Jak blokada związana z COVID-19 wpłynęła na zatrudnianie osób z wadami wzroku?

Nowe dane pokazują, że chociaż osoby z wadami wzroku powoli odzyskiwały sprawność ze względu na skutki blokady COVID-2019, poczyniły postępy, w zależności od stopnia niepełnosprawności, prawie osiągając poziom sprzed pandemii. Zdaniem ekspertów, którzy przemawiali podczas webinarium dla nTIDE Deeper Dive Lunch & Learn, możliwe przyczyny powolnego powrotu do zdrowia to poważne obawy dotyczące bezpieczeństwa związane z brakiem środków ochrony osobistej, ograniczonym dostępem do szczepionek i podatnością na poważne konsekwencje COVID.

Korzystając z danych amerykańskiego Biura Statystyki Pracy (BLS) dla osób w wieku 16-64 lata, średni miesięczny stosunek zatrudnienia do liczby ludności w okresie od kwietnia 2022 do marca 2023 wyniósł 59,8% dla osób zgłaszających jedynie wady wzroku (osób, które zgłosiły, że są „ niewidomych lub mających poważne trudności z widzeniem” i nie miało żadnej innej niepełnosprawności) w porównaniu z 40,3% osób zgłaszających upośledzenie wzroku (oraz co najmniej jedną inną niepełnosprawność). Dla osób zgłaszających wadę wzroku z ograniczeniami ruchowymi (np. trudności w samoobsłudze, samodzielne wychodzenie z domu) wskaźnik zatrudnienia do liczby ludności wyniósł 14,1%.

„Te dane pokazują ogólnie bardzo powolne ożywienie: ten segment niepełnosprawności potrzebował aż trzeciego roku po zamknięciu, aby powrócić do poziomów zatrudnienia sprzed pandemii” – powiedział Andrew Houtenfeld, ekspert NTIDE, profesor ekonomii na uniwersytecie. Hampshire i dyrektorem badań w Instytucie Narodów Zjednoczonych ds. Niepełnosprawności.

Miesięczny wskaźnik zatrudnienia do liczby ludności, będący kluczowym wskaźnikiem, odzwierciedla liczbę osób zatrudnionych w populacji w stosunku do całkowitej liczby osób w tej populacji. Średnia 12-miesięczna tego wskaźnika służy do zwiększenia dokładności statystycznej. 12-miesięczny okres od kwietnia jednego roku do marca następnego roku służy do badania trendów zatrudnienia przed i po recesji związanej z pandemią COVID-19.

„W aktualnych badaniach populacji „upośledzenie wzroku” można opisać na kilka sposobów, które mają wpływ na późniejsze szacunki dotyczące zatrudnienia. Na przykład zgłaszanie trudności z widzeniem i ograniczeń aktywności wskazuje na poważniejszą niepełnosprawność, a osoby z poważniejszymi wadami wzroku są mniej skłonne do do pracy” – wyjaśnił dr Hottenfel. „W nadchodzących miesiącach nTIDE Deeper Dive przyjrzy się dokładniej temu, jak ludzie doświadczają niepełnosprawności, korzystając z danych z sześciu pytań w ankiecie BLS, które dotyczą problemów ze słuchem, trudnościami ze wzrokiem, trudnościami poznawczymi, trudnościami w poruszaniu się, trudnościami z samoopieką i trudności w samodzielnym życiu”.

Wpływ na przywrócenie zatrudnienia

Poleganie na bodźcach dotykowych i strach przed powikłaniami związanymi z COVID po zamknięciu mogły mieć wpływ na czas powrotu do pracy osób niewidomych i niedowidzących. „Pandemia COVID-2019 mogła negatywnie wpłynąć na osoby z wadami wzroku, które używają dotykowych wskazówek do nawigacji” – powiedziała Elaine Katz, MS, CCC-SLP, wiceprezes ds. grantów i komunikacji, Kessler Foundation.

„Kwestie bezpieczeństwa osobistego były głównym problemem. Wiele osób niedowidzących niechętnie wychodziło samotnie ze względu na obawy związane z dotykaniem powierzchni zanieczyszczonych zarazkami lub spotykaniem ludzi bez masek. Osoby pracujące w biurach zostały w końcu w domu i pracowały zdalnie.” Powiedział.

Uwaga na temat zbierania danych i języka: Dostarczając informacje na temat niepełnosprawności, nTIDE wykorzystuje terminologię zawartą w ankiecie, która służy jako podstawa danych BLS, zwanych inaczej badaniem aktualnej populacji (CPS).