Naukowcy twierdzą, że dzikie zwierzęta wolą kojarzyć się z krewnymi

Nowe badanie ujawniło, że dzikie zwierzęta, takie jak naczelne i gryzonie, są tolerancyjne i mogą preferować kojarzenie się ze swoimi krewnymi.

Naukowcy z Uniwersytetu Sztokholmskiego podsumowali 139 badań eksperymentalnych na 88 gatunkach, obejmujących 40 lat.

Zespół chciał wiedzieć, czy gatunek unika chowu wsobnego, gdy ma taką możliwość, czy też angażuje się w nią celowo – tak zwana „preferencja chowu wsobnego”.

Odkrycia sugerują, że biolodzy muszą „ponownie przemyśleć szeroko rozpowszechnioną opinię”, że dzikie gatunki celowo unikają krzyżowania się ze swoimi krewnymi.

Badanie pokazuje, że zwierzęta rzadko próbują unikać krycia z krewnymi, co było spójne w szerokim zakresie warunków i metod eksperymentalnych. Wśród badanych gatunków były wilki, chociaż nie wykazywały one silnej preferencji dla krewnych (decydując się na kojarzenie się z krewnymi) lub „unikając krewnych” (decydując się nie parzyć z krewnymi).

„Ludzie zakładają, że zwierzęta powinny unikać kojarzenia się z krewnymi, kiedy mają taką możliwość” – powiedziała autorka badania Raisa de Boer, badaczka zoologii z Uniwersytetu Sztokholmskiego.

Jednak teoria ewolucji mówi nam, że zwierzęta powinny tolerować, a nawet preferować kojarzenie się z krewnymi w szerokim zakresie warunków przez ponad cztery dekady.

„Mamy do czynienia ze słoniem w gabinecie, aby uniknąć chowu wsobnego, obalając założenie, że zwierzęta będą unikać chowu wsobnego, kiedy tylko będzie to możliwe”.

Spośród 88 gatunków ocenionych przez badaczy, pięć z nich preferowało krewnych nad innymi – jeden gryzoń, jeden naczelny, dwie ryby i rodzaj ogona wiosennego (heksapod przypomina pchłą).

Ale ogólnie gryzonie dominowały w pierwszej dziesiątce gatunków.

„Wygląda na to, że zwierzęta nie przejmują się tym, czy ich potencjalny partner jest bratem, siostrą, kuzynem czy niespokrewnioną osobą, kiedy wybierają, z kim się parzyć” – powiedziała autorka badania Regina Vega Trejo z Uniwersytetu Sztokholmskiego.

Naukowcy „konsekwentnie” znajdowali również oznaki tendencyjności publikacyjnej na korzyść badań, które mówią, że zwierzęta unikają kojarzenia się z krewnymi.

Pomysł, że zwierzęta unikają kojarzenia się z krewnymi, był punktem wyjścia dla setek badań naukowych przeprowadzonych między wieloma gatunkami.

Jednak metaanaliza wykazała niewielkie poparcie dla przeważającego poglądu, że zwierzęta unikają kojarzenia się z krewnymi.

Niewielka część ogólnej analizy dotyczyła również unikania chowu wsobnego u ludzi, a zespół porównał wyniki z podobnymi eksperymentami na zwierzętach.

Wskazali na badania, w których kwestionowano, czy ludzie unikają chowu wsobnego, przedstawiając obrazy twarzy, które zostały cyfrowo zmanipulowane, aby twarze wyglądały mniej lub bardziej istotnie dla uczestników.

„Ludzie, podobnie jak inne zwierzęta, nie preferują niepowiązanych ze sobą potencjalnych partnerów, kiedy podejmują decyzje na podstawie wyłącznie wizualnych wskazówek” – powiedział John Fitzpatrick, profesor zoologii na Uniwersytecie Sztokholmskim i główny autor badania.

„To jednak wyraźnie daleko od rzeczywistego krycia”.

Spośród 88 gatunków ocenionych przez naukowców pięć wykazało najbardziej preferencje krewnych, w tym makaka rezus (na zdjęciu Macaca mulatta).

READ  NASA opublikowała najlepsze jak dotąd zdjęcia największego księżyca wulkanicznego w naszym Układzie Słonecznym

Wyniki będą miały daleko idące konsekwencje dla biologii konserwatorskiej, ponieważ selekcja partnerów jest coraz częściej stosowana w programach hodowli konserwatorskiej

„Podstawowym celem wysiłków na rzecz ochrony przyrody jest ochrona różnorodności genetycznej i ogólnie oczekuje się, że selekcja partnerów pozwoli osiągnąć ten cel” – powiedział profesor Fitzpatrick.

„Nasze odkrycia zachęcają do ostrożności w stosowaniu selekcji partnerów do programów ochrony”.

Badanie zostało opublikowane w Ekologia i ewolucja przyrody.

Zebry z plamami i złotym futrem obserwowano w Afryce z chowu wsobnego

Zebry znane są z czarno-białych pasów, ale przez kilka lat naukowcy zauważyli, że niektóre zwierzęta mają dziwne plamy, wzory, a nawet złote futro.

Takie zmiany, spowodowane mutacjami genetycznymi, są rzadko obserwowane u ssaków, co skłania do nowych badań nad tym, dlaczego zmieniają się zebry.

Zespół z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Las Angeles przeprowadził testy DNA na 140 zebrach stepowych – w tym siedmiu z dziwnymi wzorami sierści – z dziewięciu parków narodowych w Afryce.

Naukowcy odkryli, że izolowane populacje wytwarzały nienaturalną abstrakcje w wyniku chowu wsobnego, co jest spowodowane fragmentacją siedlisk ludzi, którzy przejęli ziemię.

Brak różnorodności genetycznej może prowadzić do defektów genetycznych, chorób i bezpłodności, co ostatecznie może doprowadzić do wyginięcia normalnych zebry.

Zebry znane są z czarno-białych pasów, ale przez kilka lat naukowcy zaobserwowali, że niektóre zwierzęta mają dziwne plamy, wzory, a nawet złote futro.

Przeczytaj więcej: zebry z cętkami i złotym futrem obserwowano w Afryce z chowu wsobnego