Rekiny wielorybie przechodzą kontrolę stanu zdrowia za pomocą ultradźwięków

Międzynarodowy zespół naukowców odkrył nowy sposób obrazowania swobodnie pływających rekinów wielorybich za pomocą podwodnych ultradźwięków.

Badania opublikowane w granicaProjektem kierował Australijski Instytut Nauk o Morzu (AIMS) we współpracy z Uniwersytetem Australii Zachodniej, Szpitalem Weterynaryjnym Mira Mar w Australii Zachodniej, Okinawa Churaumi Aquarium w Japonii i Georgia Aquarium w Stanach Zjednoczonych.

Główny autor, dr Mark Mikan z Instytutu Oceanicznego Uniwersytetu Australii Zachodniej, od 20 lat prowadzi program monitorowania rafy Ningaloo za pomocą AIMS.

„Rekiny wielorybie żywią się dużymi ilościami wody poprzez filtrację, co naraża je na spożycie tworzyw sztucznych i sztucznych substancji chemicznych znajdujących się w wodzie, dlatego chcemy wiedzieć, czy są zdrowe” – powiedziała dr Mikan.

W ramach programu naukowcy zebrali maleńkie pasożyty zwane skorupiakami, czyli małymi zwierzętami podobnymi do krewetek, z warg i krawędzi płetw rekinów wielorybich.

„Odkryliśmy, że kiedy zaczęliśmy zdrapywać skorupiaki z ich ust, rekiny wielorybie zwolniły, wisiały pionowo w wodzie i traktowały nas jak gigantyczną czystszą rybę” – powiedziała dr Mikan.

Gdy rekin wielorybi znajdował się w tej pozycji, badaczom udało się wykorzystać podwodne ultradźwięki do wykonania zdjęć jego narządów wewnętrznych, co pomogło ocenić jego stan i status rozrodczy.

zdjęcie: Doktor Mark Meekan i Kim Brooks wspólnie zbierają skorupiaki z pyska rekina wielorybiego, zapewniając rybie dobrą pozycję do badania USG wątroby. Zdjęcie: CELE.

„Podwodne ultradźwięki były już wykorzystywane do badania stanu rozrodczego rekinów w akwariach lub łowionych na żyłkach bębnowych, ale tej metody nie można zastosować w przypadku rekinów wielorybich” – powiedział dr Mikan.

Kim Brooks podczas wyprawy był starszym technikiem terenowym AIMS i obsługiwał ręczne urządzenie ultradźwiękowe podczas nurkowania swobodnego z dwunastoma rekinami wielorybimi.

„Zaczęliśmy od znalezienia punktów orientacyjnych wewnątrz ciała, zaczynając od serca, a następnie próbowaliśmy ustalić, gdzie jesteśmy w stosunku do pozostałych narządów” – powiedział Brooks.

„To było niesamowite i wymagające doświadczenie, ponieważ rekiny wielorybie to największe ryby w oceanie. Wstrzymując oddech pod wodą, mogłem na żywo oglądać demonstrację ich bicia serca”.

Dr Mikan powiedział, że obrazowanie ultradźwiękowe wykazało, że rekiny wielorybie mają bardzo wolne tętno – tylko 12 do 16 uderzeń na minutę.

Następnie badacze rozpoczęli mapowanie narządów wewnętrznych i początkowo zainteresowali się wątrobą, w której przechowywany jest olej zapewniający pływalność rekinowi wielorybiemu.

„Sfotografowaliśmy także grzbiet rekina i wyraźnie widzieliśmy grubość skóry i wiązek mięśni” – powiedział dr Mikan.

„Mają warstwę twardych zębów na powierzchni skóry, która jest szorstka jak papier ścierny, a pod tą warstwą znajduje się tkanka łączna o głębokości do 20 cm, co czyni ich skórę jedną z najgrubszych u wszystkich zwierząt.

„Znaleźliśmy rekiny wielorybie, które były chude, w złym stanie i miały cienką skórę”.

Nurkowanie w pobliżu rekinów wielorybich nie jest dozwolone w Ningaloo, a dotykanie rekinów wielorybich jest nielegalne.

Badanie zostało przeprowadzone i sfinansowane przez AIMS przy wsparciu Santos. Przed podjęciem jakichkolwiek prac władze zarządzające Departamentu Różnorodności Biologicznej, Ochrony i Atrakcje Australii Zachodniej udzieliły mu zezwoleń etycznych i na pobieranie próbek.