Czy częściowe dawki szczepionek COVID-19 mogą chronić przed SARS-CoV-2?

Niedawny artykuł badawczy został opublikowany w: pole wyszukiwania* Serwer prepress w trakcie przeglądu w Nature Portfolio ocenił frakcjonowanie dawki szczepionek SARS-CoV-2 w przypadku ciężkiego ostrego zespołu oddechowego.

Stado: Immunogenność, skuteczność i bezpieczeństwo frakcjonowania dawki szczepionki SARS-CoV-2: przegląd systematyczny i metaanaliza. Źródło zdjęcia: siam.pukkato / Shutterstock

tło

Choroba koronawirusa 2019 (COVID-19) pozostaje globalnym wyzwaniem zdrowotnym trzy lata po rozpoczęciu pandemii, wraz z pojawieniem się nowych wariantów SARS-CoV-2. Chociaż szczepionki SARS-CoV-2 uratowały dziesiątki tysięcy istnień ludzkich i zmniejszyły liczbę hospitalizacji w krajach o wysokim dochodzie, na dzień 1 kwietnia 2022 r. tylko 14,5% obywateli w krajach o niskich dochodach otrzymało co najmniej jedną dawkę szczepionki. Wcześniej wykazano, że fragmentacja dawki szczepionki (żółta gorączka, 2016) łagodzi globalne niedobory podaży i przyspiesza objęcie szczepionkami w krajach o niskich dochodach. Dlatego wyższy odsetek społeczności może zostać zaszczepiony pomimo otrzymania niższej dawki szczepionki na osobę dzięki temu podejściu.

Stąd fragmentacja dawki szczepionki COVID-19 może znacznie przyspieszyć powszechne pokrycie szczepionką. Jednak obawy i wątpliwości dotyczące skuteczności szczepień częściowymi dawkami przeciwko sekwencjom przodków SARS-CoV-2 i pojawiającym się wariantom budzącym obawy (VOC) oraz potencjalne niespójności między platformami szczepionek utrudniły zatwierdzenie segmentacji dawek dla szczepionek COVID-19. Dlatego wymagane są dane pomocnicze dotyczące skuteczności, bezpieczeństwa i immunogenności frakcjonowanej dawki szczepionki COVID-19, szczególnie w kontekście pojawiających się mutacji SARS-CoV-2.

o nauce

W tym badaniu naukowcy ocenili skuteczność, bezpieczeństwo i immunogenność frakcjonowania dawki szczepionki przeciw COVID-19. Przeprowadzili metaanalizę i systematyczny przegląd badań fazy 2/3, w których opublikowano dane ograniczające dawkę dotyczące bezpieczeństwa i immunogenności szczepionek COVID-19, aby ocenić związek między dawką a odpowiedzią przeciwciał indukowanych przez SARS-CoV-2 (nAbs) szczepionki.

Naukowcy wykorzystali również wcześniej opublikowane wskaźniki reaktywności krzyżowej nAb i ochrony, aby przewidzieć skuteczność ułamkowej dawki szczepionki przeciwko szczepom progenitorowym i zmutowanym SARS-CoV-2. Ponadto zespół ocenił profile bezpieczeństwa i serokonwersję odpowiedzi komórek bez ekspresji (nAbs) i komórek T między grupami dawki standardowej i dawki frakcyjnej. Miało to na celu analizę różnic w bezpieczeństwie i immunogenności po dawkach standardowych i ułamkowych.

Zależność dawka-odpowiedź między przeciwciałami neutralizującymi (nAb) a skutecznością szczepionki (VE) przeciwko szczepom progenitorowym indukowanym przez szczepionki COVID-19. (A) Zależność dawka-odpowiedź nAb wobec szczepów przodków. nAb zostały wystandaryzowane jako w porównaniu z surowicą rekonwalescencyjną. Dla szczepionek jednostkowych RNA, białkowych i inaktywowanych przyjęto schemat dwudawkowy, natomiast dla niereplikującego się wektora wirusowego przyjęto schemat jednodawkowy. Przerywana linia pozioma wskazuje średni poziom nAb przeciwko szczepom progenitorowym w surowicach rekonwalescentów. (B) Zależność od dawki oczekiwanej skuteczności szczepionki przeciwko objawowym i ostrym infekcjom szczepów przodków. (c) Korelacja między zmniejszoną skutecznością szczepionki a frakcjonowaniem dawki. Zmniejszenie skuteczności szczepionki mierzono jako stosunek skuteczności szczepionki przeciwko objawowym lub ciężkim infekcjom szczepów przodków między grupami dawki ułamkowej i standardowej.

