Wewnętrzny zegar sprzyja przetrwaniu sinic na Ziemi

Prawidłowe funkcjonowanie większości żywych organizmów na tej planecie zależy od wewnętrznego zegara biologicznego. Nowe badania opublikowane przez biologów z Washington University w St. Louis analizują funkcję zegara u cyjanobakterii wiążących azot: drobnoustrojów, które wykazują unikalne cechy metaboliczne, ale są trudne do zidentyfikowania ze względu na ich złożoność genetyczną.

Sinice istnieją od miliardów lat. Odegrali ogromną rolę w zmianie środowiska Ziemi z beztlenowego na bogate w tlen. Według amerykańskiej strony internetowej „kosmicznej” organizmy te „mają ogromne znaczenie w globalnym cyklu węgla i azotu”. Himadri PakrasiGeorge William i Irene Koesig Fryberg, profesor biologii w dziedzinie sztuki i nauki.

Do tej pory badaczom nie udało się dokładnie określić funkcji zegara u sinic. Jednak w maju opublikowano nowe badanie przeprowadzone przez laboratorium Pakrasi Komunikacja przyrodnicza Wykorzystuje specyficzną bakterię wiążącą azot, Cyanothece 51142, którą można manipulować genetycznie w celu zbadania wpływu cyklów dobowych.

Odkrycia badaczy ujawniają, jak wewnętrzne zegary sinic pomagają im oddzielić pozornie sprzeczne procesy fotosyntezy – procesu wymagającego światła słonecznego i wytwarzającego tlen – od wiązania azotu, które wymaga środowiska beztlenowego.

„Fotosynteza i wiązanie azotu to podstawowe procesy bioenergetyczne niezbędne do kontynuacji życia na tej planecie” – powiedział Pakrasi. „Te pionierskie wyniki z pewnością torują drogę do dalszych badań w tym kierunku”.