Maść DNA Molecule zwalcza alergiczne kontaktowe zapalenie skóry u myszy

Dziękuję. Posłuchaj tego artykułu, korzystając z odtwarzacza powyżej. ✖

DNA to długa cząsteczka, w której różne elementy są połączone ze sobą w rzędzie, podobnie jak litery w zdaniu. Tak jak zdanie przechowuje informację, nici DNA również są w stanie to zrobić. Tymczasem DNA jest lepkie, niczym rzep. Występuje w chromosomach w postaci dwóch równoległych nici, z których każda jest zwrócona ku sobie swoją „lepką powierzchnią”.

Ale aptamery składają się z pojedynczego łańcucha, co pozwala im wiązać się z innymi cząsteczkami i wpływać na ich funkcję. Cząsteczki, z którymi się wiążą, zależą od ich sekwencji: różne aptamery wiążą się z różnymi cząsteczkami w bardzo specyficzny sposób. Właśnie ten punkt czyni go interesującym w badaniach nad substancjami aktywnymi.

Polowanie w bibliotece aptamerów

„Dziś stosunkowo łatwo jest stworzyć ogromne biblioteki aptamerów, których sekwencje różnią się losowo” – mówi prof. dr Günter Mayer z Instytutu LIMES (skrót od Life Sciences and Medicine) na Uniwersytecie w Bonn. „Niektóre z tych bibliotek zawierają miliony potencjalnych składników aktywnych, więcej niż liczba żyjących ludzi na Ziemi”.

Jeśli chcesz unieruchomić konkretną strukturę docelową za pomocą aptameru, po prostu użyj ich jako haczyków wędkarskich: jeśli zanurzysz je w mieszance, przyczepią się do nich odpowiednie pasma aptameru. „Zastosowaliśmy tę metodę do wyizolowania aptamerów, które wiążą się ze specyficznym białkiem odpornościowym zwanym CCL22” – mówi Mayer, który jest także członkiem interdyscyplinarnych obszarów badawczych „Materiał” i „Życie i zdrowie” na Uniwersytecie w Bonn chemicznie zmodyfikowałem te hity i jeszcze bardziej je ulepszyłem.

Atraktant układu odpornościowego

CCL22 to tak zwana chemokina, czyli substancja kontrolująca migrację komórek w organizmie. Jeśli określone komórki odpornościowe wykryją elementy bakterii lub wirusa, uwalniają chemokiny, wzywając w ten sposób siły obronne organizmu do pomocy.

Podobnie dzieje się w przypadku alergicznego kontaktowego zapalenia skóry: białka organizmu ulegają modyfikacji pod wpływem alergenu – np. niklowego naszyjnika. Układ odpornościowy postrzega te nieszkodliwe zmiany jako obce, co prowadzi między innymi do uwolnienia CCL22. CCL22 następnie przyciąga limfocyty T, które migrują do miejsca działania. Rezultatem jest reakcja alergiczna.

Maść Aptamer pomaga myszom

„Teraz podaliśmy myszom aptamer przeciwko CCL22” – wyjaśnia koleżanka Mayera, profesor dr Irmgard Förster. Naukowiec prowadzi badania w obszarze „Immunologia i Środowisko” w Instytucie LIMES Uniwersytetu w Bonn, jest także członkiem Klastra Doskonałości „ImmunoSensation2” oraz interdyscyplinarnego obszaru badawczego „Życie i Zdrowie”. „To w pewnym stopniu zablokowało chemokinę. Obrazowo, nos komórek T nie był już w stanie wykryć atraktantu związanego z aptamerem”.

W rezultacie reakcje alergiczne skóry zmniejszyły się po leczeniu aptamerem. Co zaskakujące, zabieg ten działa nawet wtedy, gdy substancję czynną nanosi się na obszary objęte stanem zapalnym w postaci maści. „Dzięki temu po raz pierwszy mogliśmy wykazać, że aptamer można podawać również w tej postaci”, podkreśla Günter Mayer. „Główni autorzy Anna Junczyk i Marilyn Gottschalk, którzy przeprowadzili badania, byli zaskoczeni tym odkryciem i podekscytowani przyszłym potencjałem terapeutycznym”.

Nie jest jasne, czy to podejście ma zastosowanie również do ludzi

Naukowcy chcą teraz sprawdzić, czy zabieg ten jest skuteczny także w leczeniu innych schorzeń skóry. „Być może możliwe będzie leczenie takich schorzeń, jak atopowe zapalenie skóry czy nawet czerniak złośliwy, przy użyciu specjalnych kremów aptamerowych przeciwko temu lub innemu docelowemu białku” – mówi Irmgard Forster. „Jednak nasze dotychczasowe wyniki dotyczą tylko myszy czy „To podejście miało również zastosowanie do ludzi”.

odniesienie: Jonczyk A, Gottschalk M, Mangan MSJ i in. Miejscowe zastosowanie aptameru związanego z CCL22 tłumi wrażliwość kontaktową. Tam centrum handlowe Nok Asi. 2024;35(3):102254. Huk: 10.1016/GMT.2024.102254

Ten artykuł został ponownie opublikowany z następującej witryny MateriałUwaga: Materiał mógł zostać zmieniony pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się ze wspomnianym źródłem. Nasze zasady dotyczące komunikatów prasowych są dostępne pod adresem Tutaj.