Badanie dotyczy odpowiedzi za pośrednictwem przeciwciał przeciwko różnym wariantom SARS-CoV-2

W niedawnym badaniu opublikowanym w bioRxiv* Serwer Preprint Badacze oceniają wpływ choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19) na odporność zależną od przeciwciał.

Ciężkie zakażenie koronawirusem zespołu ostrego układu oddechowego 2 (SARS-CoV-2) było szeroko zgłaszane u osób z historią szczepienia COVID-19 lub wcześniejszego wariantu zakażenia. Wskazuje to na heterogeniczność immunologiczną przeciwko zakażeniu SARS-CoV-2.

Stado: Ewolucja SARS-CoV-2 i historia immunologiczna pacjenta kształtuje zakres i skuteczność odporności zależnej od przeciwciał. Źródło obrazu: NIAID

o nauce

Badanie to miało na celu ocenę skuteczności i zakresu przeciwciał wytwarzanych po różnych reakcjach immunologicznych przeciwko różnym wariantom SARS-CoV-2.

Zespół pozyskał próbki surowicy i zebrane historie odpornościowe ocenione na podstawie białek wypustki 1 (S1) SARS-CoV-2 i domeny wiążącej wypustki receptora (S-RBD) za pomocą enzymatycznego testu immunosorpcyjnego (ELISA). Zebrano również metadane obejmujące datę pobrania próbki surowicy, status reakcji łańcuchowej polimerazy SARS-CoV-2 oraz status szczepienia. Zespół podzielił również próbki surowicy na cztery grupy: naiwne (N), zaszczepione (V), zakażone (I) oraz zakażone i zaszczepione (I)._Piąty). Próbki serum ode mnie i ode mnie_Piąty Podgrupy zostały również sklasyfikowane na podstawie wariantu SARS-CoV-2 jako zakażone jako zakażone Wuhan (I)._W), zainfekowany alfa (I._α39 próbek), 107 zakażonych delta (I.15 próbek), zaszczepione zakażonym Wuhan (I._WV60 próbek), zaszczepionych zakażonych alfa (I._αV69 próbek) oraz zakażone chorobą delta (I._V).

Próbki surowicy były następnie przetwarzane przez testowanie na białko S i nukleokapsyd (N) przy użyciu testu elektroluminescencyjnego w celu określenia stężeń przeciwciał. Testy neutralizacji wirusa (VNA) przeprowadzono również na próbkach surowicy przy użyciu pseudotypów ludzkiego wirusa niedoboru odporności (HIV) niosących białko S ze szczepów Wuhan, alfa, delta lub omicron SARS-CoV-2.

Korzystając z pseudowirusowych kariotypów, ocenili również, czy każda próbka surowicy neutralizowała cztery szczepy SARS-CoV-2. Ponadto zdolność neutralizującą odpowiedzi, w której pośredniczy przeciwciało, określono między N, V, I i I._Piąty grup poprzez miareczkowanie przeciwciał neutralizujących przeciwko każdemu wariantowi SARS-CoV-2.

konsekwencje

Wyniki badania wykazały, że próbki surowicy pobrane od pacjentów nieleczonych wcześniej miały najniższe poziomy przeciwciał SARS-CoV-2 S, ponieważ uczestnicy ci nie byli narażeni na antygen SARS-CoV-2 S. Poziomy przeciwciał S były wyższe u osób dotkniętych chorobą. osób niż u osób zaszczepionych, podczas gdy poziomy były znacznie niższe u osób zakażonych i zaszczepionych. Co więcej, zakażeni uczestnicy mieli wyższe ilości przeciwciał SARS-CoV-2N niż ci, którzy zostali zakażeni i zaszczepieni.

Stężenia przeciwciał anty-SARS-CoV-2 Spike i Nucleocapsid w próbkach od pacjentów z inną historią ekspozycji na SARS-CoV-2. Na górze każdego panelu pojawia się nazwa antygenów. Grupy pacjentów definiuje się jako N: naiwni (żółty); V: pyłek (fioletowy); Ja: kontuzjowany (pomarańczowy); Po czwarte: zakażony i zaszczepiony (niebiański). Stężenia przeciwciał przedstawiono w dowolnych jednostkach MSD/ml. Wykresy pudełkowe wyświetlają zakres międzykwartylowy i wartości średnie.

Warto zauważyć, że poziomy antynitrogenaz u osób zaszczepionych były znacznie niższe niż u osób naiwnych. Ogólnie rzecz biorąc, wyniki te wskazują, że ekspozycja na antygeny SARS-CoV-2 poprzez szczepienie i infekcję skutkowała większą ilością przeciwciał SARS-CoV-2 w porównaniu do zaraz po szczepieniu.

