Elementy budulcowe życia przetrwały w chmurach siarki na Wenus

Nie chciałbyś być teraz na Wenus. Albo naprawdę jakikolwiek dzień. Ciśnienie atmosferyczne i temperatura są tak wysokie, że spłaszczają się i natychmiast gotują. Jest o wiele bardziej znośny w chmurach planety, z klimatem tropikalnym i normalnymi temperaturami na Ziemi – pod warunkiem, że nie masz nic przeciwko użyciu kwasu siarkowego. To zdecydowanie niegościnne miejsce, w którym nie możemy być gdziekolwiek, ale czy niektóre stworzenia będą w stanie przetrwać? Nowe dowody sugerują, że nie ma to wpływu na przynajmniej jego podstawowe składniki.

Praca profesor Sarah Seager, jej syna i zespołu dotyczyła aminokwasów, elementów budulcowych białek niezbędnych do życia. Zespół chciał wiedzieć, jak silnie kwaśne środowisko wpływa na te cząsteczki. Odkryli, że 11 z 20 przetestowanych aminokwasów pozostało niezmodyfikowanych, a tylko osiem innych zostało zmodyfikowanych w swoich łańcuchach bocznych po czterech tygodniach z wyjątkowo wysokim stężeniem kwasu siarkowego.

Ta najnowsza praca następuje po A Poprzednie badanie Seager na temat stabilności zasad DNA w kwasie siarkowym. Zasady te są składnikami tworzącymi DNA i RNA. Mogli także przetrwać bez szwanku w trudnych warunkach chmur Wenus.

„Właściwości chemiczne stężonego kwasu siarkowego tak bardzo różnią się od właściwości wody, że nasze wyniki mogą wydawać się nieoczekiwane” – napisali naukowcy w swoim niedawnym artykule. „Nasze odkrycia pomagają rzucić wyzwanie powszechnemu błędnemu przekonaniu w społecznościach astrobiologicznych i biologicznych, że chemikalia organiczne są jednolicie niestabilne w stężonym kwasie siarkowym.

ⓘ IFLScience nie ponosi odpowiedzialności za treści udostępniane z zewnętrznych witryn.

Stabilność chemiczna nie jest równoznaczna z życiem, ale z pewnością oddala się od niemożliwego. Możliwość zamieszkania w chmurach Wenus jest gorącym tematem od czasu odkrycia w nich fosfiny. Cząsteczka jest wytwarzana przez formy życia na Ziemi, ale nie jest jasne, co ją tam tworzy.

Ostatecznie, aby zrozumieć, co się dzieje lub co może się wydarzyć w chmurach Wenus, musimy się tam udać. Planowanych jest wiele misji związanych z drugą skałą od Słońca. Pierwszym z nich jest A Specjalny W przyszłym roku zarówno NASA, jak i Europejska Agencja Kosmiczna przeprowadzą misje mające na celu badanie planety w ciągu następnej dekady.

„Wenus, nasza sąsiadująca planeta, jest dogodnie zlokalizowana blisko nas, co pozwala nam bezpośrednio badać cząsteczki jej chmur podczas misji kosmicznych” – napisali autorzy w swoim artykule. „Ostatecznie konieczne może być pobranie próbki atmosfery Wenus, aby zdecydowanie potwierdzić obecność życia, jeśli faktycznie tam istnieje”.

Badanie zostało zaakceptowane do publikacji w czasopiśmie Astrobiologiai jest dostępny na arXiv.