Starożytne DNA ujawnia ewolucję śmiercionośnego wirusa kurczaka

Obraz z mikroskopu elektronowego cząstek wirusa choroby Mareka replikujących się w jądrze zakażonej komórki. Źródło obrazu: Grupa Bioimaging, Instytut Pirbrighta.

Zespół, w skład którego wchodzą archeolodzy i biolodzy, odzyskał i zrekonstruował sekwencje starożytnych łazików marsjańskich na podstawie archeologicznych kurczaków z okresu ostatnich 1000 lat. Porównując genomy wirusowe pochodzące od ptaków współczesnych i starożytnych, udało im się zidentyfikować zmiany genetyczne odpowiedzialne za zwiększoną zjadliwość współczesnego wirusa.

W oparciu o starożytne sekwencje genetyczne udało im się także ożywić starożytne procesy biologiczne za pomocą testów komórkowych, wykazując, że starożytne szczepy były znacznie łagodniejsze niż ich współczesne odpowiedniki.

Ten przełom nie tylko rzuca światło na ewolucyjną historię MDV, ale także zwiastuje opracowanie skuteczniejszych metod leczenia tej wyniszczającej choroby drobiu.

To nowe badanie opiera się na DNA wyizolowanym z kości kurczaków wydobytych na 140 stanowiskach archeologicznych w Europie i na Bliskim Wschodzie. Te starożytne genomy ujawniły, że MDV była szeroko rozpowszechniona wśród europejskich kurcząt co najmniej tysiąc lat przed pierwszym opisem tej choroby w 1907 r. Podkreśla to znaczenie ochrony pozostałości archeologicznych, szczególnie w świetle ich zdolności do ujawniania cennych spostrzeżeń na temat ewolucji Al- Fuj.

Kiedy tę chorobę opisano po raz pierwszy, u starszych kurcząt powodowała jedynie łagodne objawy. Wraz ze wzrostem spożycia kurczaków w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku wirus MDV nadal ewoluował i stawał się coraz bardziej agresywny pomimo opracowania kilku szczepionek.

Kiedy tę chorobę opisano po raz pierwszy, u starszych kurcząt powodowała jedynie łagodne objawy. Wraz ze wzrostem spożycia kurczaków w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku wirus MDV nadal ewoluował i stawał się coraz bardziej agresywny pomimo opracowania kilku szczepionek.

Pierwszy autor Doktor Steven Vidaman (Wydział Biologii Uniwersytetu Oksfordzkiego)

Profesor Greger Larsson (School of Archaeology, University of Oxford) „Widzieliśmy, jak rozcieńczenie choroby często powoduje presję selekcyjną, która zwiększa zjadliwość wirusa” – skomentował jeden ze starszych autorów. Możliwość zaobserwowania tego procesu poprzez sekwencjonowanie genomów starożytnych wirusów pokazuje, jak w ciągu ostatniego stulecia wzrosła zjadliwość MDV.

Profesor Adrian Smith (Wydział Biologii Uniwersytetu Oksfordzkiego), współautor powiedział: „Starożytne DNA dostarczyło nam wyjątkowego spojrzenia na pojawienie się MDV jako śmiertelnego wirusa kurze i może nas nauczyć, jak można zastosować kontrolę innych wiroidów”. Zakażenia o znaczeniu medycznym i weterynaryjnym.

Badanie starożytnych szczątków kurczaków ujawnia pochodzenie zjadliwości wirusa choroby Mareka Nauki.

/Wydanie uniwersyteckie. Ten materiał od oryginalnej organizacji/autora(ów) może mieć charakter chronologiczny i został zredagowany pod kątem przejrzystości, stylu i długości. Mirage.News nie zajmuje stanowisk korporacyjnych ani stron, a wszystkie opinie, stanowiska i wnioski wyrażone w niniejszym dokumencie są wyłącznie opiniami autorów. Zobacz całość tutaj.