Ta gwiazda podczas swojej śmierci wyrzuca sześć dziwnych kręgów kosmicznego „dymu”

Dni naszego słońca są policzone. Za około 5 miliardów lat Słońce rozszerzy się, by stać się czerwonym olbrzymem, uwalniając swoje zewnętrzne warstwy, zanim zamieni się w białego karła.

Jest to nieunikniony los większości gwiazd podobnych do Słońca, a proces ten jest dobrze poznany. ale jako Najnowsze badania pokazująJest jeszcze kilka rzeczy do nauczenia się na temat umierających słońc.

Ostatnie badania dotyczą gwiazdy znanej jako V Hydrae lub w skrócie V Hya. Jest to czerwony olbrzym, oddalony o około 1300 lat świetlnych io tej samej masie co Słońce. Tak może wyglądać Słońce za kilka miliardów lat.

Jest jednak kilka rzeczy, które odróżniają ją od gwiazdy naszego domu.

Po pierwsze, ma towarzysza gwiazdy. Towarzysz jest zbyt słaby, by go zobaczyć, ale na podstawie ruchu V Hya wiemy, że jest to prawdopodobnie czerwony karzeł, który okrąża V Hya raz na 8,5 roku.

Z drugiej strony V Hya wydaje się umierać w niezwykły sposób.

W obecnym stanie V Hya jest klasyfikowany jako plik gwiazda zmienna mira. Jasność zmienia się o około 1-2 stopnie co 530 dni, mniej więcej. Tak jest w przypadku umierających czerwonych olbrzymów. Kiedy w celu przetrwania wprowadzają do rdzenia cięższe pierwiastki, czerwone olbrzymy często wchodzą w okres oscylacji, wywołany ogrzewaniem i chłodzeniem jądra.

Jeszcze dziwniejszy jest fakt, że jest to również gwiazda węglowa. Oznacza to, że węgiel wtopiony w jej jądro został zmieciony z atmosfery gwiazdy. Więc kiedy astronomowie patrzą na widmo V Hya, widzą silną obecność węgla.

Zasadniczo atmosfera gwiazdy jest bardzo „spokojna”.

(ALMA (ESO / NAOJ / NRAO) / S. Dagnello (NRAO / AUI / NSF))

nad: Pokazane tutaj w postaci kompozytowej, te płynące pierścienie i struktura łuku dyfuzyjnego szóstego pierścienia są umiarkowanie widoczne na linii emisji izotopu 12CO i stają się dobrze zdefiniowane na widokach izotopu 13CO.

Te dwie cechy w połączeniu sprawiają, że V Hya jest gwiazdą bezobjawowej lub gigantycznej gałęzi AGB. Około 90 procent gwiazd podobnych do Słońca wejdzie w okres AGB pod koniec swojego życia.

Astronomowie na ogół uważają, że era AGB to stopniowy proces gwiezdnej śmierci, w którym zewnętrzne warstwy gwiazdy wybuchają na przestrzeni około 100 000 lat. Po tym pozostały rdzeń zapada się, stając się białym karłem. Ale V Hya pokazuje, że jest to częściowo lub czasami niepoprawne.

Jeśli AGB stopniowo zrzuci swoje zewnętrzne warstwy, spodziewalibyśmy się ujrzenia wiecznie rozszerzającej się mgławicy znanej jako [planetary nebula](/post/cold-embers/) otacza większość białych karłów. Wiele mgławic planetarnych widzimy jako pozostałości gwiazd podobnych do Słońca.

Jednak obserwacje grupy ALMA (Atacama Large Millimeter/submillimeter Array) pokazują, że V Hydrae nie tworzy takiej mgławicy.

Zamiast tego odrzucono grube pierścienie bogate w węgiel. Gwiazda wyreżyserowała sześć odcinków w ciągu około 2100 lat.

Zespół zaobserwował również strumienie gazu wyrzucane z gwiazdy prostopadle do pierścieni. Wskazuje to, że V Hya przechodzi niezwykle aktywny okres co kilkaset lat, co znacznie różni się od zwykłego modelu AGB.

Ten okres aktywnych eksplozji jest prawdopodobnie krótkotrwały w porównaniu z pełną erą AGB, więc astronomowie mają szczęście złapać w tym momencie umierającą gwiazdę. Nie wiadomo, czy większość gwiazd AGB przechodzi przez takie okresy aktywności, czy też V Hya jest szczególnie niezwykła.

Aby rozwiązać tę zagadkę, potrzeba więcej obserwacji innych umierających czerwonych olbrzymów.

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany przez wszechświat dzisiaj. Przeczytać oryginalny artykuł.