, że miałem szczęście, czy nieszczęście, że grałem z nim kilka razy?” AFL dzisiaj wieczorem.

„Był onieśmielający grą fizycznie i psychicznie. Wiedział, że jest lepszy od ciebie… Bardzo niewielu chłopaków potrafiło mnie tak zastraszyć.

„W NFL jest wielu dobrych graczy, ale on jest jednym z najlepszych w naszej grze, dobrze radzą sobie w ważnych meczach… Nie wiem, czy kiedykolwiek zobaczymy drugiego takiego gracza.

„Kiedy żetony spadły i trzeba było wygrać grę, Richmond zwrócił się do Dusty’ego. Po prostu świetny gracz”.

Martina w kabinie trenerskiej boli tak samo głowa, jak na boisku.

Były trener Magpies, Nathan Buckley, trenował przeciwko Martinowi podczas jego absolutnej Premiership, w tym podczas kilku imponujących bitew pomiędzy Collingwood i Richmond pod koniec 2010 roku.

Buckley wyjaśnił, że Martin był „wyjątkowym wyzwaniem”, które rzuca na ciebie coś innego ze względu na jego wybuchowość i umiejętność przełączania się między pomocnikiem a napastnikiem.

„Dusty był bardzo trudnym meczem, ponieważ potrzebowałeś kogoś, kto mógłby towarzyszyć mu w wielu obszarach boiska” – powiedział Buckley. Foxfooty.com.au.

„W zasadzie jest napastnikiem, pół-graczem… zatrzymuje się i atakuje, a Kane Lambert był jego skrzydłowym, gdy się poruszał… Zostali znakomicie wykorzystani i zadawali ważne pytania na temat przeciwników.

„Na tym etapie zastąpiliśmy go Levim Greenwoodem w środku pola, a jeśli się uda, oddamy go Braydenowi Maynardowi, jeśli poda głęboko.

„Ale nawet gdy udało mi się dobrze rozegrać spotkanie i oddać piłkę, Dusty potrafił znaleźć przestrzeń tam, gdzie jej nie było, lub też dobrze radził sobie w grze jeden na jednego.

„To właśnie sprawia, że ​​mistrzowie są tym, kim są”.

Buckley opisał także Martina jako „cichego, ale uroczego faceta” poprzez kilka interakcji społecznych z nim z dala od piłki nożnej i porównał mistrza Tygrysów do Maynarda jako „panów o wielkim sercu”.

Powściągliwy i introwertyczny Martin pozwolił, aby futbol przemówił przez jego 299 bramek.

A kiedy już wszystko będzie gotowe, kiedykolwiek to nastąpi, pozostawi po sobie ślad tak duży, jak każdy w kodzie AFL, a także blizny na niektórych przeciwnikach.