Rój unika kolizji podczas wspinaczki, aby uciec przed gniewem słońca – parabola

Aktualizacja misji ESA

Krótko

pilny Kontrola misji ESA. Satelita ESA omija tajemniczy kawałek kosmiczne śmieci Dostrzeżony na kilka godzin przed możliwą kolizją.

Teraz kluczowy krok w trwającej podróży statku kosmicznego do bezpieczniejszego nieba musi zostać szybko przełożony, ponieważ gwałtowna aktywność słoneczna związana z intensyfikacją cyklu słonecznego zniekształca ziemską atmosferę i grozi jej wyciągnięciem z orbity…

w głębi

rój? od błędów?

nie dokładnie – rój Misją Europejskiej Agencji Kosmicznej (ESA) jest rozwikłanie tajemnic ziemskiego pola magnetycznego. Składa się z trzech satelitów, A, B i C – pieszczotliwie nazywanych Alpha, Bravo i Charlie.

co się stało?

Mały kawałek wytworzonego przez człowieka śmieci krążącego wokół naszej planety – znany jako śmieci kosmiczne – Zauważono, że pędzi w kierunku Alfy o 16:00 CEST, 30 czerwca. Potencjalną kolizję przewidziano dopiero osiem godzin później, krótko po północy. Ryzyko kolizji było na tyle wysokie, że Alfa musiała szybko zjechać z drogi.

W kosmosie są śmieci?

dużo tego. Stare satelity, części pocisków i maleńkie szczątki pozostałe po dawnych kolizjach i chaotycznych pęknięciach. Każdy mały kawałek może spowodować poważne uszkodzenie satelity, a większe mogą zniszczyć satelitę i stworzyć dużą ilość nowych śmieci.

Czy to się stało po raz pierwszy?

ten dzień? Mogą. Kiedykolwiek? Nie ma mowy. Każdy z naszych satelitów musi co roku wykonywać średnio dwa manewry unikowe – i to nie obejmuje wszystkich otrzymywanych alertów, które nie kończą się koniecznością wykonywania uników.

Więc o co chodzi?

Wykonywanie uników – znane jako „Manewr unikania kolizji– To wymaga dużo planowania. Musisz sprawdzić, czy nie przenosisz satelity na nową orbitę, która naraża go na ryzyko dalszych kolizji i musisz obliczyć, jak wrócić na pierwotną orbitę zużywając jak najmniej paliwa i tracąc jak najmniej danych naukowych .

Biuro ds. Odpadów Kosmicznych Europejskiej Agencji Kosmicznej analizuje dane z amerykańskiej sieci monitorowania przestrzeni kosmicznej i przekazuje ostrzeżenie o potencjalnej kolizji do zespołów kontroli lotu i dynamiki lotu ESA, zwykle na ponad 24 godziny przed zbliżeniem się odłamka do satelity.

W tym przypadku otrzymaliśmy tylko osiem godzin wypowiedzenia.

Co gorsza, alarm oznaczał, że Drużyna Rój nagle ścigała się z dwiema godzinami. Kolejny manewr został zaplanowany zaledwie kilka godzin po potencjalnej kolizji i musiał zostać odwołany, aby dać Alfie wystarczająco dużo czasu na odsunięcie się od wraku. Ten manewr był również bardzo czasochłonny i musiał zostać całkowicie przeplanowany, przeliczony i wykonany w ciągu jednego dnia.

Jaki był inny manewr?

Alfa i Charlie wspinali się, by uciec przed gniewem słońca. Oba satelity musiały wykonać 25 manewrów w ciągu 10 tygodni, aby osiągnąć nowe, wyższe orbity. Jeden z manewrów Alfa zaplanowano na kilka godzin po ewentualnej kolizji.

Czekaj, słońce zabija satelity?

Nasze słońce wchodzi w bardzo aktywną częśćcykl słoneczny’ Od razu. Ta aktywność zwiększa gęstość górnej atmosfery Ziemi. Satelity poruszają się w „grubszym” powietrzu, co spowalnia je i wymaga ograniczonego zużycia paliwa na pokładzie, aby pozostać na orbicie. Alpha i Charlie przenosili się do mniej gęstej części atmosfery, gdzie mogli pozostać na orbicie i miejmy nadzieję, zbierać dane naukowe przez wiele lat i przedłużać misje!

Co by się stało, gdyby nie ten manewr?

Alfa mogła dryfować w kierunku Charliego, a orbity dwóch satelitów przecięłyby się wystarczająco szybko. To spowodowałoby, że ogólna misja Roju „przecinałaby się”, ograniczając jej zdolność do uprawiania nauki do czasu, aż kolejny zestaw manewrów wyrówna Alfę i Charliego.

Czy teraz z Swarmem wszystko w porządku?

Team Swarm zyskał czas reakcji na olimpijskie zawody sprinterskie. Współpracując z zespołem Flight Dynamics w Centrum Kontroli Misji ESA, zaplanowali i wykonali uniknięcie w ciągu zaledwie czterech godzin, a następnie ponownie zaplanowali i wykonali drugi manewr w ciągu 24 godzin.

Alpha jest teraz bezpieczny przed uderzeniem w ten fragment wraku i zakończył wspinaczkę na bezpieczniejsze niebo wraz z Charliem. Ale jest tam dużo śmieci i niewiele wskazuje na to, że mogą one zagrozić satelitom.

Jak twoje zespoły nadążają za wszystkimi tymi alertami o kolizjach?

Dzięki nowej technologii, bardziej zrównoważonemu zachowaniu i bardzo poważnemu wzięciu odpowiedzialności za kosmiczne śmieci. byli budowanie nowej technologii Aby śledzić więcej szczątków, rozwijając Nowe narzędzia matematyczne Pomoże nam to planować, wykonywać i działać na szybko rosnącej liczbie manewrów wymijających zasady przewodnie Co ogranicza ilość nowych śmieci, które my i inni operatorzy satelitarni dodajemy do problemu. Pracujemy nawet nad sposobami przechwytywania większych kawałków gruzu i usuwania ich z orbity za pomocą „kosmiczny pazur„.