Naukowcy z Waszyngtonu przeszli do historii dzięki wystrzeleniu w kosmos pierwszego domowej roboty satelity

Niewielka grupa badaczy z Perth stworzyła historię Australii Zachodniej, używając urządzenia niewiele większego niż wegańska kanapka.

Satelita Binar-1 został wyniesiony na orbitę w niedzielę po południu (czasu Perth) na pokładzie statku kosmicznego SpaceX Dragon z NASA Kennedy Space Center na Florydzie w USA.

Statek, którego nazwa pochodzi od słowa Noongar oznaczającego kulę ognia, uda się na Międzynarodową Stację Kosmiczną, gdzie astronauci wystrzelą satelitę na niską orbitę okołoziemską.

To pierwszy raz, kiedy satelita wyprodukowany przez WA został wystrzelony w kosmos.

Nie byłby to ostatni, mówi Phil Bland, dyrektor Centrum Technologii Kosmicznych Uniwersytetu Curtin, które wyprodukowało urządzenie.

„Nie odniesiesz sukcesu w kosmosie, chyba że latasz z różnymi rzeczami, więc budujemy technologię, która pozwoli nam latać cały czas” – powiedział Bland.

Zespół Binar ma nadzieję wystrzelić co najmniej siedem małych statków kosmicznych w ciągu najbliższych dwóch lat, aby udowodnić swój technologiczny sukces.

Jeśli tak się stanie, może to mieć ogromny wpływ na sposób, w jaki Australijczycy z Zachodu będą mogli dostać się w kosmos.

Tłum zbiera się, aby obejrzeć premierę

Tłum około stu osób entuzjastycznie zebrał się na placu Yagan w sobotnie popołudnie, aby obejrzeć publiczną transmisję na żywo z inauguracji.

Do startu jednak nie doszło.

pobieranie

Zła pogoda na Florydzie uniemożliwiła wystrzelenie statku kosmicznego.

Chociaż można planować najlepiej, ludzie w tym sektorze są przyzwyczajeni do porażek.

„Przestrzeń jest naprawdę trudna, wskaźnik niepowodzeń przy pierwszej próbie jest wysoki” – powiedział profesor Bland.

„Więc jeśli jest włączony, to świetnie, jeśli odzyskamy zdjęcia, to świetnie”.

Statek kosmiczny w końcu wystartował bez przeszkód około 15:15 czasu Perth, wywołując aplauz dziesiątek osób, które wróciły na Yagan Arena.

Oczekuje się, że statek kosmiczny pozostanie na orbicie przez około 18 miesięcy, używając dwóch kamer do robienia zdjęć WA i gwiazd.

Mały rozmiar, ale nie celowo

To, co odróżnia Binar-1 od innych satelitów, to fakt, że wszystkie jego podstawowe funkcje są zarządzane przez jedną, wykonaną przez zespół płytkę drukowaną, która znajduje się wewnątrz 10-centymetrowego sześcianu z każdej strony.

„Oznacza to, że nawet na czymś tej wielkości mamy już miejsce na ładunek rzeczy, których naprawdę oczekujesz od satelity” – powiedział.

„Więc zastanawiając się, jak to działa i potwierdzając to, będziemy w stanie budować znacznie większe rzeczy”.

Zmiana oznacza również, że łatwiej jest wyprodukować każdego satelitę, co oznacza, że ​​obecnie największym kosztem jest sześciocyfrowy rachunek za wprowadzenie urządzenia na orbitę.

„Tworzymy technologię, która pozwoli nam latać przez cały czas, więc będziemy mogli to potwierdzić i przetestować na orbicie” – powiedział profesor Bland.

„Ale co więcej, będziemy w stanie zapewnić przestrzeń ładunkową we wszystkich tych statkach kosmicznych każdemu, kto ma pomysł na most w Waszyngtonie, niezależnie od tego, czy jest to szkoła średnia, uniwersytet, czy startup, aby go wypróbować.

Prof. Bland powiedział, że przyszłe zastosowania tej technologii obejmują monitorowanie warunków pożarów i sprawdzanie, czy uprawy są gotowe do zbiorów.

Technologia ma nadzieję pomóc w następnej misji księżycowej

Zespół Binar pracuje również nad dwoma innymi satelitami, sześciokrotnie większymi niż Binar-1, które mają nadzieję pomóc NASA w powrocie na Księżyc.

„Wykorzysta wszystko, co robimy w Waszyngtonie w zakresie poszukiwania minerałów, aby pomóc NASA” – powiedział.

„Jest większy niż Apollo i robimy tutaj z NASA coś, co pasuje do ważnego miejsca w ich programie.

„Tak więc dwa statki kosmiczne WA będą na Księżycu w 2025 roku, trzymamy kciuki”.

Na początku tego tygodnia badacz Pinar i doktorant Ben Hartig napisali w Rozmowa O tym, jak ważne jest to dla Australii.

„Rozwijając całkowicie rodzimą technologię, możemy uniknąć polegania na drogich importowanych komponentach, co oznacza, że ​​australijski przemysł lotniczy może stanąć na własnych nogach podczas wznoszenia się w przestworza” – powiedział.

Stwórz nadzieję na przyszłość

Stuart Buchan jest doktorantem, który pracuje nad projektem Binar od około trzech lat.

Powiedział, że projekt powinien być nadzieją dla małych dzieci z Australii Zachodniej.

„Dorastając w Australii Zachodniej, zawsze zakładałem, że jeśli chcę pracować w kosmosie, muszę być za granicą” – powiedział.

„Więc możliwość pracy w mojej wymarzonej karierze w stanie, w którym dorastałem, jest fantastyczna”.

Powiedział, że premiera jest ekscytującym zwieńczeniem oddanej pracy zwartej grupy.

„Chcemy zobaczyć, jak nasz sprzęt i oprogramowanie pracują na orbicie, ale mamy też na pokładzie kilka kamer, których użyjemy do robienia zdjęć naszej planety i gwiazd” – powiedział Buchan.