Zespół odkrył, że aktywność neutralizacji każdej próbki była zależna od zakażenia wariantem SARS-CoV-2 i historii odporności danego pacjenta. Konsekwentny spadek neutralizacji i aberracji antygenowej można określić, patrząc na sekwencję czasową, w której pojawiły się warianty.

Neutralizacja odpowiedzi uzyskanych przeciwko pseudotypowanym wirusom przenoszącym białko S na różne warianty SARS-CoV-2 zgodnie z historią ekspozycji pacjenta na SARS-CoV-2. (A) Surowice zebrano od pacjentów w oparciu o historię immunohistochemiczną (N: naiwny; V: zaszczepiony; I: zakażony; IV: zakażony i zaszczepiony). Aktywność neutralizacji mierzono za pomocą wzorców pseudo-Wuhan (niebieski), alfa (czerwony), delta (zielony) i omikronowy (szary) niosących podwyższoną glikoproteinę SARS-CoV-2 i wykreślono dla każdej grupy pacjentów (A) i dla każdego SARS – CoV-2 wariant S (B). Neutralizację mierzono przy stałym rozcieńczeniu (1:50). Każdy punkt reprezentuje średnią z dwóch kopii. Wykresy pudełkowe wyświetlają zakres międzykwartylowy i wartości średnie. Poziomy istotności między grupami pacjentów lub wirusami pseudotypowanymi testowano za pomocą testu par Wilcoxona i przedstawiono w dolnych panelach jako połączone wykresy punktowe.

Ponadto pacjenci należący do I_Piąty Grupa wykazywała miano przeciwciał neutralizujących wyższe niż wszystkie inne grupy odpowiadające każdemu testowanemu wariantowi. Z drugiej strony zakażeni pacjenci wykazywali zmienne miana przeciwciał dla każdego wariantu SARS-CoV-2 w porównaniu z zaszczepionymi uczestnikami. Zaobserwowano to w nieznacznych różnicach obserwowanych w grupach zakażonych i zaszczepionych odpowiadających wariantom Wuhan, alfa, delta i omikron SARS-CoV-2. Jednak zaszczepieni pacjenci mieli wyższe miana przeciwciał przeciwko Omicronowi, podczas gdy skuteczność neutralizacji była bardzo niska. Ogólnie rzecz biorąc, wskazuje to, że ewolucja antygenów SARS-CoV-2 jest kierunkowa, to znaczy wyewoluowała w celu uniknięcia odporności, w której pośredniczą przeciwciała, oraz że rodzaj i liczba ekspozycji na wirusy wpływają na siłę odporności, w której pośredniczą przeciwciała.

Zespół zauważył również, że zaszczepieni pacjenci z historią infekcji delta wykazali najwyższą równoważną skuteczność w stosunku do pozostałych wariantów. Na podstawie pomiarów błędu systematycznego równania osoby z pewnymi wariantami miały odmienne miano przeciwciał w porównaniu z innymi wariantami. Wskazuje to, że pacjenci należący do grupy dotkniętej chorobą mają niższe miana przeciwciał niż ci zaszczepieni i zakażeni. W przeciwieństwie do tego, miana przeciwciał neutralizujących u pacjentów zakażonych wariantem delta przeciwko antygenowi homologicznemu były podobne do tych u osób zaszczepionych i zakażonych.

Ponadto porównanie mian przeciwciał neutralizujących we wszystkich grupach pacjentów wykazało, że osoby zaszczepione przed wariantem delta lub zakażone wariantem Wuhan przed szczepieniem miały najwyższy odsetek przeciwciał przeciwko wszystkim wariantom SARS-CoV-2. Wskazuje to, że pacjenci zakażeni przed szczepieniem mieli wyższą siłę neutralizacji i miano przeciwciał przeciwko każdemu wariantowi.

Wniosek

Wyniki badań podkreślają złożoność wpływu zakażenia SARS-CoV-2 na ludzką odporność. Naukowcy są przekonani, że obecne badanie poprawi modele epidemiologiczne w celu przewidywania trendów przenoszenia SARS w przyszłości. Ponadto potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć wpływ wcześniejszej ekspozycji na SARS-CoV-2 na objawy i wyniki COVID-19.

*Ważna uwaga

bioRxiv Publikuje wstępne raporty naukowe, które nie były recenzowane i dlatego nie powinny być traktowane jako rozstrzygające, ukierunkowywać praktykę kliniczną/zachowania związane ze zdrowiem ani być traktowane jako ustalone informacje.