„Nierealne”: dobry powód, dla którego 34-letni pracownik odchodzi z sześciocyfrowej pracy

Prawniczka z Sydney prowadzi praktykę prawniczą od ponad sześciu lat, ale nigdy nie traktowała swojej kariery z pasją.

Pani Taylor34-letnia mieszka na północnym wybrzeżu Sydney i zarabia od 150 000 do 200 000 dolarów rocznie, ale nie jest zadowolona ze swojej kariery.

Jasne, na papierze wyglądało to bardzo dobrze, ale nie podobało jej się to, a jej frustracja związana z pracą zaczęła przeszkadzać wszystkim innym.

„Doszłam do punktu, w którym stwierdziłam, że tak naprawdę nic mnie nie cieszy. Zwykłe rzeczy, które zwykle przynosiły mi szczęście, jak poranne pójście popływać czy próbowanie nowych restauracji, nie sprawiały mi tego samego szczęścia” – powiedziała. powiedział news.com.au.

Pani Taylor odkryła, że ​​brak przyjemności w pracy również zaczyna mieć wpływ na jej zdrowie.

„Ja też dość często chorowałem i byłem bardzo wyczerpany. Zajęło mi trochę czasu, zanim naprawdę pomyślałem, co zmienić. Zatem dokładny moment był prawdopodobnie dwa lata temu, ale dokonanie tego skoku zajęło mi dużo czasu. ”

Kiedy powiedziała rodzinie i przyjaciołom, że rezygnuje z kariery, byli „zaskoczeni”.

„Moi rodzice byli zdecydowanie zaniepokojeni, głównie dlatego, że wiedzieli, ile ciężkiej pracy włożyłem w szkołę, a także w zawód prawniczy” – powiedziała.

Oczywiście istniały inne opcje. Jest tak wiele różnych dziedzin prawa, w których można pracować, więc rozważała zgłębienie innej dziedziny, ale w końcu zdała sobie sprawę, że musi zrobić sobie przerwę w karierze.

„Musiałam całkowicie odpocząć od prawa, aby na nowo ocenić, co chcę robić w swojej karierze” – powiedziała.

„Wspaniałą rzeczą w zdobyciu dyplomu prawnika jest to, że zdobyte umiejętności można wykorzystać w praktyce i nadal mogę wrócić do zawodu prawnika, jeśli uznam, że mi go brakuje”.

Pani Taylor nie jest sama w swoim dążeniu do zmiany kariery. Australijskie Biuro Statystyczne podaje, że w 2023 r. 1,3 mln Australijczyków zmieniło pracę, co stanowi najwyższy wskaźnik zmian zawodowych od 2012 r.

W tej chwili pani Taylor nie ma wielkiego planu na to, co będzie robić dalej. Nie porzuciła prawa dla innej kariery, ale jak dotąd cieszy ją skupienie się na swojej pasji po raz pierwszy od… no cóż, na zawsze.

„Właśnie uruchomiła markę akcesoriów modowych ZEIYA. To marka, która koncentruje się na umożliwianiu jednostkom kreatywnego kreowania swojego stylu” – powiedziała.

Aby opłacić rachunki, ma nadzieję znaleźć pracę w świecie mody.

„Chcę też pracować na pół etatu w marce modowej, tworząc treści lub kupując. To zupełnie co innego niż bycie prawnikiem” – powiedziała.

Pani Taylor stwierdziła, że ​​według niej następne kilka miesięcy będzie poświęcone „samopoznaniu” i choć ludzie komentowali, że mogła rozpocząć dodatkową działalność i utrzymać lukratywny biznes, ona się z tym nie zgadza.

„Nie sądzę, żeby to było realistyczne, zwłaszcza jako prawnik” – powiedziała.

Ale reakcja opinii publicznej potwierdziła jej decyzję. Powiedziała, że ​​wiele osób składało jej „gratulacje”.

„Zdecydowanie nie będę tracić płatnych godzin pracy jako prawnik i zawsze będę musiała liczyć swój czas. Wolność niewiedzy, co będzie dalej, jest prawdopodobnie najlepszą i najbardziej ekscytującą częścią” – powiedziała.

Oczywiście w ramach tej wolności istnieją pewne naciski finansowe.

„To nie była spontaniczna decyzja, musiałam dużo zaplanować i obciąć niepotrzebne wydatki”.

Ona jest gotowa na zmiany.

„Naprawdę trudno jest mieć pewność, że porzucisz ścieżkę kariery, na której podążasz od długiego czasu, i uwierzysz, że to właściwa decyzja. Łatwo na niej pozostać, czuć się komfortowo i nie wprowadzać żadnych zmian. Ale ja Nie robię się coraz młodsza, więc teraz jest czas” – dodała.

Ben Thompson, dyrektor generalny firmy HR Jobs Hero, powiedział, że pracownicy nie boją się odchodzić z pracy, która ich męczy.

„Minęły czasy, gdy pracownicy pozostawały na niezadowalających stanowiskach przez czas nieokreślony, a prawie 1 na 10 pracowników zmieniał pracodawcę w ciągu ostatniego roku” – stwierdził.

Thompson powiedział, że pracownicy stale oceniają, czy chcą pozostać na pracy.

„Dzisiejsi pracownicy nie boją się podejmować szybkich działań, jeśli praca nie jest zgodna z ich perspektywami zawodowymi i wartościami lub pogarsza ich samopoczucie”.