Naukowcy zabierają mobilne laboratorium do Amazonii, aby zbadać przystosowanie drzew do suszy

Jako ekolog dr Julia Tavares często musi zastanawiać się, jak zbierać dane z odległych miejsc.

Ale nic nie przygotowało jej w pełni na wyzwania, przed którymi stanęła rozpoczynając doktorat. na Uniwersytecie w Leeds.

Jako doktorantka w Szkole Geografii miała za zadanie zorganizowanie i ostatecznie poprowadzenie ekspedycji do lasów deszczowych Amazonii w celu zarejestrowania danych z dominujących drzew, które były obecne w miejscach od Brazylii po Peru i Boliwię.

Badanie obejmowało nadzór nad pobraniem setek próbek tkanek, pracę, którą trzeba było wykonać w środku nocy, a wszystko to w pogoni za najnowszą nauką.

Zespół badawczy pracował w ekstremalnej wilgotności i temperaturach, które sięgały 30 stopni Celsjusza o 8 rano i ponad 35 stopni w południe. Gorąca i wilgotna pogoda przyniosła chmury komarów.

Badanie obejmowało współpracę 80 naukowców i personelu pomocniczego i dotyczyło tego, jak różne gatunki drzew przystosowują się do suszy i jak różne regiony leśne są podatne na zmiany klimatyczne.

Było to pierwsze badanie stresu wodnego, z jakim borykają się drzewa w całym dorzeczu Amazonki i tego, jak mogą sobie poradzić, jeśli, jak przewidują niektóre modele klimatyczne, Amazonka się ociepli i zmienią się wzorce opadów.

Wyniki badań opublikowano dzisiaj, w środę, 26 kwietnia w czasopiśmie Natura.

Pobierz próbki z koron drzew

Pobrano próbki z ponad 540 drzew. Były to dominujące typy parasoli, z których niektóre osiągały ponad 30 metrów wysokości. Próbki tkanek wykorzystano do pomiaru uwodnienia pasma, które wahało się w okresie 24 godzin.

Naukowcy musieli zmierzyć procentową zawartość wody w okresach niskiego i wysokiego niedoboru wody. W tym celu próbki pobrano o 3 nad ranem – kiedy las deszczowy był w całkowitej ciemności, a rośliny uzupełniały poziom wody – i ponownie w południe.

W ramach ekspedycji zespół naukowy przywiózł do lasu mobilne laboratorium, zapakowane w 16 skrzyń lotniczych, z gigantycznymi butlami azotu.

Dr Tavares powiedział: „Mieliśmy zespół doświadczonych wspinaczy drzewnych, których zadaniem było używanie lin i sprzętu do wspinania się po drzewach i pobieranie próbek.

„Przeglądaliśmy to miejsce dzień wcześniej, ponieważ zamierzaliśmy pobrać próbki. Pamiętaj, że pracowaliśmy w gęstym lesie deszczowym i niektóre pobieranie próbek odbywało się w nocy, więc musieliśmy zidentyfikować drzewa i gałęzie, które chcieliśmy pobrać z próbek tkanek. ”

Wspinacze na drzewa używali nożyc teleskopowych, które mogły rozciągać się na około sześć metrów, aby przebić się przez roślinność i zebrać gałąź, której szukali.

Las deszczowy to piękne i cudowne miejsce, które nocą nabiera innego charakteru, mówi dr Carol Signori Müller, fizjolog środowiskowy, wcześniej na Uniwersytecie Campinas w Brazylii, a obecnie na Uniwersytecie w Exeter.

Powiedziała: „W nocy jest bardzo ciemno. Światło księżyca może być blokowane przez gęstą roślinność. I jest bardzo cicho.”

„Ptaki nie wydają prawie żadnych dźwięków. Słyszysz tylko rechot żab lub ruch gałęzi. Dostrajasz się do otaczających Cię dźwięków, ponieważ musisz mieć świadomość, że coś może nagle pojawić się zza krzaka”.

Podczas jednej z dziennych sesji pobierania próbek jaguar wyłonił się z krzaków i zaczął bawić się linami przymocowanymi do sprzętu wspinaczkowego, tak jak kot bawi się kłębkiem wełny.

Dr Tavares dodał: „Zespół musiał przerwać to, co robiliśmy i odejść – po prostu obserwuj jaguara, który ostatecznie zniszczył część sprzętu wspinaczkowego”.

Dostęp do różnych obszarów leśnych będzie wymagał jazdy quadami lub łodzią, a naukowcy i personel pomocniczy będą obejmować biwakowanie lub przebywanie na stacji terenowej.

Zespół nosił wysokie buty, aby chronić się przed wężami żyjącymi w lesie deszczowym.

Wyniki badania pomogą zidentyfikować obszary lasów deszczowych najbardziej zagrożone zmianami klimatycznymi, co umożliwi działaczom zajmującym się ochroną przyrody skierowanie zasobów i polityki na te obszary.

Dr Halina Soares-Jankowski, która brała udział w ekspedycji na Uniwersytecie Stanowym Mato Grosso w Brazylii, a obecnie pracuje w Sekretariacie Środowiska w gminie Nova Zavantina w środkowo-zachodnim regionie Brazylii, powiedziała: to badanie jest bardzo ważne, ponieważ pomaga nam zrozumieć, w jaki sposób radzimy sobie z lasami w obliczu wpływu zmian klimatu, zwłaszcza w strefach przejściowych między Amazonką a Cerrado, które są bardziej narażone na ekstremalne warunki klimatyczne niż w głównych regionach”.

Dr Tavares dodał: „Gdybyś na początku mojej pracy doktorskiej powiedział mi, że wezmę udział w dużej ekspedycji do Amazonii i poprowadzę współpracę naukową nad jednym z najważniejszych problemów ekologicznych stojących przed tym bardzo ważnym ekosystemu, pomyślałbym, że żartujesz.

„Ale dzięki niesamowitemu zespołowi dokładnie to zrobiliśmy”.