W ciągu dekady brytyjskie rodziny będą w gorszej sytuacji niż ich rówieśnicy w Polsce | Wielka Brytania | Aktualności

Tempo poprawy standardów życia w Wielkiej Brytanii pozostaje w tyle za Europą od prawie dwóch dekad. Chociaż bogaci Brytyjczycy należą do najbogatszych na świecie, utrzymujące się wysokie nierówności dochodowe oznaczają, że gospodarstwa domowe o średnich i niskich dochodach w Wielkiej Brytanii radzą sobie coraz gorzej niż te w Europie.

Według danych najnowszej Fundacji Rezolucji Audyt standardów życiaPoziom życia w Wielkiej Brytanii pozostawał w tyle za bogatszymi europejskimi rywalami w ciągu ostatnich dwóch dekad.

W 2005 r. skorygowany średni roczny dochód do dyspozycji w Wielkiej Brytanii był wyższy niż średni dochód do dyspozycji w Niemczech i Francji i wynosił 11 560 funtów w porównaniu do odpowiednio 10 880 funtów i 9 860 funtów.

W następstwie kryzysu finansowego poziom życia w Wielkiej Brytanii do 2010 r. spadł poniżej poziomu Niemiec, Francji i innych europejskich sąsiadów, w tym Irlandii, Holandii i Belgii.

Od 2018 r. dochody wzrosły o 40 procent w Niemczech i 39,8 procent we Francji w porównaniu z poziomem z 2005 r. W Wielkiej Brytanii był tylko o 9 procent wyższy.

Trzy procent największych gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii zarobiło w zeszłym roku średnio 84 000 funtów – nieco mniej niż najbogatsi w Niemczech czy Norwegii.

Jednak podczas gdy osoby o wysokich dochodach w Wielkiej Brytanii zajmują piąte miejsce na świecie, przeciętne gospodarstwa domowe zajmują 12. miejsce, a te z najniższych 5% kategorii dochodów na 15. Dane OECD.

Dla porównania, w Norwegii górne 10 procent, przeciętne gospodarstwo domowe i najbiedniejsze pięć procent zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem poziomu życia.

Dziesięć lat po kryzysie finansowym i rok po wybuchu pandemii, standard życia rodzin o niskich dochodach w Wielkiej Brytanii był o 20 procent niższy niż w Słowenii – mimo że brytyjska gospodarka jest pięćdziesiąt razy większa.

Przeczytaj więcej: Pompy ciepła, które pomogą Wielkiej Brytanii ożywić gospodarkę o wartości 7 miliardów funtów

Raport przypisywał te wnioski „toksycznej mieszance” czynników w Wielkiej Brytanii, z których jednym jest wysoki poziom nierówności w tym kraju.

Osoby znajdujące się na szczycie drabiny w Wielkiej Brytanii nie odnotowały spadku względnego bogactwa – wynik Listy Bogatej w Sunday Times Skumulowany majątek dziesięciu największych miliarderów w Wielkiej Brytanii wzrósł o 281 procent w latach 2009-2022, z 47,8 miliarda funtów do 182 miliardów funtów.

Nierówności w dochodach wzrosły w Wielkiej Brytanii w latach 80. i od tego czasu utrzymują się na wysokim poziomie – udział najwyższego procenta dochodów osiągał w 2015 roku 13 procent. To prawie dwukrotnie więcej niż w Belgii (7 procent) i znacznie więcej niż Norwegia osiem procent.

W 2018 r. Wielka Brytania odnotowała wyższy poziom nierówności dochodów niż jakikolwiek inny kraj europejski.

W roku finansowym kończącym się w 2020 r. 42 proc. wszystkich rozporządzalnych dochodów gospodarstw domowych w Wielkiej Brytanii trafiło do górnego piątego przedziału dochodów, podczas gdy 7 proc. trafiło do najniższego kwintyla dochodów. Dokument badawczy Parlamentu.

Wśród państw członkowskich UE w tym samym roku 38,1 proc. całkowitego dochodu rozporządzalnego przypadało na osoby z górnych 20 proc. rozkładu dochodów, podczas gdy 8 proc. trafiło do dolnej piątej Eurostat.

Wyniki te można częściowo wyjaśnić bogactwem – wartością posiadanego majątku – który rośnie znacznie szybciej niż dochód – pieniędzmi zarobionymi z wypłaty.

Od lat 80. bogactwo wzrosło z trzykrotnego do prawie ośmiokrotnego dochodu narodowego, podczas gdy podatki majątkowe pozostały takie same jak udział w PKB.

Bogactwo rozkwitło dzięki silnemu wzrostowi cen domów od lat 90., który przyniósł niespodziankę starszym pokoleniom właścicieli, ale uniemożliwił młodszemu pokoleniu niezrównoważone koszty życia i posiadanie domu.

Tymczasem wzrost płac utknął w martwym punkcie z powodu wyjątkowo słabego wzrostu wydajności w Wielkiej Brytanii. W ciągu 12 lat, które upłynęły od kryzysu finansowego, wydajność pracy rosła średnio o 0,4 proc. rocznie — mniej niż połowę wskaźnika 25 najbogatszych członków Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju.

Wielka Brytania jako całość nadal należy do najbardziej rozwiniętych krajów na świecie, ale ponieważ kraj ten zmaga się z kryzysem kosztów utrzymania i wkracza w recesję, ogromnej większości brytyjskich gospodarstw domowych trudno będzie w to uwierzyć.