Eksperci twierdzą, że gigantyczne latające pterozaury mają szyję dłuższą niż szyja żyrafy i dinozaura

Pterozaury, jedne z pierwszych i największych kręgowców, które nauczyły się latać, są często postrzegane jako cudowni kuzyni niesławnego Tyrannosaurus Rex.

Naukowcy odkryli teraz tajemnicę sukcesu 100-metrowego latającego pterozaura: szyję dłuższą niż żyrafa.

Paleontolodzy z University of Portsmouth byli zaskoczeni tym, jak gigantyczne pterozaury Azdarch były w stanie podtrzymywać swoje cienkie szyje, gdy startowały i latały, niosąc ciężką zdobycz.

Ale dzięki nowym skanom tomografii komputerowej nietkniętych szczątków odkrytych w Maroku tajemnica została rozwiązana.

Wyniki opublikowane w iScience pokazują złożony obraz struktur przypominających mowę ułożonych w helisę wokół centralnej rurki w obrębie kręgu szyi, podobnie jak koło roweru.

Mówi się, że ten skomplikowany projekt demonstruje, w jaki sposób te latające gady ewoluowały, aby podtrzymywać swoje masywne głowy, które często przekraczają 1,5 metra długości.

Naukowcy są przekonani, że ta „lekka” konstrukcja zapewnia siłę, bez uszczerbku dla zdolności lotu pterozaurów.

Dave Martell, profesor paleontologii w Portsmouth, powiedział: „Nie przypomina niczego, co wcześniej obserwowano w kręgach zwierzęcia. Cewkę nerwową umieszcza się centralnie wewnątrz kręgu i jest połączona z zewnętrzną ścianą za pomocą wielu cienkich, przypominających pręciki beleczek ułożone promieniowo jak tłoki koła Rower i spiralnie ułożone wzdłuż kręgów.

„Przecinają się nawet jak hamulce koła roweru. Ewolucja ukształtowała te stworzenia w niezwykle skutecznych i wspaniałych pilotów”.

Naukowcy początkowo zamierzali zbadać kształt i ruchy szyi pterozaura, ale wykorzystali tomografię komputerową, aby zajrzeć do środka.

Analiza pokazuje, że zaledwie 50 „szprych” w szyi pterozaura może zwiększyć odporność na skręcanie o 90%.

Naukowcy są przekonani, że złożona konstrukcja może pomóc inżynierom w opracowaniu lekkich konstrukcji, które będą wyższe, cieńsze i mocniejsze.

„Te zwierzęta mają absurdalnie długie szyje, aw przypadku niektórych gatunków piąty akapit głowy to długość ciała zwierzęcia” – powiedział Caread Williams, pierwszy autor raportu.

„Dzięki temu żyrafa wygląda zupełnie naturalnie. Chcieliśmy dowiedzieć się trochę o tym, jak działa ta niewiarygodnie długa szyja, ponieważ wydawała się mieć bardzo niewielki ruch między poszczególnymi kręgami”.

Pterozaury pojawiły się w zapisach kopalnych z okresu triasu, około 225 milionów lat temu, ale zniknęły pod koniec okresu kredy, około 66 milionów lat temu, wraz z ich kuzynami – dinozaurami.

Dzięki tym pozostałościom w Afryce Północnej naukowcy chcą teraz odpowiedzieć na podstawowe pytania, takie jak możliwości lotu pterozaurów, które mogą mieć rozpiętość skrzydeł do 12 metrów.

„Niezwykłe było to, że konstrukcja wewnętrzna została całkowicie zachowana” – powiedział Martell.