Ta galaktyka znajduje się w odległości 13,5 miliarda lat świetlnych

Wiek wszechświata to niecałe 14 miliardów lat, a ponieważ światło potrzebuje czasu, aby podróżować, patrzenie w dal jest jak spoglądanie wstecz na początek wszechświata. Niedawno międzynarodowy zespół astronomów zidentyfikował najbardziej odległy obiekt astronomiczny, jaki kiedykolwiek zaobserwowano: galaktykę odległą o 13,5 miliarda lat świetlnych, która uformowała się zaledwie 300 milionów lat po Wielkim Wybuchu.

Galaktyka została nazwana HD1, a jej identyfikacja wymagała dużej cierpliwości i użycia czterech różnych teleskopów — Teleskopu Subaru, Teleskopu Vesta, brytyjskiego Teleskopu Podczerwonego i Teleskopu Kosmicznego Spitzera — w sumie ponad 1200 godzin obserwacji. Odległość do galaktyki została potwierdzona przez inny instrument, Atacama Large Millimeter/Less Millimeter Array (ALMA), grupę 66 radioteleskopów współpracujących ze sobą w Chile.

Według Yuichi Harikane, astronoma z Uniwersytetu Tokijskiego, który jako pierwszy odkrył HD1, identyfikacja galaktyki była ogromnym wyzwaniem ze względu na jej oddalenie: „Bardzo trudno było znaleźć HD1 wśród ponad 700 000 obiektów. Czerwony kolor HD1 pasuje oczekiwana charakterystyka galaktyki daleko, 13,5 miliarda lat świetlnych od nas zaskakująco dobrze, co przyprawiło mnie o gęsią skórkę, gdy ją znalazłem.”

HD1 jest nie tylko bardzo odległy, ale także niezwykle jasny w zakresie ultrafioletowym. Sugeruje to, że galaktyka może być zbyt bardzo się różnią noworodków galaktyk. Główny autor Fabio Pacucci powiedział w oświadczenie. „Jeśli założymy, że gwiazdy wyprodukowane w HD1 są gwiazdami pierwszej, czyli grupy III, to ich właściwości można łatwiej wyjaśnić. W rzeczywistości gwiazdy z trzeciej grupy są w stanie wytworzyć więcej światła ultrafioletowego niż normalne gwiazdy, może wyjaśnić ekstremalną jasność ultrafioletową dla HD1”.

Ta odległa odległość utrudnia również poznanie galaktyki, dlatego potrzebne były wielogodzinne obserwacje z różnych teleskopów. „Odpowiadanie na pytania dotyczące natury tak odległego źródła może być trudne” – powiedział Pacuchi. „To tak, jakby zgadywać narodowość statku z bandery, na której pływa, gdy jest daleko na brzegu, a statek jest w gęstej i burzliwej mgle. Można zobaczyć niektóre kolory i kształty flagi , ale nie w całości, jest to ostatecznie długa gra polegająca na analizie i wykluczeniu nieprawdopodobnych scenariuszy” .

Badania zostały opublikowane w dwóch artykułach w: Czasopismo Astrofizyczne I Comiesięczne powiadomienia o listach Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego.

Rekomendacje redaktorów