Eksperci ujawniają, dlaczego większość inicjatyw opartych na danych nie wpływa na kryzys zdrowia publicznego związany z COVID-19

Zainspirowani własnymi doświadczeniami, przedstawiciele opartej na danych inicjatywy, która ma pomóc w reagowaniu na COVID-19, zidentyfikowali to, co uważają za główne przeszkody w pomyślnym wykorzystaniu nowych danych udostępnianych przez firmy technologiczne w czasach kryzysu. Carolyn Bucky z Harvard TH Chan School of Public Health w Bostonie w stanie Massachusetts wraz z kolegami prezentują te poglądy w czasopiśmie Open Access CYFROWE ZDROWIE PLOS 18 stycznia 2022 r.

Firmy technologiczne zbierają ogromne ilości danych o swoich użytkownikach, w tym o ich lokalizacjach geograficznych. Podczas pandemii COVID-19 wiele firm udostępniło publicznie niektóre dane swoich użytkowników, aby wspomóc wysiłki w zakresie zdrowia publicznego, takie jak monitorowanie wpływu polityki dystansu społecznego lub ograniczeń w podróżowaniu. Jednak Buckee i współpracownicy zauważają, że wiele prób wykorzystania tych „danych na dobre” nie przyniosło większego efektu.

Autorzy są częścią Crisis Ready, w której epidemiolodzy pomagają decydentom zrozumieć i wykorzystać spostrzeżenia z danych dotyczących mobilności ludzi publikowanych przez firmy technologiczne. W tym charakterze zidentyfikowali teraz wyzwania, które utrudniają inne wysiłki na rzecz wykorzystania nowych form danych w ramach reagowania na katastrofy.

Po pierwsze, zauważają, że umowy dotyczące udostępniania danych między naukowcami a firmami technologicznymi zostały pospiesznie zaaranżowane podczas pandemii. Wzywają dostawców danych, badaczy i agencje zdrowia publicznego do opracowania wcześniejszych umów, które są gotowe do wdrożenia w przyszłych kryzysach.

Buckee i współpracownicy zauważają również, że brak standaryzacji, interoperacyjności i jasności co do niepewności lub stronniczości w nowych zestawach danych doprowadził do zapotrzebowania na wysoko wyspecjalizowanych specjalistów do przetwarzania tych danych. Aby sprostać temu wyzwaniu, dostęp do danych i charakterystyk można wynegocjować przed wystąpieniem katastrofy.

Autorzy wzywają również do globalnych inwestycji w szkolenie większej liczby profesjonalistów, aby mogli analizować złożone dane w celu uzyskania spostrzeżeń przydatnych w podejmowaniu decyzji podczas katastrofy. Ponadto silnie podkreślają potrzebę ścisłej współpracy lokalnych agencji reagowania z regionalnymi naukowcami, którzy z kolei wspierają się nawzajem poprzez globalną sieć.

Autorzy twierdzą, że bez tych wysiłków żadna ilość danych przekazanych przez firmy technologiczne nie przyniesie korzyści społecznościom podczas kryzysów.

Nadal bardzo trudno jest przełożyć ogromne ilości danych cyfrowych, które posiadają firmy, na przydatne narzędzia zdrowia publicznego, pomimo ich ogromnego potencjału do przekształcania procesu decyzyjnego w sytuacjach kryzysowych dotyczących zdrowia. Musimy zbudować globalną pulę naukowców zajmujących się danymi i epidemiologów, którzy będą mogli wspierać samorządy lokalne, wdrożyć potoki danych i narzędzia analityczne przed wystąpieniem katastrofy, aby lokalni ratownicy mieli dostęp do informacji kontekstowych, kiedy najbardziej ich potrzebują.. „

Caroline Buck, Harvard TH Chan School of Public Health