Astronomowie odkrywają sekretny zbiornik wodny w największej dolinie w Układzie Słonecznym

Szeroki system rowków, które mocno psują twarz Mars Może skrywać ukryte rezerwy wody.

Niezwykle duża ilość wodoru została odkryta w jądrze 4000 kilometrów (2485 mil) kanionów znanych jako Valles Marineris, nazywanych Wielkim Kanionem Marsa. Wiemy to dzięki nowym danym z FREND firmy ESA-Roscosmos ExoMars Trace Gas Orbiter.

Wyniki sugerują, że na głębokości do metra (trzy stopy) pod powierzchnią ziemi, gleby w regionie są bogate w wodę, związaną z minerałami lub jako lód podpowierzchniowy, co może stanowić nowy sposób na lokalizowanie cennych przedmiotów. Na pozornie bardzo jałowym świecie.

„Używając Trace Gas Orbiter, możemy spojrzeć w dół metr poniżej tej warstwy brudu i zobaczyć, co naprawdę dzieje się pod powierzchnią Marsa – a co najważniejsze, zidentyfikować bogate w wodę „oazy”, których nie można było wykryć za pomocą poprzednich instrumentów. ” Fizyk Igor Mitrofanow powiedział: Z Instytutu Badań Kosmicznych Rosyjskiej Akademii Nauk w Rosji; Główny autor nowego opracowania.

„FREND wykrył obszar z niezwykle dużą ilością wodoru w masywnym systemie Valles Marineris Valley: Zakładając, że wodór, który widzimy jest związany z cząsteczkami wody, do 40 procent materiału przypowierzchniowego w tym regionie wydaje się być wodą ”.

Wiemy, że na Marsie jest woda. Widzimy to na zimnych biegunach, związane razem jak lód. Tutaj wydaje się, że jest większość; Na równiku warunki są zbyt ciepłe, aby na powierzchni mógł tworzyć się lód wodny.

Pod powierzchnią można znaleźć wodę, ale poprzednie poszukiwania innych satelitów Marsa wykazały ją tylko na wyższych szerokościach geograficznych.

Cue FREND lub nabłonkowy detektor neutronów o wysokiej rozdzielczości. Zamiast mapować światło na powierzchnię Czerwonej Planety, FREND wykrywa neutrony. Naukowcy twierdzą, że pozwala to zobaczyć zawartość wodoru w marsjańskiej glebie do jednego metra pod powierzchnią. Wydaje się, że w obserwacjach dokonanych między majem 2018 r. a lutym 2021 r. zostało to zrobione.

„Neutrony powstają, gdy wysokoenergetyczne cząstki, znane jako galaktyczne promienie kosmiczne, zderzają się z Marsem; suchsze gleby emitują więcej neutronów niż wilgotne, więc możemy wywnioskować, ile wody jest w glebie, patrząc na neutrony, które emitują”. Fizyk Aleksiej Malachow powiedział:, także z Instytutu Badań Kosmicznych Rosyjskiej Akademii Nauk.

„Znaleźliśmy centralną część Valles Marineris pełną wody – znacznie więcej wody, niż się spodziewaliśmy. Jest to bardzo podobne do regionów wiecznej zmarzliny na Ziemi, gdzie lód wodny utrzymuje się stale pod suchą glebą ze względu na stale niskie temperatury”.

Mozaika z orbitera Wikingów przedstawiająca Valles Marineris na powierzchni Marsa. (NASA)

Strefa wysokiego wodoru jest mniej więcej wielkości Holandii i pokrywa się z nią Kandor Chasma, jeden z największych kanionów w systemie Valles Marineris. W tym regionie Marsa minerały zazwyczaj zawierają bardzo mało wody, więc naukowcy uważają, że materiał prawdopodobnie ma postać lodu wodnego pod powierzchnią.

Ale jak ta woda może przetrwać, pozostaje tajemnicą. Warunki ciśnienia i temperatury na równiku Marsa powinny zapobiegać tworzeniu się tych rezerw wody. Może istnieć nieznana kombinacja warunków geomorfologicznych w Valles Marineris, które na to pozwalają, takich jak odizolowane, nieregularne osady, które były tam od jakiegoś czasu, lub kąt i kierunek stromych klifów.

Potrzebne będą dalsze badania, aby dowiedzieć się dokładnie, co się dzieje – nie tylko warunki, które pozwalają na istnienie wody tropikalnej na Marsie, ale także potwierdzić, jaką postać ta woda przybiera. Może to być bardzo satysfakcjonujące: może być tak, że zapasy wody w postaci przypominającej wieczną zmarzlinę, tak jak to znaleźliśmy na Ziemi, zachowały zamrożone odłamki życia mikrobiologicznego lub cząsteczki organiczne, które kiedyś istniały na Marsie.

Odkrycie to także fascynujące możliwości eksploracji Marsa. Każda załogowa misja na Marsa prawdopodobnie wystartowałaby w pobliżu równika; Woda, która mogłaby znajdować się niedaleko powierzchni, byłaby wspaniałym zasobem, zarówno do celów eksploracji, jak i do kluczowego zadania, jakim jest utrzymywanie przy życiu ludzi zależnych od wody.

I oczywiście sprawia to, że naukowcy chętniej odwiedzają niezwykłe i fascynujące Valles Marineris – Największa dolina w naszym Układzie Słonecznym.

„Ten wynik naprawdę pokazuje sukces wspólnego programu ESA-Roscosmos ExoMars” Fizyk Colin Wilson powiedział: Europejska Agencja Kosmiczna.

„Dowiedz się więcej o tym, jak i gdzie obecnie istnieje woda na Marsie, jest niezbędne do zrozumienia, co stało się z niegdyś obfitą marsjańską wodą, i pomaga nam szukać środowisk nadających się do zamieszkania, możliwych oznak przeszłego życia i materiałów organicznych z wczesnych dni Marsa”.

Badania zespołu zostały opublikowane w: Ikar.