Nieudany spisek Parramatty Eels mający na celu zastąpienie Brada Arthura Waynem Bennettem

„Moim zadaniem jest opiekowanie się klubem” – powiedział McElduff, gdy naciskano go w związku z decyzją o podążaniu za Bennettem, gdy Arthur był jeszcze ważny.

„Tak naprawdę powiedziałem, że tego nie zrobię i nie będę tego przedstawiał opinii publicznej. Nie chciałem narażać szans na zawarcie umowy. Moje pierwsze zobowiązanie jest związane z klubem i nie zrobiłbym tego”. nie wykonywałbym swojej pracy, gdybym nie poszedł i nie porozmawiał z Waynem Bennettem.

Rozmowy te rozpoczęły się 2 maja, dzień po posiedzeniu zarządu, które przypieczętowało los Arthura, kiedy McElduff zadzwonił do Bennetta.

„Obiecałem im, że dochowam tajemnicy i tak zrobię” – powiedział Bennett w kluczowym oświadczeniu w poniedziałkowy wieczór.

– Powiem tylko, że podoba mi się ten klub i sposób, w jaki sobie z nim radzą.

Bennett powiedział klubowi, że nie chce rozpoczynać rozmów, dopóki klub jest nadal związany z Arthurem. Można tylko przypuszczać, że Bennett dowiedział się o kłopotach Arthura, ponieważ wkrótce wodzowie węgorzy zorganizowali podróż do Queensland, aby odwiedzić trenera na jego farmie w Warwick.

11 maja, podczas gdy świat ligi rugby kpił z Eels za to, że nie wzięli udziału w wyścigu o usługi Bennetta, Sarantinos i McElduff wsiedli do samolotu do Brisbane rankiem w dniu porażki zespołu z Broncos 30-14.

Ich przykrywka została prawie zdemaskowana, gdy zauważyli i uniknęli znanego dziennikarza ligi rugby z News Corp, który akurat leciał tym samym lotem, aby dołączyć do rodziny na weekendowy wypad na północ.

Dwa dni później urzędnicy z South Sydney przylecieli na farmę Bennetta i spotkali się z nim w sprawie jego powrotu do Rabbitohów. To tam uzgodnili trzyletni kontrakt o wartości około 3 milionów dolarów, aby zapewnić mu drugie przyjście w South Sydney.

Jednak Eels złożyli własną ofertę za Bennetta. Dlatego główny trener tak ostrożnie spryskał wodą wężem Zwiastować W zeszłym tygodniu dowiedzieliśmy się, że osiągnął porozumienie z South Sydney, którego zarząd zatwierdził jego nominację w zeszły wtorek.

W poniedziałek rano, wiedząc, że zaraz pociągnie za spust w sprawie Arthura, McElduff zadzwonił do Bennetta o godzinie jedenastej „Zdrowaś Maryjo”. Usłyszał „dziękuję, ale nie, dziękuję”. Decyzja Bennetta została już podjęta i ma zostać ogłoszona w południowym Sydney na początku wtorku.

„Kiedy zadzwoniłem do niego 2 maja, powiedział: «Jestem w drodze do Rabbitohów»” – powiedział McElduff.

Dodał: „Powiedział: znam klub, znam zawodników i czuję, że nie dokończyłem tam spraw”. Przez ostatnie 18 dni próbowałem to odwrócić. W końcu chce być u Rabbitohów. Bardzo się starałem, ale nie dotarliśmy tam. Jeśli mam być całkowicie szczery to zawsze chodził do Rabbitohów.

Fani Eels będą się zastanawiać, ile czasu zajęło klubowi wykonanie takiego ruchu. Niektórzy będą twierdzić, że powinni byli widzieć śmierć Jasona Demetriou w South Sydney, biorąc pod uwagę dramat, który ogarnął klub pod koniec 2023 roku i jego rozstanie z Arthurem pod koniec poprzedniego sezonu.

Mogli znaleźć się na czele kolejki do Bennetta, biorąc pod uwagę, że zawsze zamierzał opuścić Dolphins pod koniec tego sezonu.

Zamiast tego zdecydowali się wesprzeć trenera, który nadal ma silne wsparcie ze strony wyższej kadry kierowniczej kierowanej przez Mitchella Mosesa, Clinta Guthersona, Regan Campbell-Gillard i Juniora Paolo.

Do tego stopnia, że ​​w niedawnej rozmowie na temat swojej przyszłości Campbell-Gillard wskazał, że po wygaśnięciu kontraktu w 2025 roku wolałby udać się do Anglii, aby grać w Premier League, ale byłby skłonny grać w kolejnym sezonie, gdyby tylko Arthur był na czele.

