Czarne dziury nie zawsze migają, ucz się

Według naukowców silnik zasilający aktywne i krótkotrwałe rozbłyski gamma prawie zawsze musi pochodzić z nowo powstałej czarnej dziury. Istnieje jednak nowe badanie, które jest sprzeczne z tym naukowym dogmatem.

Badanie przeprowadzone przez dr Norię Jordanę Mitjans w Uniwersytet w Bath wskazuje, że niektóre GRB bliskiego zasięgu są zasilane przez Narodziny ogromnej gwiazdynie Czarna dziura.

Odbyła się jednak długa debata na temat tego, co pozostało i kiedy Zderzają się dwie gwiazdy neutronowe. Jest to znane jako „produkt” lawiny i to właśnie ten produkt zapewnia GRB niezwykłą energię. Wyniki badania prowadzonego przez Batha mogły przybliżyć naukowcom tę debatę do końca.

Astronomowie dzielą się na dwie teorie. Pierwsza teoria sugeruje, że gwiazdy neutronowe łączą się krótko, tworząc ekstremalnie ogromna gwiazda neutronowa, tylko po to, by ta gwiazda zapadła się w czarną dziurę w ułamku sekundy. Druga twierdzi, że dwie gwiazdy neutronowe dałyby mniej masywną gwiazdę neutronową o wyższym średnim wieku.

Więc to, co zdziwiło naukowców, to: Ona… Krótkoterminowe GRB Zasilany przez czarną dziurę czy narodziny długowiecznej gwiazdy neutronowej?

Jak dotąd astrofizycy popierali teorię czarnej dziury. Pomyśleli: aby wytworzyć GRB, masywna gwiazda neutronowa musiałaby zapaść się niemal natychmiast.

Kiedy astrofizycy mierzyli sygnały elektromagnetyczne z powstałych GRB, zaczęli je identyfikować gwiazda neutronowa kolizje. Rozsądnie byłoby założyć, że sygnał z czarnej dziury i pozostałości gwiazdy neutronowej byłby inny.

W tym badaniu naukowcy wykryli sygnał elektromagnetyczny z GRB 180618A. Wskazania wskazywały, że do eksplozji musiały doprowadzić pozostałości gwiazdy neutronowej, a nie czarnej dziury.

Dr Noria Jordana Mitjans z Uniwersytetu w Bath powiedziała: „Po raz pierwszy nasze obserwacje zwracają uwagę na wiele sygnałów z ocalałej gwiazdy neutronowej, która żyła co najmniej jeden dzień po śmierci oryginalnego układu podwójnego gwiazdy neutronowej”.

Profesor Carol Mundell, współautorka badania i profesor astronomii pozagalaktycznej w Bath, gdzie prowadzi katedrę Hiroko Sherwin w astronomii pozagalaktycznej, powiedziała: „Byliśmy podekscytowani uchwyceniem bardzo wczesnego światła optycznego z tego krótkiego rozbłysku gamma – coś, co wciąż jest prawie niemożliwe do zrobienia bez zrobotyzowanego teleskopu. Ale kiedy przeanalizowaliśmy nasze niesamowite dane, byliśmy zaskoczeni, że nie potrafimy tego wyjaśnić przy użyciu szybkiego standardowego modelu czarnej dziury. Podział modeli GRB”.

„Nasze odkrycie otwiera nową nadzieję na nadchodzące przeglądy nieba za pomocą teleskopów, takich jak Obserwatorium LSST Rubin, w którym możemy znaleźć sygnały z setek tysięcy tych długo żyjących gwiazd neutronowych, zanim zapadną się one w czarne dziury”.

Światło optyczne z olśnienia z GRB 180618A zniknęło po zaledwie 35 minutach. Szczegółowa analiza wykazała, że ​​materiał odpowiedzialny za tak krótką emisję rozszerzał się w pobliżu prędkości światła z powodu ciągłego źródła energii popychającego go od tyłu.

Naukowcy spiczastyA „Jeszcze bardziej zaskakujące było to, że ta emisja miała sygnaturę gwiazdy neutronowej wirującej z bardzo dużą prędkością i magnetyzmem, zwanego magnetarem milisekundowym. Zespół odkrył, że magnetar po GRB 180618A podgrzewał materiał pozostały po zderzeniu jako jego prędkość zwolnił.”

Numer czasopisma:

1. N. Jordana-Mitjans i in. Krótki rozbłysk gamma z elementarnej pozostałości magnetycznej. Czasopismo Astrofizyczne. DOI: 10.3847 / 1538-4357 / ac972b