Człowiek z Buffalo, Andy Perkins, opowiada niesamowitą historię swojej przemiany po urodzeniu.

Pan Perkins ma niebieskie oczy i jasne włosy. Jego rodzice i rodzeństwo byli ciemnoskórzy i wyżsi. On był ekstrawertykiem, podczas gdy oni byli bardziej powściągliwi.

„Zawsze wydawałem się inny niż reszta mojej rodziny” — powiedział 73-letni Perkins, który obecnie mieszka w Grand Prairie w Teksasie. Poczta Nowego Jorku.

„Przez lata sprawiało mi to kłopoty”.

Zaczął grać w szkole średniej. Miał poważne ADHD i zaczynał myśleć, że mógł zostać adoptowany, ale odrzucono to jako nastoletni bunt.

Ogólnie rzecz biorąc, jego dzieciństwo było szczęśliwe, a jego rodzice – Shirley i Jim – byli kochający i wspierający. „Większość ludzi w wieku nastoletnim ma poczucie, że nie przynależy” — powiedział Perkins.
Kilkadziesiąt lat później odkrył, że nie był to tylko nastoletni niepokój.

W 2015 roku jego córka, 47-letnia Kandi Perkins Summers, zaczęła badać historię swojej rodziny. W 2017 roku wykonała testy DNA swoich rodziców za pomocą Ancestry.com i zdała sobie sprawę, że jej ojciec nie był biologicznie spokrewniony z żadnym z jego krewnych po stronie Perkinsa.

Zamiast tego, zauważa, jej ojciec był spokrewniony z dużą liczbą osób o nazwisku Robinson rozsianych po całym Rochester i Warszawie w Nowym Jorku – gdzie urodził się Perkins – wraz z Tennessee i Południową Karoliną.

„Spojrzałem na listę pasujących DNA mojego taty i nie rozpoznałem ani jednego nazwiska” – powiedział Summers. „To było dziwne.”

Jej ojciec potrzebował czasu, żeby przetrawić sytuację.

„Zajęło mu około trzech tygodni, zanim powiedział„ śmiało, zadzwoń do rodziny biologicznej ”- powiedziała pani Summers.

„W tamtym momencie byli to przypadkowi nieznajomi”.

W następnym roku ktoś wysłał jej wiadomość, która okazała się biologicznym kuzynem Andy’ego. Pochodził z tego samego obszaru niedaleko Buffalo.

Pani Summers powiedziała: „Myślałam, że może mój tata nie był spokrewniony z ojcem, który go wychował, ale nie wiedziałam dlaczego”.
Ona i jej ojciec byli przekonani, że nie został adoptowany, nie wyobrażali sobie też, że zdrowi, religijni rodzice, którzy go wychowali, odstąpili od ślubów małżeńskich.

Następnie, w 2020 roku, natknęła się na zarchiwizowany wycinek z gazety z zawiadomieniem o narodzinach jej ojca, który wydawał się rozwiązać zagadkę.

Tuż po oświadczeniu pana Perkinsa znajduje wzmiankę o chłopcu imieniem Philip, który podobno urodził się jako syn Harolda S. i Pauline McElwain Robinson 12 września w Warszawie – dzień przed rzekomymi porodami jej ojca w tym samym małym szpitalu .

„Zdałam sobie sprawę, że rodzice, którzy go wychowali, nie byli jego biologicznymi rodzicami” – powiedziała Summers.

Wtedy przekazała wiadomość swojemu ojcu: prawdopodobnie nawrócił się zaraz po urodzeniu.

„To wszystko ma sens” – powiedział Perkins. Odkrycie to przyniosło mu ulgę i potwierdzenie po tylu latach nastoletniej samotności.
Duet ojciec-córka spekulował również, że mały Philip, który zmarł kilka tygodni po swoich szóstych urodzinach z powodu chłoniaka nieziarniczego, był w rzeczywistości biologicznym synem Shirley i Jima Perkinsów.

Biologiczna matka Perkinsa, Pauline McElwain Robinson, była wieloletnią mieszkanką Warszawy, która pracowała jako technik laboratoryjny w Wyoming County Hospital i zmarła w 2015 roku w wieku 90 lat.

Była pierwszą żoną biologicznego ojca Andy’ego, Harolda S. Robinsona, który był w wojsku i służył w Korei Południowej pod koniec II wojny światowej, zanim został agentem ubezpieczeniowym.

Zmarł w 2016 roku w wieku 88 lat z powodu choroby, według jego nekrologu.
Poszedłem na groby mojego ojca i matki. „Rozpocząłem proces żałoby – nie tylko żalu, że nigdy ich nie spotkałem, ale żalu, że umarli” – powiedział pan Perkins.

„To było coś nieoczekiwanego i trudnego”.

W lipcu 2020 r. pan Perkins mógł porozumieć się ze swoim biologicznym rodzeństwem – Brianem, lat 68; Sally, 69; Liza, 58 lat; i Doug, który od tego czasu zmarł.

„Kiedy wszyscy spotkaliśmy się tego lata, dzwoniliśmy do siebie prawie codziennie” – powiedział Perkins.

„Zostałem powitany z otwartymi ramionami. Fajnie jest usiąść i zobaczyć, jak dorastaliśmy w dwóch różnych światach” – dodał, zauważając, że wszyscy kochają barwy i podczas słuchania muzyki mają tendencję do przełączania utworów w połowie.
W 2021 roku pan Perkins i pani Summers — pracujący dla organizacji non-profit BESTWA, która zapewnia żywność, opiekę medyczną i edukację rodzinom w Afryce — przekazują wiadomość matce, która go wychowała, Shirley Perkins. Nie była zszokowana i po prostu powiedziała: „Czyż Pan nie jest dobry?”

Kilka miesięcy później zmarła w wieku 91 lat.

Pani Perkins, która teraz używa pseudonimu Robinson Perkins, uważa, że ​​to odkrycie sprawiło, że wszyscy poczuli się spokojni i skończeni.

„Czułem, że odkryłem, kim jestem. Zbliżyłem się do mojej rodziny Perkinsów i rodziny Robinsonów” – powiedział. „Wiele osób nie ma rodziny. Jestem bogaty w dwie wspaniałe, kochające się rodziny”.

Ten artykuł pierwotnie ukazał się w Poczta Nowego Jorku Reprodukowane za zgodą.