Wyniki i dyskusje

Zgodnie z wynikami, leki przeciwpiechotne indukowane szczepieniem SARS-CoV-2 różniły się istotnie między platformami szczepionek i frakcją dawki. Standardowe dawki platform szczepionkowych podjednostek białkowych SARS-CoV-2 i kwasu rybonukleinowego (mRNA) mogą indukować duże nAb odzyskanych surowic COVID-19. Ponadto autorzy stwierdzili, że frakcjonowanie dawki może indukować dużą ilość nAb w stosunku do natywnych szczepów SARS-CoV-2 i równoważny współczynnik serokonwersji ze standardowymi dawkami.

Wyłączając objawowe zakażenia Omicron i Beta, przewidywano, że nAb wygenerowane ze szczepionek z częściowych podjednostek i mRNA przyniosą 65% skuteczność przeciwko ciężkiemu i objawowemu zakażeniu SARS-CoV-2. Niewykrywalne leki w dawkach częściowych mogą zapewnić >50% ochronę przed bezobjawowym zakażeniem SARS od szczepów przodków, zgodnie z wcześniej ustalonymi korelatami ochrony (CoP).

Z wyjątkiem szczepionki mRNA-1273, fragmentacja dawek szczepionki wydawała się bezpieczna i wywoływała silne odpowiedzi limfocytów T z tendencją do typu I (Th1), podobne do dawek konwencjonalnych. Ułamkowe dawki większości szczepionek mogą wywołać wrażliwe i silne rzekomo silne reakcje komórek T, prawdopodobnie zwiększając ochronę szczepionki przed poważnymi konsekwencjami. Specyficzne wobec SARS-CoV-2 limfocyty T wykazują rozległą reaktywność krzyżową z kilkoma LZO, w tym z Omicronem, i powiązano je z lepszymi wynikami. Tak więc, nawet podczas pojawiania się nowych wariantów SARS-CoV-2 z infekcją penetrującą szczepionkę, fragmentacja dawki szczepionki COVID-19 może nadal znacznie zmniejszyć liczbę hospitalizacji i zgonów.

Autorzy stwierdzili, że nAb, a tym samym skuteczność szczepień, były zwiększone o połowę z dwóch dawek w porównaniu z pojedynczą dawką konwencjonalną. Dzieląc jedną dawkę na dwie, można uniknąć dalszych hospitalizacji i zgonów ze względu na oczekiwaną dawkę częściową generującą znaczną ochronę przed ciężkimi zakażeniami zarówno przez szczepy zmutowane, jak i progenitorowe. Wysyłka i podział standardowych dawek w miejscach kampanii szczepień może sprawić, że segmentacja dawki będzie bardziej przystępna poprzez zmniejszenie kosztów logistycznych, takich jak koszty związane z produkcją i transportem.

Zespół nie był w stanie przeanalizować długowieczności odpowiedzi immunologicznych wywoływanych przez częściowe dawki szczepionek SARS-CoV-2, ponieważ większość badań miała okres obserwacji wynoszący tylko jeden miesiąc. Jak sugerują dowody z regularnych dawek szczepionek, po sześciu miesiącach można przewidzieć zmniejszenie liczby limfocytów T specyficznych dla SARS-CoV-2, Abs i skuteczności szczepionki zarówno przeciwko LZO, jak i szczepom progenitorowym dla dawek częściowych. Zarówno heterologiczne, jak i homologiczne wzmacniacze mogą znacząco poprawić skuteczność szczepionki i nAb przeciwko LZO w dawkach konwencjonalnych, podczas gdy dowody na dawki ułamkowe są ograniczone.

Ze względu na brak danych naukowcy nie badali nAb generowanych przez konkretnych producentów szczepionek, ale znaleźli spójny stosunek serokonwersji i dawki w obrębie platformy. Mimo to różne szczepionki z tej samej platformy wykazywały różnice w nAb i długowieczności, takie jak BNT162b1 w porównaniu ze szczepionkami mRNA-1273.

Wnioski

Wyniki badań ujawniły, że frakcjonowanie dawki szczepionek z podjednostką białka COVID-19 i mRNA może generować nAb i limfocyty T oryginalnych i zmutowanych sekwencji SARS-CoV-2, które mogą zapewniać znaczną ochronę przy skuteczności szczepionki większej niż 50%. Zespół odkrył, że dawki ułamkowe miały podobny profil bezpieczeństwa jak standardowa dawka szczepionki. Ponadto obecne dane sugerują, że podejście z zastosowaniem dawki częściowej może poprawić wykorzystanie ograniczonych zapasów antygenu SARS-CoV-2.

Podsumowując, niniejsza praca wykazała, że ​​szczepionki zawierające białko i mRNA SARS-CoV-2 można bezpiecznie i skutecznie frakcjonować.

*Ważna uwaga

Preprinty z polem wyszukiwania Publikacja pierwotnych doniesień naukowych, które nie zostały zrecenzowane i dlatego nie powinny być traktowane jako rozstrzygające, ukierunkowywać praktykę kliniczną/zachowania związane ze zdrowiem lub być traktowane jako ustalone informacje.