Badania ujawniają: Mosazaury zjadały wybiórczo

Wspólny komunikat prasowy Uniwersytetu w Utrechcie i Muzeum Historii Naturalnej w Maastricht

Kolebka paleontologii – badania skamieniałych szczątków zwierząt i roślin – leży w wapieniu Maastricht, gdzie w 1766 roku odkryto pierwszego mozazaura. Holendersko-belgijski region pograniczny wokół stolicy Limburgii jest jednym z najlepiej zbadanych obszarów na świecie. Świat w odniesieniu do skał kredowych, epoki, która zakończyła się nagle 66 milionów lat temu. Do całej dotychczasowej wiedzy można teraz dodać nowe dane: mozazaury z Maastricht okazują się dość selektywne w wyborze diety. Tak odkryli naukowcy z Uniwersytetu w Utrechcie i Muzeum Historii Naturalnej w Maastricht. Razem ze swoimi angielskimi kolegami z Uniwersytetu w Leicester jako pierwsi na świecie zbadali oznaki zużycia zębów mozazaurów.

„Byliśmy ciekawi, czy różne gatunki mozazaurów spotykane w okolicach Maastricht przeszkadzają sobie w wyborze pożywienia, czy też nie stanowi to dużego problemu” – wyjaśnia dr Femke Holwerda, paleontolog z Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Wrocławskiego. Uniwersytet w Utrechcie. Wobec braku danych na temat zawartości żołądka jaszczurek z Maastricht badacze przyjrzeli się drobnym zadrapaniom na zębach tych zwierząt z południowej Limburgii (Holandia) i okolic Eben-Emael (prowincja Liège, Belgia).

Święto owoców morza

„Wydaje się, że różne gatunki mozazaurów wykazują różnice w diecie. Zaobserwowaliśmy te różnice głównie pomiędzy mniejszymi gatunkami – według standardów mozazaurów – o całkowitej wielkości około trzech do siedmiu metrów, a większymi gatunkami, które miały od ośmiu do piętnastu metrów długości .” „Ale były też pewne różnice między większymi gatunkami. „Wydaje się, że szczególnie prognatodon, ze swoimi dużymi, stożkowatymi zębami, miał w swojej diecie zaskakującą ilość skorupiaków, więc wydaje się, że uwielbiał bufet z owocami morza. Inny gatunek, Plioplatecarpus, z wąskimi, spiczastymi zębami, wykazał zaskakującą zdolność liczba oznaczeń.” Korozja. „Gatunek ten mógł również lubić ryby o silnych, łuskowatych ciałach”.

Po pierwsze

Naukowcy najpierw wykonali formy zębów z gumy silikonowej i umieścili je w skanerze 3D. „Technikę tę stosowano już u dinozaurów, ale jako pierwsi spojrzeliśmy na zęby mozazaurów w ten sam sposób” – wyjaśnia inna paleontolog Anne Schulp, również związana z Uniwersytetem w Utrechcie.

różnorodność

Dzięki tym badaniom odnaleziono brakujące elementy układanki z dawno zaginionego okresu późnej kredy. „Chcemy lepiej zrozumieć różnorodność” – mówi Schulp. „Jest to dla nas łatwiejsze, ponieważ wszystkie badane zwierzęta pochodzą z tych samych skał, a zatem z tego samego okresu. Zamiast więc opisywać tylko jeden gatunek, patrzymy na ekosystem jako całość”.

Miękki wapień

Złoża wapienia wokół Maastricht są kopalnią złota dla paleontologów. Schulp: „Nigdzie na świecie siedlisko mozazaurów nie jest tak dobrze zachowane jak tutaj. Można je znaleźć w bardzo miękkim wapieniu, więc można wykluczyć ścieranie się zębów z innych przyczyn.”

powaga

Oczywiście taka obfitość potencjalnych odkryć cieszy się dużym zainteresowaniem także paleontologów-amatorów. „Nie ma w tym nic złego” – potwierdza John Jagt, kustosz Muzeum Historii Naturalnej w Maastricht. „Amator dosłownie oznacza „entuzjastę” i dzięki 250 latom szeroko zakrojonych badań prowadzonych przez tych entuzjastów dowiedzieliśmy się wiele o mozazaurach i innych wymarłych formach życia. Muzeum takie jak nasze bardzo na tym zyskuje. Pomocne jest również to, że tego typu hobbysta” jest stymulowany. Nauka w Holandii: jest to po prostu dozwolone przez prawo. Nie wszędzie tak jest.”

stan

Femke M. Holwerda, Jordan Bestwick, Mark A. Purnell, John W. M. Jagt, Anne S. Schulp, „Mikroużycie zębów 3D w zębach mozazaura typu mastrychckiego (Reptilia, Squamata),” Scientific Reports, https://doi . org/10.1038/s41598-023-42369-7