17-milionowe stworzenie podobne do żyrafy było kontrolerem głowy, jak pokazują skamieliny

Około 17 milionów lat temu na trawiastych równinach północnych Chin dziwnie wyglądające stworzenie spotkało jedyne w swoim rodzaju.

Ale to nie było przyjacielskie spotkanie.

Zwierzę podobne do żyrafy nie miało wielkich zębów ani pazurów, które mogłyby rozerwać przeciwników na strzępy, ale jego skamieliny pokazują, że było doskonale zbudowane do innego stylu walki: uderzania głową.

Więc poszła łeb w łeb ze swoim przeciwnikiem.

znany jako Discokeryx xiezhiKopytny roślinożerca nosił kamienną, twardą czaszkę, podobny do hełmu kaptur i masywne stawy karku, które mogły lepiej absorbować gwałtowne uderzenia walki niż ciężkie ciężary stosowane dziś w świecie zwierząt.

Wyniki opublikowano dzisiaj w Nauki.

powiedział Jin Meng, paleontolog kręgowców z Amerykańskiego Muzeum Historii Naturalnej w Nowym Jorku Nowy gatunek był dawno zaginionym członkiem Giraffoidea, super rodziny obejmującej współczesne żyrafy, okapi i osty.

Dr Meng, który jest współautorem badania, powiedział, że wyraźne cechy głowy i szyi są przykładem tego, jak różnorodni byli starożytni członkowie tej grupy.

„Pokazuje, jak różnorodne może być życie, gdy żyjesz w różnych warunkach i że będą ewoluować w zupełnie inny sposób, nawet jeśli są spokrewnione”.

dziwna bestia

Dr Meng i jego zespół znaleźli skamieliny podczas wykopalisk w basenie Jonggar w Xinjiang, w północno-zachodnich Chinach prawie trzy dekady temu.

W warstwie osadu sprzed 16,9 mln lat osadzony był zestaw kręgów szyjnych, kość szczęki z zębami oraz gruby fragment czaszki zwieńczony spłaszczonym kawałkiem kości.

„To było jak duży placek na czaszce” – powiedział dr Meng.

Naukowcy spędzili lata porównując szczątki dziwnej kuli z okazami z muzeów na całym świecie, aby je zidentyfikować, ale nie byli w stanie znaleźć dopasowania.

Nie wiedzieliśmy, co to jest, powiedział dr Meng.

W 2015 roku tajemnicza skamieniała kość zwróciła uwagę Shi-Kui Wanga, paleontologa z Instytutu Paleontologii Kręgowców i Paleoantropologii Chińskiej Akademii Nauk w Pekinie.

„To była dla mnie tajemnica” – powiedział dr Wang, który prowadził badanie.

Dr Wang użył tomografu komputerowego, aby dokładniej przyjrzeć się strukturze fragmentów czaszki i porównać je ze skanami 3D współczesnych przeżuwaczy, w tym żyrafy (żyrafa camelopardalis), zarośnięty jeleń (gazila subgotorosai Reeves ResortMuntiacus reevesi).

Szkielet ucha wewnętrznego zwierzęcia był bardzo podobny do żyrafy, co wskazuje, że prawdopodobnie należał do tej samej szerokiej grupy.

Charakterystyczne nakrycia głowy wykazywały również podobieństwa do szkieletów przypominających rogi żyraf i ich wymarłych krewnych zwanych ossikonami.

Zespół zastrzelił starożytną żyrafę Discokeryx xiezhi Po „Xiezhi”, legendarnym jednorożnym stworzeniu z chińskiej mitologii.

Anatomia kija głowy

Zbieranie skamielin również dostarcza wskazówek na ten temat D. xiezhiStyl walki.

Nakrycie głowy w kształcie naleśnika miało szorstką fakturę, co sugeruje, że kiedyś był pokryty tkanką, która tworzyła hełm w kształcie kopuły.

Jej gruba czaszka również sugerowała, że ​​może wymagać kilku uderzeń w głowę.

Ale to masywne stawy łączące czaszkę stwora z jego szyją i czubkiem kręgosłupa były kluczem do jego umiejętności uderzania głową.

Sam rozmiar tych stawów sugeruje, że były one w stanie zamortyzować uderzenia szybkich uderzeń głową, mówi Rex Mitchell, który studiuje morfologię i biomechanikę czaszki na Flinders University, który nie był zaangażowany w badanie..

„To, co często można znaleźć w przypadku dużych fragmentów anatomii kości, to to, że są one duże, aby pomieścić większe siły” – powiedział dr Mitchell.

Wykonaj domyślne kroki testu zderzeniowego

Idąc o krok dalej, d Wang i jego zespół postanowili dać D. xiezhiUderzenie łbem przerywa test zderzeniowy.

Naukowcy zrekonstruowali cyfrowo stawy głowy i szyi oraz wykorzystali technikę zwaną analizą elementów skończonych, aby sprawdzić, jaką siłę mogą wytrzymać.

Dr Mitchell powiedział, że ten rodzaj symulacji jest przydatny do badania, jak dobrze kości i inne obiekty rozpraszają siły uderzeniowe w różnych warunkach, w tym w intensywnych układach binarnych uderzających głową.

„To doskonały wybór metodologii, ponieważ pozwala naukowcom na cyfrowe testy zderzeniowe modeli 3D”.

Kiedy zespół symulował uderzanie głową, w ogóle nie było stresu D. xiezhiStawy głowy i szyi.

Ładowanie

Dla porównania zespół stworzył inny model stawu głowy i szyi, który był cieńszy niż oryginał.

Kiedy przyłożyli tę samą siłę do tej bardziej wątłej postaci, szyja poważnie wykrzywiła się, czyniąc ją bezużyteczną do walki.

Ładowanie

Nie tylko kolejna owca

Chociaż te testy zderzeniowe potwierdziły D. xiezhiJego stawy były dobrze przystosowane do uderzania głową, a zespół chciał zobaczyć, jak radzą sobie z dzisiejszymi zawodnikami.

Zespół przeprowadził symulacje na trzech klasycznych modelach masła na głowę: piżmo (Ovibos Moschatus), owce argali (biuro amonu) i niebieska owca (pseudonayur).

Nacisk na stawy tych zwierząt był nawet pięciokrotny D. xiezhiDr Mitchell wskazuje, że ta prehistoryczna bestia może zadać silniejsze ciosy w głowę niż motyle znalezione dzisiaj.

Zespół przeanalizował również sygnatury chemiczne w D. xiezhiEmalia zębów umożliwiająca wgląd w nawyki żywieniowe.

Patrząc na te odciski palców – które są wychwytywane w jedzeniu i przechowywane w zębach przez miliony lat – zespół odkrył, że pradawne motyle głowowe pasły się na otwartym terenie.