Z badania wynika, że ​​sieci kulturowe i językowe łowców-zbieraczy w Afryce Środkowej mają starożytne korzenie

Rozbudowane sieci społecznościowe pomiędzy różnymi grupami łowców-zbieraczy w dorzeczu Konga istniały na długo przed pojawieniem się rolnictwa w regionie. Naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu wykazali, że ta ogólnokontynentalna wymiana pozwoliła zachować różnorodność kulturową, która ewoluowała przez tysiące lat, opierając się na instrumentach muzycznych, specjalistycznym słownictwie i informacjach genetycznych.

Jak wynika z ostatnich badań opartych na danych genetycznych, archeologicznych i starożytnych danych środowiskowych, grupy łowców i zbieraczy zamieszkują Afrykę Środkową od setek tysięcy lat. Jednak współcześni łowcy-zbieracze żyjący w dorzeczu Konga posługują się językami, które w ostatnich czasach nabyli od swoich rolniczych sąsiadów, Bantu.

Nasuwa się pytanie, jakie elementy starożytnej różnorodności kulturowej w Afryce Środkowej wynikają z długoterminowego rozwoju i regionalnej wymiany kulturalnej, która poprzedziła rolnictwo, oraz na jakie aspekty wpływają interakcje ze społeczeństwami rolniczymi.

Kultura, język i geny ewoluują razem

Międzynarodowy zespół naukowców kierowany przez Andreę Migliano z Wydziału Antropologii Ewolucyjnej Uniwersytetu w Zurychu (UZH) odkrył nieznane wcześniej powiązania między kulturą, językiem i genami różnych grup łowiecko-zbierackich w Afryce Środkowej.

„Odkryliśmy, że rozmieszczenie instrumentów muzycznych wśród łowców-zbieraczy jest ściśle powiązane z tymi częściami genetycznymi o starożytnym pochodzeniu. Dlatego populacje te wymieniały się instrumentami muzycznymi na długo przed pojawieniem się w regionie społeczeństw rolniczych” – mówi Migliano.

Projekt opracowała dr Cecilia Padilla Iglesias. Student i pierwszy autor. Wyniki są opublikowany W magazynie Natura ludzkich zachowań.

Moment wymiany genetycznej między populacjami można wywnioskować, śledząc pochodzenie określonych części genomu. W tym celu badacze zebrali dane genetyczne jedenastu grup łowiecko-zbierackich w Afryce Środkowej i podzielili ich DNA na części w oparciu o czas wymian: te, które zostały wprowadzone w wyniku wprowadzenia lub wymiany z grupami Bantu oraz te, które uzyskano od niedawne wymiany między grupami łowców-zbieraczy. I ludzie starożytnego pochodzenia.

Ponadto zespół zebrał obszerny zbiór danych na temat instrumentów muzycznych i narzędzi żerowania, wraz z ich nazwami z dokumentów historycznych i etnograficznych. Następnie porównali, w jaki sposób struktura różnorodności kulturowej – podobieństwo między grupami w zakresie instrumentów muzycznych i narzędzi utrzymania, oparte na obecności lub braku podobnych instrumentów muzycznych – była powiązana z różnorodnością genetyczną w różnych momentach.

Rozległe sieci społecznościowe rozciągające się na tysiące kilometrów

„Zaskakujące było to, że chociaż różne grupy łowców-zbieraczy w Afryce Środkowej mówiły językami z bardzo różnych rodzin, łączyła ich nieproporcjonalna liczba słów związanych z muzyką. Dlatego też słowa te sięgają czasów sprzed myślistwa. grupy zbieraczy.” „Przyjęli języki swoich sąsiadów z Bantu” – mówi antropolog Migliano.

Wyniki sugerują, że interakcje na dużą skalę między grupami łowców i zbieraczy w Basenie Konga, nawet tymi oddalonymi o tysiące kilometrów, wpłynęły nie tylko na ich strukturę genetyczną, ale także cechy językowe i kulturowe. Te rozległe sieci społecznościowe pomogły zachować różnorodność kulturową, która rozwinęła się tysiące lat przed pojawieniem się rolnictwa w regionie.

„Rozległe sieci kulturowe współczesnego człowieka mają głębokie korzenie w przeszłości, przynajmniej w Afryce Środkowej” – dodaje Migliano.