czuwanie dla królowej Elżbiety w Edynburgu; Książę Andrzej dokucza. Anthony Albanese wezwał do uwzględnienia federalnych przepisów ICAC; Zaprosił króla Karola do odwiedzenia Australii

Wiktoriański premier Daniel Andrews wspominał królową Elżbietę jako królową, która służyła Rzeczypospolitej przez siedem dekad ze swoim „szczególnym poczuciem łaski, głębokim poczuciem pokory i prawdziwą determinacją, by odegrać swoją rolę ze współczuciem”.

Prawodawcy Wiktorii przysięgli wierność królowi Karolowi III we wtorek w południe po śmierci jego matki i wygłosili przemówienia kondolencyjne w sali, witając nowego króla i uhonorując królową Elżbietę.

Andrews powiedział, że kiedy zmarła królowa otworzyła wiktoriański parlament w 1954 r., spychając oba domy do jednego pokoju, nie było ani jednej posłanki.

„Gdyby mogła po prostu dzisiaj przewodniczyć takiej sesji, zobaczyłaby 52” – powiedział Andrews.

Jego obecność rozszerzyła się na kraje, kultury, języki i kontynenty, a jej panowanie przekroczyło pokolenia. To było 70 lat hojnej i oddanej służby – nie roli, którą wybrała, ale obowiązku, do którego została powołana.

Premier mówił o swoim podziwie dla „niestrudzonej etyki pracy” królowej Elżbiety, kiedy w 2011 roku otworzyła Królewski Szpital Dziecięcy, kiedy był ministrem zdrowia, oraz o jej „nieustannej trosce i trosce” o dobro ofiar pożarów w Czarną Sobotę w 2009 roku .

„Z daleka pokazała, że ​​wiktorianie wciąż byli w jej sercu i myślach” – powiedział Andrews. „Poprosiłem o regularne spotkania informacyjne na temat procesu odzyskiwania i przekazałem rzadką prywatną darowiznę na wsparcie ofiar pożarów buszu”.

Tymczasem lider opozycji Matthew Gay powiedział, że królowa jest stałym elementem życia ludzi, kimś, kto „nosi i wydaje się konsekwentny w dobrych i złych czasach, w szczęśliwych i smutnych czasach”.

„Świat na początku panowania królowej Elżbiety II był zupełnie innym miejscem” – powiedział Jay.

„Trudno mi powiedzieć, czy powinienem myśleć, szanować i rozpoznawać postać tak znaną, tak szanowaną, tak głęboką… Myślę, że większość wiktorianów zawsze zauważała to, że znała, rozumiała i szanowała rolę, którą była dziedziczną królową, która znalazła się w życiu publicznym”.