Pozycja Ziemi w kosmosie jest dość znana, ponieważ krąży ona wokół przeciętnej gwiazdy. Gwiazda – nasze Słońce – krąży wokół centrum naszej Galaktyki Drogi Mlecznej. Odtąd historia ta stała się mniej znana.
Galaktyka Droga Mleczna jest częścią dużej struktury zwanej Supergromadą Laniakea, która ma średnicę 250 milionów lat świetlnych!
To naprawdę bardzo duży obszar przestrzeni i zawiera co najmniej 100 000 galaktyk. Istnieją jeszcze większe supergromady, takie jak nowo odkryta Supergromada Enasto, która ma średnicę 360 milionów lat świetlnych i jest domem dla 26 biliardów gwiazd!
Kiedy prowadzę wykłady publiczne, zawsze odczuwam dziwną satysfakcję, gdy mówię słuchaczom, że galaktyki nie istnieją!
Kontynuował wyjaśnianie, że podobnie jak miasto będące zbiorem obiektów, galaktyki są zbiorami obiektów połączonych ze sobą pod wpływem siły grawitacji. Typowa galaktyka to po prostu zbiór gwiazd, mgławic, gromad, planet, komet itp. Gdybyśmy je usunęli, nie byłoby galaktyki!
Supergromady są prawie takie same, to po prostu grupa galaktyk połączonych razem (no, nie do końca) pod wpływem grawitacji.
Supergromady takie jak Laniakea i Einasto (odległe o 3 miliardy lat świetlnych) należą do największych struktur we wszechświecie.
Odkrycie tej supergromady zostało nazwane na cześć profesora Jeana Inasto, który był pionierem w dziedzinie supergromad i 23 lutego 2024 roku obchodził swoje 95. urodziny.
Jeśli chodzi o wizualizację samych rozmiarów tych struktur, wyobraź sobie średniej wielkości monetę (nie sądzę, że jakakolwiek moneta, którą sobie wyobrażasz, ma duże znaczenie) na boisku piłkarskim. Ta moneta przedstawia Galaktykę Drogi Mlecznej, a długość stadionu będzie równa krawędziom supergromady!
Możesz także wyobrazić sobie Słońce jako piłeczkę golfową, a całą zbiorczą masę supergromady jako Mount Everest!
Oświadczenie pochodzi od grupy międzynarodowych astronomów z Obserwatorium w Tartu, którzy zbadali także kolejne 662 supergromady. Ich praca (opublikowana w The Astrophysical Journal) ujawniła również pewną interesującą dynamikę zachodzącą w supergromadach, na przykład odkryła, że galaktyki wewnątrz supergromad oddalają się od siebie wolniej niż ogólna ekspansja Wszechświata.
Dzieje się tak, ponieważ siła grawitacji supergromady działa jak hamulec ekspansji. Chociaż spowalnia ekspansję regionu, nie spowalnia go na tyle, aby zapobiec oddalaniu się galaktyk, jeśli wystarczy wystarczająco dużo czasu. Supergromady należy uważać za zjawiska przejściowe i zmienne.
Odkryli także, że istnieje związek pomiędzy gęstością i rozmiarem supergromady. Zależność ta była zależnością odwrotną kwadratową, co oznacza, że gęstość supergromady maleje wraz z kwadratem jej wielkości.
Artykuł ten został pierwotnie opublikowany przez Wszechświat dzisiaj. czyta Oryginalny artykuł.
„Całkowity miłośnik kawy. Miłośnik podróży. Muzyczny ninja. Bekonowy kujon. Beeraholik.”
More Stories
Naukowcy odkrywają, że tuż pod naszymi nosami znajdują się jedne z najstarszych gwiazd, jakie kiedykolwiek istniały
Nowe komórki mogą okazać się kluczem do leczenia otyłości
Naukowcy stworzyli z bambusa przezroczysty, przypominający szkło, ognioodporny materiał