Rekonstrukcja genów nosorożców włochatych europejskich z DNA z odchodów drapieżników: ScienceAlert

Być może ignorujemy zaskakująco bogate źródło starożytnego DNA.

Naukowcom udało się zrekonstruować genom mitochondrialny wymarłego nosorożca włochatego (Antyczna Coelodonta) – z DNA wyekstrahowanego ze skamieniałych odchodów hien jaskiniowych (Crocuta Crocotta Spiglia), na którym jadłem obiad.

Jest to pierwszy genom nosorożca włochatego odkryty w Europie; Wszystkie dotychczasowe dane genomiczne dotyczące tego gatunku pochodziły od zwierząt syberyjskich. Być może mogłoby to dać nam pewne wskazówki na temat regionalnych różnic między stadami nosorożców, ale sugeruje również, że skamieniałe odchody lub Koprolitymoże być cennym zasobem.

„Wytworzone tutaj zespoły mitogenomów to pierwsze zapisy mitogenomów europejskiego nosorożca włochatego i dlatego stanowią ważne źródło pomocy w ustaleniu geografii fizycznej tej kultowej megafauny plejstoceńskiej”. Naukowcy piszą w swoim artykule.

„Fakt, że udało się go stosunkowo łatwo odzyskać z koprolitu innego gatunku (tj. nie były potrzebne żadne szczątki bezpośrednio związane z nosorożcem włochatym) podkreśla wartość uzyskania danych genomicznych z szerokiej gamy materiałów”.

W rzeczywistości koprolit zamienił się w historyczną kopalnię złota. Z zakonserwowanych odchodów możemy dowiedzieć się, co jedli ludzie i zwierzęta w minionych epokach, zbadać, jakimi pasożytami zostali zakażeni, a nawet zbadać zmiany w mikrobiomie jelitowym człowieka.

Zespół kierowany przez biologa molekularnego Petera Andreasa Siebera z Uniwersytetu w Konstancji w Niemczech badał skamieniałe odchody hien… Środkowy paleolit Na terenach dzisiejszych Niemiec – okres rozciągający się od około 300 000 do 30 000 lat temu.

Ten koprolit został wydobyty i siedział w nim Zbiory muzealnetak jak Obecnie robi to wiele koprolitów. Artykuł opublikowany w ubiegłym roku Potwierdź to Koprolity znajdujące się w zbiorach muzealnych są zaniedbanym i niewykorzystanym zasobem w badaniach historii biologicznej naszej planety.

Sieber i jego współpracownicy użyli specjalnego narzędzia do wyodrębnienia materiału z koprolitu, przygotowali DNA do odczytu i przepuścili wyniki przez sekwencer DNA.

DNA uległo degradacji. Naukowcom udało się jednak odzyskać materiał genetyczny zarówno od hieny jaskiniowej, jak i nosorożca włochatego i porównać go z innymi genomami, zarówno współczesnymi, jak i starożytnymi.

Chociaż DNA nosorożca uzyskano tylko z jednej próbki, było ono w stanie powiedzieć badaczom coś nowego na temat tego gatunku i jego różnorodności na obszarze lądowym Eurazji.

W rzeczywistości istniała wystarczająca różnica między nosorożcami europejskimi, które trafiły na pożywienie hien, a nosorożcami syberyjskimi, aby sugerować, że te dwie grupy zaczęły się różnicować jakiś czas temu. Nosorożec europejski zaczął się dzielić między 2,5 miliona a 150 000 lat temu.

Stanowi to bezpośrednią sprzeczność z hipotezą, że nosorożce wielokrotnie rozszerzały swój zasięg na Europę Zachodnią w późnym plejstocenie, przynajmniej w okresie upadku, do którego ten nosorożec należy.

Dalsze odzyskiwanie i analiza DNA majestatycznych starożytnych nosorożców pomogłaby odkryć więcej na temat ich historii, nawet gdybyśmy musieli odzyskać je z czegoś zdecydowanie mniej majestatycznego niż odchody.

– Podobnie jak w przypadku tych próbek. Naukowcy piszą„Wiele artefaktów odnalezionych podczas poprzednich wykopalisk i przechowywanych w kolekcjach stanowi jak dotąd w dużej mierze zaniedbane źródło starożytnego DNA”.

Badanie opublikowano w Listy z biologii.