- Ludzki mózg jest złożonym narządem, który determinuje funkcjonowanie organizmu, przetwarzanie informacji i interakcję ze środowiskiem.
- W miarę kontynuowania eksploracji kosmosu konieczne jest zbadanie długofalowych skutków podróży kosmicznych na ludzki mózg.
- Długotrwałe loty kosmiczne mogą powodować zmiany w strukturach istoty białej mózgu. Zmiany te mogą być związane ze zdolnością mózgu do adaptacji w oparciu o środowisko i ludzkie doświadczenia.
Ludzki mózg jest niezbędnym organem, który wpływa na wszystko inne w ludzkim ciele. Naukowcy nieustannie odkrywają, jak mózg przystosować się na zmiany w środowisku, co jest znane jako neuroplastyczność.
Jednym z obszarów zainteresowania jest wpływ lotów kosmicznych na mózg. Dowody z ostatnich badań w Granice w obwodach neuronowych Sugeruje się, że spędzanie zbyt dużej ilości czasu w kosmosie zmienia mikrostrukturę obszarów istoty białej mózgu.
ten
Mózg składa się z istoty białej i szarej.
Nowe środowiska i sytuacje wpływają na pracę mózgu. Naukowcy stojący za tym nowym badaniem starali się zrozumieć, jak dalekie loty kosmiczne wpływają na delikatne struktury okablowania mózgu. Odkryli, że spowodowało to określone zmiany w istocie białej w mózgach astronautów.
Naukowcy dowiedzieli się, jak lot kosmiczny wpływa na innych misja wewnątrz ciała. Jednak niewiele wiedzą o wpływie podróży kosmicznych na mózg.
Ponieważ eksploracja kosmosu prawdopodobnie będzie kontynuowana, eksperci muszą przeprowadzić więcej badań na temat jej długoterminowego wpływu na mózg. W tym badaniu szczegółowo zbadano wpływ podróży kosmicznych na istotę białą mózgu.
Uczestnikami byli astronauci, którzy przez długi czas mieszkali w Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS). Wykorzystani badacze dyfuzja MRI Przyjrzeć się mózgom astronautów. Następnie użyli specjalnej techniki zwanej
Naukowcy wykonali wstępne skany mózgu 12 astronautów płci męskiej przed lotem w kosmos. Astronauci spędzili średnio 172 dni na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i przeszli kolejne skany mózgu średnio 10 dni po powrocie na Ziemię. Ośmiu astronautów przeszło długoterminowe badanie kontrolne średnio 230 dni po powrocie.
Zespół dopasował astronautów kontrolnych do uczestników, aby obliczyć ich wiek, płeć i ręce – czyli czy dana osoba była leworęczna, czy praworęczna. Grupa kontrolna przeszła skany mózgu w podobnych odstępach czasu jak astronauci.
U astronautów naukowcy odkryli mikroskopijne zmiany w powiązanych regionach ścieżki sensoryczne z mózgu. Na przykład zauważyli zmiany w ciele modzelowatym, obszarze łączącym dwie połówki mózgu. Nastąpiły również zmiany w móżdżku, obszarze mózgu zaangażowanym w prawie wszystkie ruchy ciała.
Niektóre z zaobserwowanych zmian miały charakter przejściowy, a struktury przed lotem cofały się w czasie. Jednak wiele zmian pozostało, co sugeruje, że zmiany mikrostrukturalne wynikające z lotów kosmicznych na dalekie odległości mogą stać się częścią normalnej anatomii mózgu.
Badacze nie odnotowali żadnych istotnych wyników w grupie kontrolnej.
Podróżnicy kosmiczni muszą się dostosować. Autorzy badania stawiają hipotezę, że niektóre z tych zmian mogą być spowodowane: neuroplastyczność, z mózgiem adaptującym się na podstawie doświadczeń. Zauważają jednak, że zmiany w obszarach takich jak ciało modzelowate są najprawdopodobniej wynikiem przesunięć anatomicznych.
Ogólnie podkreślają, że odwrócenie zmian jest tylko częściowe. Mówią, że potrzebne są dalsze badania, aby zrozumieć te zmiany.
Autor badania dr Floris Yates wyjaśnić Wiadomości medyczne dzisiaj:
„Istotniejszy jest fakt, że obserwowane przez nas efekty są nadal obecne 7 miesięcy po powrocie na Ziemię. Wybiegając w przyszłość, powinno to stać się standardowym badaniem dla całej załogi kosmicznej pod kątem skanów MRI przed i po kilku lotach. Pilnie musimy również zdefiniować krzywa „Odpowiedź na dawkę” na wpływ lotu kosmicznego na mózg – z pewnością, jeśli planujemy wysłać ludzi na Marsa”.
Badanie miało kilka ograniczeń, w tym małą grupę, w której tylko ośmiu astronautów otrzymało długoterminowe badania kontrolne. Autorzy zauważają, że niewiele osób kwalifikuje się do tego typu badań. Przyznali również, że niektórzy astronauci byli w przeszłości na misjach kosmicznych, co mogło wpłynąć na ich wcześniejsze badania.
Czas wykonywania skanów po locie mógł również nie docenić zmian w mózgu. Będziesz także potrzebować więcej badań, aby uwzględnić testy behawioralne.
Wreszcie autorzy zauważają, że chociaż skupili się na wykrywalnych zmianach w określonych częściach mózgu, nie byli w stanie wskazać konkretnej przyczyny tych zmian. Może to wynikać z przesunięć płynów, neuroplastyczności lub przesunięć anatomicznych.
Jednak włączenie grupy kontrolnej pomogło uwzględnić inne czynniki, które mogły spowodować zmiany w mózgu.
Ekspert ds. neuronauki dr Giovanni Di Libertoktóry nie był zaangażowany w badanie, wyjaśnił MNT:
„Głównym wyzwaniem jest dokładne określenie, co spowodowało efekt. Na przykład był to efekt wywołany doświadczeniem tej samej przestrzeni lub innym poziomem stresu, zmianami wzorców snu lub innymi czynnikami. Wyciągnięcie wniosków z tych pytań wymagałoby włączenia odpowiedniej grupy kontrolnej.”
Zauważył również: „Celem jest określenie krótko- i długoterminowego wpływu podróży kosmicznych na nasze ciała, a konkretnie na nasze mózgi”.
„[H]Tutaj autorzy [focused]po raz pierwszy o subtelnych zmianach strukturalnych w określonej metodologii obrazowania, co z pewnością jest trafnym i interesującym spojrzeniem na problem […]który dostarcza interesujących ustaleń dotyczących krótko- i długoterminowych skutków podróży kosmicznych”.
„Chociaż jest wiele do zbadania w tym obszarze badawczym, wyniki tego badania będą bardzo przydatne do formułowania przyszłych hipotez”.
Autorzy badania doszli do wniosku, że przyszłe badania mogą koncentrować się na tym, jak te zmiany w szlakach istoty białej wpływają na funkcjonowanie mózgu i zachowanie ludzi.
„Całkowity miłośnik kawy. Miłośnik podróży. Muzyczny ninja. Bekonowy kujon. Beeraholik.”
More Stories
Przezroczyste materiały otwierają nowe możliwości dla fotowoltaiki
Wewnątrz „Ważki”, nowej bezzałogowej misji NASA na Tytana
Jak zobaczyć rój meteorów Eta Aquarid w Australii