The Eels, którzy również odrzucili prośbę Zaka Lomaxa o klauzulę trenerską w niedawno podpisanym czteroletnim kontrakcie, nie pozwolili, aby uczucia zawodników wobec Arthura wpłynęły na ich decyzję.

W poniedziałkowe popołudnie Moses, Gutherson, Campbell-Gillard i Paolo otrzymali telefony od mediatorów klubu z informacją o zwolnieniu trenera, po czym Sarantinos wysłał SMS-a do reszty grupy.

Poinformował ich, że we wtorek asystent trenera Trent Barrett będzie nadzorował sesję wideo, którą Arthur przygotował w ostatnich godzinach swojej kariery jako trener Parramatta.

Jakiego wsparcia Artur miał ze strony zawodników, brakowało mu na stanowiskach władzy. Zarząd i kierownictwo mają dość występów, które nie odzwierciedlają poziomu zaangażowania i wyników, jakiego oczekują od składu, który zaledwie 18 miesięcy temu dotarł do Wielkiego Finału.

Kapitulacja w drugiej połowie przed Dolphins w Darwin w rundzie 7, podczas której straciliśmy 40 punktów w 25 minut, przelała czarę goryczy.

Kolejny miesiąc futbolu był potwierdzeniem pozycji, którą już wypracowali, niezależnie od gwiazdy, która ze względu na kontuzję znajdowała się na uboczu.

Nieudana pogoń drużyny Eels za Bennettem może wskazywać na chęć posiadania doświadczonego trenera, który wkroczyłby w rolę następcy Arthura.

„Niekoniecznie” – odpowiedział McElduff.

pobierać

„Nie wnikałbym w tę kwestię. Jego przeszłość mówi sama za siebie, a on szukał pracy i rozważaliśmy tę opcję.

„Odniósł sukces, siedmiokrotnie zdobył tytuł mistrza ligi, jest doświadczony i udowodnił, że wyciąga ze swojego zespołu to, co najlepsze. To cechy, których oczekuje się od trenera NRL. Ale jesteśmy otwarci na wszystkie opcje”.

„To powinien być duży klub i do tego powinniśmy dążyć” – powiedział Sarantinos. „Co roku pragniemy być pretendentem do tytułu mistrza Anglii.

„Nie mam wątpliwości, że klub jest teraz w znacznie lepszej sytuacji niż wtedy, gdy Brad objął stanowisko trenera w 2014 roku. Patrząc na dotychczasowe wyniki z lat 2023 i 2024, poczuliśmy, że to właściwy czas na zmiany”. „.

W Eels panuje wrażenie, że Arthur przewodniczył drużynie piłkarskiej, w której ostatecznie sprawował zbyt dużą władzę, tworząc kulturę niezgodną z wartościami, jakie dyrektorzy klubu chcieli narzucić zarządowi piłki nożnej.

Dlatego też nazwisko trenera Nowej Południowej Walii, Michaela Maguire’a, pojawia się w zestawie, ale rozważymy, czy jego filozofia trenerska nie różni się zbytnio od filozofii człowieka, którego mógłby zastąpić.

W ciągu ostatnich kilku miesięcy Parramatta donosił, że potężny agent gracza, Isaac Moses, przewodzi kampanii Eels mającej na celu zerwanie więzi z Arturem. Stoi to w całkowitej sprzeczności z poglądem jego kuzyna Mitchella Mosesa, który był jednym z największych zwolenników Artura.

Przez ostatnie dwa miesiące Isaac Moses mówił każdemu, kto chciał słuchać, że Arthur odchodzi i że na jego miejsce wyznaczono Bennetta. Artur też znał jego poglądy. Wpływ agenta na decyzję klubu w sprawie nowego trenera będzie kluczowy.

Działa w imieniu Mitchella Mosesa (opcja zawodnika w 2027 r.), Willa Penisiniego (opcja zawodnika w 2026 r.) i debiutanta bez kontraktu Blaise’a Talagiego, który zdecydował się nie korzystać z opcji zawodnika Eels na przyszły sezon i otworzył rozmawia m.in. ze Smokami i Rycerzami.

Źródła zaznajomione z sytuacją, wypowiadające się pod warunkiem zachowania anonimowości, aby móc swobodnie się wypowiadać, podają w nagłówku, że Ishaq Musa forsuje sprawę w imieniu swojego klienta Blake'a Greena.

