Thrillery w stylu dokumentalnym nie są dużo lepsze niż „Trzynaście żyć”

Jak w opartych na faktach dramatach pisanych w stylu dokumentalnym, nie ma nic lepszego niż to. trzynaście żyć Jest to trzeci film, który dokumentuje przerażające wydarzenia z lata 2018 roku, które otaczały heroiczne akcje ratunkowe zespołu czołowych nurków podwodnych na świecie, mające na celu uratowanie 12 młodych mężczyzn z tajskiej drużyny piłkarskiej i ich trenera, uwięzionych w zalanym Tham Luang. Cave, ale ma szczególny urok, ponieważ pomimo Chociaż jest to długi i żmudny spacer, świetnie wykorzystuje wskazówki Rona Howarda z jego zwykłymi umiejętnościami i umiejętnościami, aby każda minuta się liczyła.

Około 800 metrów od wejścia, w ciemnościach, piłkarze zostali zaatakowani przez wczesną porę deszczową, poziom tlenu gwałtownie spadł, a ściany jaskini zawaliły się, przez co przejścia w podziemnych tunelach były zbyt wąskie, aby się przez nie czołgać lub przepłynąć. O północy rodzice na zewnątrz jaskini w strugach deszczu zaczęli panikować, a okolica była pełna wszystkich, od przyjaciół i krewnych po foki. Prądy się odwróciły, pierwsi ratownicy byli na ich karkach WodaRatowanie chłopców wydawało się beznadziejne, ale film dopiero się zaczyna. To naprawdę zaczyna się pojawiać, gdy nurkowie-ochotnicy, zwani spelunkami, przybywają i opracowują strategię wciągania chłopców w ciemność. Woda Do wyjścia właz bez utonięcia, podczas gdy oczy świata patrzyły z przerażeniem. Męka nagłówków trwała trzy tygodnie i przyciągnęła pomoc 5000 wolontariuszy z 18 krajów. Film Howarda opowiada nie tyle o uwięzionych sportowcach, ile o fizycznych i emocjonalnych niebezpieczeństwach, z jakimi borykają się zdezorientowani, ale odważni i zdeterminowani ratownicy w średnim wieku, dowodzeni przez Anglika Richarda Stantona (Viggo Mortensen, nierozpoznawalny z ogoloną głową) John Volanthen (Colin Farrell), amerykański osiłek macho Chris Jewell (Tom Bateman) i australijski anestezjolog dr Harry Harris (Joel Edgerton), którzy zebrali się razem i opracowali niebezpieczny i kontrowersyjny plan uspokojenia dzieci, a następnie uderzyli je strzykawkami atropiny i ketaminy, dosłownie przesuwając je poziomo, jeden po drugim, w dół powierzchni WodaPo drodze napotykasz każde niewyobrażalne doświadczenie z pogranicza śmierci. Plan został odrzucony jako nieetyczny, nielegalny i nigdy nie został wypróbowany przez władze Tajlandii, ale przy braku powietrza i niskiej temperaturze ciała była to ostatnia deska ratunku z cudownymi rezultatami. Skoro już znamy wynik, fakty mogą wydawać się déjà vu pod czyimś nadzorem, ale Howard po mistrzowsku równoważy napięcie wewnątrz jaskini z cyrkową atmosferą, która rozwija się na zewnątrz, w stylu Billy’ego Wildera. As w dziurze.

Przerażające wydarzenia z tego podziemnego koszmaru eksplorowanego wcześniej w filmach dokumentalnych Ratować A Jaskinia Znacząco wzmocniony przez skrupulatny scenariusz Williama Nicholsona, został dramatycznie uchwycony przez tajskiego operatora Sayombo Mukdebroma, który wcielił się w Nazywaj mnie swoim imieniem. Pierwszorzędnym wartościom produkcji dorównuje motywująca emocjonalna siła dosłownej reżyserii Rona Howarda, nadając dziennikarskiej sadze ludzki wymiar, który sprawia, że ​​czujesz się jeszcze bardziej przerażający i heroiczny. Howard w ostatnich latach wykazał szczególne zainteresowanie realistycznymi ludzkimi grami, takimi jak: Mróz / Nixon i filmy dokumentalne prawdziwych ludzi tak różnych, jak Beatlesi i Luciano Pavarotti. Łączy wszystkie swoje atuty w jeden dynamiczny film, trzynaście żyć To wielkie uznanie dla odporności ludzkiego ducha w czasie, gdy potrzeba kryzysu, aby wydobyć z ludzi to, co najlepsze.

Oceny widzów to regularne przeglądy nowego i godnego uwagi kina.