Ernest Brill nie żyje. Jego teksty śpiewały największe gwiazdy polskiej sceny

Ernsta Brilla (Sprawdzać!) Zaczął pisać teksty piosenek w połowie lat sześćdziesiątych. Z jego utworów korzystali niemal wszyscy liderzy ówczesnej polskiej sceny rozrywkowej, m.in.: Czesław Niemen, Marela Rudowicz, Marek Grechota, Skaldoj, Halina Fronkowiak, Jerzy Polomski, Michał Pajor, Kristina Bronko, 2Plus1, Stan Burris, Halina Konica, Lucia Bros, Urszula Sepińska, Danuta Rehn i Andrzej Rybiński.

Napisał wiele piosenek do muzyki Katarzyny Gartner. Scena była ich wspólnym dziełem „malowane na szkle”. Utwór powstał na zamówienie Teatru Muzycznego we Wrocławiu i tam miał swoją premierę w 1970 roku.

Ernst Brill tak pisał o genezie powstania tego dzieła: „Chciałem uciec do krainy zabawy, zaproponować widzom wycieczkę po mitycznej i baśniowej krainie…”

Do najpopularniejszych piosenek z tekstami Ernsta Brela należą: „Góry, chmury, doliny” (Jerzy Grünewald), „Wysoko, kochanie, kochanie” (Eduard Holewicz), „Kulebajka” (Marela Rudowicz), „Kołysanka matki” i „Kula nie mogła go trafić” (2) plus 1 ), „Żegnam moją miłość” (Jerzy Polomski), „W słomie” (Halyna Fronkowiak), „Pis Kronica” (Marek Grichota), „W górach, w chmurach” (Skalduy), „ Psalm tych, którzy stoją w kolejce” (Kristina Bronco), „Krzyczę na ciebie” (Urszula Cypińska), „Peggy Brown” (Myslowitz), „Wszystkie koty w nocy są czarne” (Anna Jantar) i „A te Skrzydła są połamane” (Danuta Rehn).

„Nigdy nie pisałem tekstów konkretnie, bo kiedy zaczynałem, zawsze były złe” – powiedział Brill. „Kompozytor powiedział mi kiedyś: nie pisz piosenek, nie myśl o nich, nie pisz ich”. „Pisz wiersze i pozwól nam, muzykom, zastanowić się nad nimi” – wyjaśnił.