Odnowiona klasyfikacja gruźlicy wzmacnia wysiłki na rzecz jej zwalczania

Naukowcy zalecają odejście od starej binarnej koncepcji gruźlicy „aktywnej” i „utajonej”, aby pomóc w walce z najbardziej śmiercionośną chorobą zakaźną na świecie.

Międzynarodowy zespół składający się z naukowców z London School of Hygiene and Tropical Medicine (LSHTM) uruchomił nową metodę klasyfikacji gruźlicy, której celem jest lepsze skupienie się na wczesnych stadiach choroby.

Nowe ramy, opublikowane w Lancet Medycyna układu oddechowegoMa na celu zastąpienie podejścia stosowanego przez ostatnie pół wieku, polegającego na definiowaniu gruźlicy jako aktywnej (powodującej chorobę i potencjalnie zakaźnej dla innych) lub utajonej (zakażonej bakterią wywołującą gruźlicę, gruźlicę, ale czującą się dobrze i niezakaźną dla innych). – podejście, które zdaniem badaczy ogranicza postęp w eliminacji choroby.

Naukowcy wskazują na duże badania przeprowadzone w ponad 20 krajach, które wykazały, że wiele osób chorych na gruźlicę zakaźną czuje się dobrze. Nowa klasyfikacja obejmuje cztery stany chorobowe: kliniczny (z objawami) i subkliniczny (bez objawów), przy czym każdy stan jest klasyfikowany jako zakaźny lub niezakaźny. Piąty przypadek to gruźlica, która nie rozwinęła się w chorobę – czyli gruźlica może być obecna w organizmie i żywa, ale gołym okiem nie widać żadnych oznak choroby.

Naukowcy wyrażają nadzieję, że ramy Międzynarodowego Konsensusu w sprawie wczesnej gruźlicy (ICE-TB), opracowane przez zróżnicowaną grupę 64 ekspertów, pomogą w lepszej diagnostyce i leczeniu wczesnych stadiów gruźlicy, które w przeszłości były pomijane w badaniach.

Gruźlica pozostaje obecnie najbardziej śmiercionośną chorobą zakaźną na świecie i w ciągu ostatnich 200 lat spowodowała śmierć ponad miliarda ludzi. Szacuje się, że rocznie do systemów opieki zdrowotnej nie są zgłaszane trzy miliony przypadków tej choroby, a ponad połowa z nich będzie przebiegać bezobjawowo.

Międzynarodowym zespołem kierowali naukowcy z LSHTM, UCL, Instytutu Waltera i Elizy Hall (WEHI), Uniwersytetu w Kapsztadzie, Imperial College w Londynie i Rady ds. Badań Medycznych Republiki Południowej Afryki.

Pan Rena Hopina Współautorka artykułu z London School of Hygiene and Tropical Medicine powiedziała: „Chociaż zapewnienie leczenia osobom ciężko chorym na gruźlicę uratowało życie milionów ludzi, nie powstrzymujemy przenoszenia gruźlicy.

„Aby zapobiegać przenoszeniu gruźlicy, musimy odejść od skupiania się wyłącznie na najbardziej chorych pacjentach i przyjrzeć się wczesnym przypadkom, identyfikując osoby, które mogą być zakaźne na miesiące lub lata przed wystąpieniem objawów gruźlicy.

„Nasze uzgodnione ramy zastępują przestarzałą koncepcję binarną gruźlicy „aktywnej” i „utajonej” bardziej szczegółowym systemem klasyfikacji, który, mamy nadzieję, jeśli zostanie powszechnie przyjęty, pomoże ulepszyć leczenie osób chorych na gruźlicę we wczesnym stadium i przyspieszyć wysiłki na rzecz wyeliminowania „chorób” naprzód. Choroba.

Dr Hanif Ismail, współautor w Instytucie Zdrowia Globalnego UCL i Jednostce Badań Klinicznych MRC na UCL, powiedział: „Binarny model aktywnej choroby w porównaniu z utajoną infekcją doprowadził do opracowania uniwersalnej terapii antybiotykowej dla lecz to leczenie jest przeznaczone dla osób z najcięższą postacią choroby.” Niebezpieczeństwo: Prowadzi to do możliwości nadmiernego leczenia osób z subkliniczną gruźlicą.

„Obecnie głównym priorytetem badawczym jest określenie najlepszej kombinacji, dawki i czasu stosowania antybiotyków w leczeniu każdego przypadku gruźlicy, a także korzyści płynących z leczenia przypadków subklinicznych”.

Dr Anna Cousens, współautorka z WEHI, powiedziała: „Jednym z kluczowych ustaleń konsensusu jest przesunięcie progu choroby i uznanie, że choroba nie zaczyna się od objawów lub przeniesienia, ale w momencie uszkodzenia tkanek.

„Mamy nadzieję, że z biegiem czasu nasze ramy przyczynią się do wyeliminowania gruźlicy poprzez poprawę wczesnej diagnostyki i leczenia, poprawę wyników leczenia pacjentów i ograniczenie przenoszenia”.

Naukowcy zauważyli, że proces chorobowy był nieliniowy – ludzie mogą przechodzić między stanami zakaźnymi i niezakaźnymi oraz pomiędzy obecnością i brakiem objawów.

Stwierdzili również, że potrzebne są lepsze narzędzia diagnostyczne, aby zidentyfikować znacznie więcej przypadków gruźlicy. Na przykład obecnie nie ma testu umożliwiającego wykrycie żywotnych infekcji Mycobacterium tuberculosis (tj. tych, w których bakterie są fizjologicznie aktywne), w przeciwieństwie do infekcji nieżywotnych lub niedawno wyleczonych infekcji.

O wyszukiwaniu

Ramy opracowano w procesie Delphi mającym na celu osiągnięcie konsensusu wśród zróżnicowanej grupy. Proces rozpoczął się od kompleksowego przeglądu badań i kwestionariuszy internetowych ekspertów, a następnie zakończył się dwudniowym spotkaniem w Kapsztadzie w Republice Południowej Afryki, w którym uczestniczyli badacze z różnych dziedzin, a także decydenci, klinicyści i osoby, które przebyły gruźlicę.

W skład międzynarodowego zespołu wchodziły zainteresowane strony z 19 krajów, w tym Międzynarodowa Unia Przeciwgruźlicza i Chorób Płuc, Partnerstwo StopTB, Światowa Organizacja Zdrowia, Fundacja FIND, Krajowe Programy Zwalczania Gruźlicy, Organizacja Zwalczania Gruźlicy, a także badacze z wielu uniwersytetów i ośrodków medycznych. Instytuty badawcze.

Prace te wsparły Wellcome, National Institutes of Health/RePORT RSA, Fundacja Billa i Melindy Gatesów, Rada ds. Badań Medycznych, Europejska Rada ds. Badań Naukowych oraz Krajowa Rada ds. Zdrowia i Badań Medycznych.

Wydawniczy

Anna K. Cousins ​​i in.Międzynarodowa klasyfikacja konsensusu dotycząca wczesnej gruźlicy, która ma kierować badaniami mającymi na celu poprawę opieki i zapobiegania: ćwiczenie Delphi. Lancet Medycyna układu oddechowego. https://doi.org/10.1016/S2213-2600(24)00028-6

Ta wiadomość oparta jest na oryginalnym komunikacie prasowym UCL.