Green jest obecnie asystentem Adama O'Briena w Newcastle, ale jest juniorem w Parramatta i nadal ma rodzinę mieszkającą w okolicy. Muse reprezentuje także Todda Paytena (Cowboys), Shane’a Flanagana (Dragons), Anthony’ego Seibolda (Sea Eagles) i Andrew Webstera (Warriors).

Inni potencjalni kandydaci to były trener Tytanów Justin Holbrook, który dał drużynie Roosters słowo, że zobowiąże się do spędzenia dwóch sezonów jako asystent Trenta Robinsona. W tym nagłówku powiedziano, że Robinson jest otwarty na rozmowę na temat rozważenia swoich możliwości gdzie indziej, jeśli pojawi się odpowiednia praca.

Jason Riles, który w zeszłym roku odrzucił rolę głównego trenera Dragons na rzecz pracy asystenta w drużynie Storm pod okiem Craiga Bellamy'ego, cieszy się dużym uznaniem i jest jednym z kilku nazwisk w odnoszącym sukcesy składzie Eels. W filmie występuje także asystent Craiga Fitzgibbona przy „Rekinach”, Josh Hannay.

Asystent Sea Eagles, Michael Ennis, to kolejna omawiana opcja. Wcześniej pracował w drużynie Eels pod okiem Arthura, a przez ostatnie kilka lat pełnił różne role asystenta trenera i młodszego reprezentanta.

Ci, którzy z nim pracowali, twierdzą, że jest jednym z najlepszych motywatorów w coachingu i ma niezaprzeczalną pasję, którą zaszczepia swoim zawodnikom. Trudność, z jaką boryka się Ennis, wynika z dobrze płatnej pracy komentatora w Fox Sports.

Ennis niechętnie rezygnował z kariery medialnej, chyba że chodziło o odpowiednią pracę. Praca Węgorza może zmusić jego rękę.

Parramatta omówił także potencjalny pościg za Samem Burgessem. Ma jednak kontrakt na przyszły sezon i już prowadzi negocjacje w sprawie przedłużenia o rok w Warrington w Premier League.

Inne opcje obejmują byłego trenera Wallabies Michaela Cheika, który blisko współpracował z Mitchellem Mosesem w składzie Libanu na Mistrzostwa Świata w 2022 roku.

Inną opcją na lewym skrzydle jest legenda klubu Luke Burt, który w zeszłym roku poprowadził Burley Bears do niewielkiej Premiership w Pucharze Queensland, zanim przegrał w wielkim finale.

Peart, który prawdopodobnie będzie uważany za asystenta, pomógł w rozwoju takich zawodników jak Dylan Brown, Reed Mahoney, Oregon Kaufusi, Greg Marzio i Alex Tawal, gdy pracował w drużynie Eels jako trener niższej klasy. Bears znajdują się obecnie na szczycie drabinki Pucharu Queensland w 2024 roku.

Śmierć Arthura można datować na dni następujące po wielkiej ostatecznej porażce z Penrith w 2022 roku. Decyzja Ryana Mattersona o odbyciu zawieszenia na trzy mecze ze względu na karę drogo kosztowała drużynę Eels w pierwszych rundach bez zwycięstwa rozpoczynającego kolejny sezon pod jego nieobecność.

The Eels nigdy nie byli w stanie wrócić na szczyt, a ich trudną sytuację pogorszyły kontuzje i zawieszenia – w szczególności siedmiotygodniowy zakaz nałożony na Dylana Browna po tym, jak przyznał się do dwóch zarzutów dotykania seksualnego innej osoby bez zgody w Midway. w ciągu roku.

Kontuzja stopy Mitchella Mosesa, której doznała na początku rundy 2024 roku, byłaby początkiem końca Arthura.

Spośród 5266 fanów, którzy oglądali pierwszy mecz ligi rugby Parramatty w Cumberland Oval w 1947 roku, bardzo niewielu pozostanie na tej planecie.

Jednym z nich jest ojciec Arthura, Ted. Rodowód Arthura w Parramatta sięga pięciu pokoleń wstecz i będzie kontynuowany poprzez syna Brada, Matthew, który wspina się po schodach.

W wywiadzie z Ogłaszać Na kilka dni poprzedzających wielki finał w 2022 r. Ted powiedział: „Brad nie chce być nigdzie indziej, bardziej niż trenerem NRL.

Arthur spędzi we wtorek swoje 50. urodziny, wiedząc, że żaden inny mężczyzna nie sprawował tego zaszczytu dłużej niż on w 79-letniej historii jego ukochanej Parramatty.

Susza ma już 38 lat i wciąż rośnie.