Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba mógł w końcu potwierdzić, w jaki sposób powstają planety: ScienceAlert

Zaobserwowano ważny dowód potwierdzający długoletnią hipotezę dotyczącą powstania planety Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST)Oznacza to, że astronomowie są pewni, że prawidłowo przeprowadzili część procesu kosmicznego.

Dane JWST przetworzone przez międzynarodowy zespół badaczy potwierdzają teorię „dryfu żwiru lodowcowego”. myślałem, że tak Niezbędne do zbierania pyłu i skał, które ostatecznie zamieniają się w planety takie jak nasza.

Mówiąc najprościej, dryf lodowego żwiru działa w następujący sposób: małe kawałki pokrytego lodem materiału zderzają się ze sobą na zewnętrznych krawędziach powierzchni. młody człowiek Dysk protoplanetarny Traci pęd, pozwalając mu spaść w kierunku gwiazdy w cieplejszy region, gdy jej zamarznięta atmosfera sublimuje.

Z tego pierścienia drobnego gruzu i pary wodnej powstają skaliste planety, które skutecznie służą jako bezpośrednia usługa dostarczania materiałów budowlanych przez nowonarodzony Układ Słoneczny.

Chociaż pomysł jest trafny, badania światła odległych gwiazd, które mogłyby wskazać lokalizację pary wodnej, były jak dotąd zbyt niejasne, aby jednoznacznie stwierdzić, czy ten dryf lodowych kamyków w ogóle miał miejsce.

Tutaj zespół przyjrzał się zdjęciom w wyższej rozdzielczości wykonanym za pomocą Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba Kamera na podczerwień średniej klasy Aby zbadać dwa typy dysków protoplanetarnych; Kompaktowy i rozbudowany. Jak sugerują nazwy, rozszerzone wersje są większe i składają się z odrębnych pierścieni oddzielonych ciśnieniem i grawitacją, podczas gdy zwarte dyski protoplanetarne są bliżej siebie.

Nowe badania pokazują, że lodowa materia rzeczywiście może przemieszczać się po dyskach protoplanetarnych, chociaż dzieje się to łatwiej na dyskach kompaktowych.

„W przeszłości mieliśmy bardzo statyczny obraz powstawania planet, prawie tak, jak gdyby istniały odizolowane obszary, z których powstały planety”. On mówi Planetolog Colette Salek z Vassar College.

„Teraz mamy dowody na to, że te regiony mogą ze sobą oddziaływać. Sugeruje się, że dzieje się to również w naszym Układzie Słonecznym”.

Porównując dane ze skompresowanych i rozszerzonych dysków, zespół zauważył więcej pary wodnej gromadzącej się na „linii śniegu” płyty CD, gdzie lodowe kamyki powinny stracić dużo pary.

Potwierdza to pogląd, że materiały budowlane mogą przemieszczać się do wewnątrz po płycie, co jest bardziej efektywne w przypadku płyt CD, w przypadku których nie trzeba przekraczać dużych szczelin. W miarę jak sublimowane kamyki napływają z zewnątrz, dostarczają zarówno ciał stałych, jak i wody, aby stworzyć nasiona nowej planety, tak głosi teoria.

To niezwykłe odkrycie, którego dokonało się dzięki ultraczułym instrumentom o wysokiej rozdzielczości znajdującym się na pokładzie Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba. Teraz astronomowie mogą dalej badać powstawanie planet, wiedząc, że ten proces faktycznie zachodzi.

„Webb w końcu ujawnił związek pomiędzy parą wodną w dysku wewnętrznym a dryfem lodowych kamyków z dysku zewnętrznego”. On mówi Astrofizyk Andrea Panzati z Texas State University.

„To odkrycie otwiera ekscytujące perspektywy badania powstawania planet skalistych za pomocą sieci WWW!”

Badanie zostało opublikowane w Listy do dzienników astrofizycznych.