Big Bang Puzzle Challenge ciężkich elementów

WASZYNGTON, 12 października 2021 r. – Od dawna zakłada się, że wodór, hel i lit były jedynymi pierwiastkami chemicznymi obecnymi podczas Wielkiego Wybuchu, kiedy powstał Wszechświat, i że odpowiedzialne są za to wybuchy supernowych i gwiazdy, które eksplodują pod koniec ich życia. przekształcanie tych pierwiastków w cięższe pierwiastki i rozprowadzanie ich w całym naszym wszechświecie.

Naukowcy z Japonii i Kanady kwestionują teraz element układanki Wielkiego Wybuchu. Czy rzeczywiście wszystkie pierwiastki cięższe od żelaza powstały w wyniku eksplozji gwiazd, czy też formują się w głębi płaszcza Ziemi dzięki dynamice konwekcyjnej napędzanej tektoniką płyt?

W AIP Advances, autorstwa AIP Publishing, grupa proponuje alternatywny model składu azotu, tlenu i wody oparty na historii ziemskiej atmosfery.

Postawili hipotezę, że 25 pierwiastków o liczbie atomowej mniejszej niż żelazo (26) powstało w wyniku endotermicznej konwersji jądrowej dwóch jąder, węgla i tlenu. Rdzenie te mogą zostać uwięzione w naturalnym rdzeniu sieci aragonitowej dolnego płaszcza Ziemi w wysokich temperaturach i ciśnieniach podczas subdukcji litosfery, która występuje, gdy dwie płyty tektoniczne zbiegają się.

Grupa opisuje proces endotermicznej przemiany jądrowej jako „wspierany przez fizyczną stymulację wzbudzonych elektronów wynikającą z ruchu stick-slide związków metalicznych, gynotrino wytwarzane w głębi ziemskiej atmosfery przez fuzję jądrową deuteronów lub radioaktywny rozpad pierwiastków. „

„Nasze badanie wskazuje, że sama Ziemia była w stanie stworzyć lżejsze pierwiastki poprzez transformację jądrową” – powiedział Mikio Fukuhara, współautor z New Spawning Industry Center na Uniwersytecie Tohoku w Japonii.

Jeśli to prawda, jest to rewolucyjne odkrycie, ponieważ „przypuszcza się, że wszystkie te pierwiastki pochodzą z wybuchów supernowych, podczas gdy zakładamy komplementarną teorię”, powiedział Fukuhara.

Fukuhara powiedział, że te prace będą miały znaczący wpływ na dziedzinę geofizyki i w rezultacie „wskazują potencjalne kierunki badań nad możliwością stworzenia elementów niezbędnych do przyszłego rozwoju kosmosu”.