Czy biorąc pod uwagę wysiłki klimatyczne, wystarczy zerowa emisja netto?

Złowieszczy raport ONZ dotyczący nauk o klimacie z 2021 r. przedstawił jeden obiecujący wątek wśród ostrzeżeń o podnoszeniu się poziomu mórz i nasilających się burzach: gdy wszystkie kraje wyeliminują emisję gazów cieplarnianych, ocieplenie prawdopodobnie zatrzyma się bardzo szybko.

Wynik ten zapewnił dodatkowy impuls światowej kampanii na rzecz zerowej emisji netto, sugerując, że owoce pracy wszystkich mogą pojawić się bez znaczących opóźnień.

Ale zachęcający wniosek był również dwuznaczny. Podczas gdy temperatury powierzchni mogą szybko się ustabilizować, inne zmieniające się części klimatu są trudne do spowolnienia, gdy zaczną się poruszać. Nauka potrzebowała lepszego rozwiązania tego pytania.

Grupa 21 naukowców zajmujących się Ziemią podjęła wyzwanie, analizując, jak ponad dwadzieścia różnych systemów na lądzie i morzu może zmienić się w świecie po emisji. Ich wniosek, opublikowany we wtorek w czasopiśmie Frontiers in Science, jest taki, że gdy kraje na świecie osiągną cele zerowe netto, globalne temperatury prawdopodobnie ustabilizują się – ale nie na pewno.

Istnieje również duże prawdopodobieństwo, że globalne ocieplenie będzie kontynuowane w miarę przenikania ciepła przez klimat, a także ryzyko, że świat ostygnie, zanim osiągniemy zero, ponieważ nadmiar ciepła już przedostaje się do środka.

„Nawet w świecie, w którym globalna temperatura się stabilizuje, spodziewamy się dalszego wzrostu poziomu morza, zmian w ekosystemie, zmian na mapach pokrywy lodowej, dalszego ocieplenia oceanów i ich zakwaszenia” – powiedziała Sofia Palazzo-Korner, doktorantka na Uniwersytecie im. Kalifornia, Kalifornia.”. Centrum Polityki Środowiskowej w Imperial College i główny autor badania.

„Może istnieć pewna precyzja w określaniu, kiedy spadnie zero, a gdzie nastąpi szczyt ocieplenia. Należy to wykorzystać, aby pomóc w podejmowaniu świadomych decyzji dotyczących adaptacji i łagodzenia skutków, jeśli chcesz utrzymać temperaturę poniżej określonego progu i chcesz to zrobić” – dodała. . Nie wziąłem pod uwagę dodatkowego odrobiny ocieplenia.

Innymi słowy: niepewność sama w sobie jest argumentem za jak najszybszym ograniczeniem emisji. Jeśli po zakończeniu emisji na dużą skalę spodziewany jest wzrost temperatur, kraje będą chciały przyspieszyć swoje plany i zwiększyć wysiłki na rzecz usunięcia dwutlenku węgla z atmosfery.

„Klimat to bardzo złożony system i trudno dokładnie wiedzieć, jak zareaguje na takie zmiany” – powiedział Zeke Hausfather, badacz z Berkeley Earth, który nie był zaangażowany w badania. „Najfajniejsze w tym badaniu jest to, że zagłębia się ono w różne mechanizmy, które mogą mieć wpływ na globalną zmianę temperatury po osiągnięciu zera netto.

Czynnikiem komplikującym jest bilans cieplny pomiędzy oceanem a atmosferą. Oceany wychwytują ponad 90% dodatkowego ciepła planety, które przedostaje się do głębszych wód. Nawet jeśli osiągnięte zostanie zero netto, oceany mogą w dalszym ciągu się ocieplać w miarę przemieszczania się ciepła z powierzchni do głębin. To ciągłe ocieplenie przeciwdziała ochłodzeniu atmosfery.

„Ale nie do końca rozumiemy każdy z tych systemów, więc mogą się całkowicie nie znosić” – powiedział Hausfather. „Stąd bierze się duża część niepewności, a także wszystkie różne reakcje omówione w artykule. ”

W badaniu przyznano, że świat jest bardziej chaotyczny, niż sugeruje proste pytanie „Co stanie się po zerowej kwocie netto”? Zagrożenia powstają także m.in. w związku z wieczną zmarzliną, interakcjami pokryw lodowych oceanów i emisją metanu z terenów podmokłych. Redukcje emisji również będą prawdopodobnie stopniowe, a skutki emisji będą trwały dziesięciolecia, jeśli nie stulecia. Oprócz temperatury zmieni się wiele innych aspektów systemów ziemskich. Dalsze odczuwanie skutków globalnego ocieplenia długo po osiągnięciu zera netto.

Declan Feeney, pracownik naukowy zajmujący się fizyką chmur na Uniwersytecie w Leeds, ze względu na niepewność stwierdzoną w badaniu, zero netto może być postrzegane bardziej jako kamień milowy niż ostateczny cel. „Przydatne jest jasne zdefiniowanie zera netto jako punktu orientacyjnego, a nie linii mety” – powiedział. „Zmiany klimatyczne nie ustaną, gdy osiągniemy zero netto”.