„Jak ścieki i gnijące mięso”: trwały wpływ Covid na smak i zapach | Długi Covid

Cztery miesiące po zachorowaniu na Covida Anne-Heloise Deuterelle nie mogła w ogóle nic jeść. Chciałam tylko zwymiotować, powiedziała: „Wymiotowałam dookoła mnie”. „Nie mogłem nawet znieść mojego zapachu. Brałem prysznic pięć razy dziennie.” Najgorsza była kawa, pasta do zębów, szampon i grillowane mięsa. Kiedy trafiła do szpitala, ważyła tylko 46 kg.

Poważna utrata masy ciała i niewydolność nerek to skutki zaburzeń węchu i smaku, które sprawiają, że ludzie nie mogą jeść ani pić rzeczy, które kochają, takich jak kawa lub bekon, ponieważ pachną jak gnijące mięso lub ścieki.

Stwierdzono utratę smaku lub zapachu Objawy covid bardzo wcześnie w pandemii i istnieje coraz więcej dowodów na to, że u znacznej liczby ludzi rozwijają się długotrwałe zaburzenia zmysłów.

AbScent, brytyjska grupa wsparcia dla osób z zaburzeniami smaku i zapachu, przed pandemią zajmowała niewielką niszę, liczącą 1500 członków. Teraz ma 76000 na całym świecie.

Naukowcy z Karolinska Institutet w Szwecji opublikowali w zeszłym tygodniu badanie, które wykazało, że prawie połowa pacjentów, których badali w pierwszej fali, miała zniekształcony zapach, stan znany jako parosmia. Jedna trzecia była mniej zdolna do wykrywania zapachów, zgodnie z preprintami, które nie zostały jeszcze zrecenzowane.

Biuro Statystyki Krajowej szacuje, że ponad 500 000 osób w Wielkiej Brytanii ma objawy Covid od ponad roku.

„Nastąpiła eksplozja tego rodzaju syndromów i objawów” – powiedział Simon Gein, konsultant ds. rynologii w Royal National Ear, Nose and Throat Hospital oraz Eastman Dental Hospital w Londynie. „To jest bardziej rozpowszechnione niż wcześniej”.

Powiedział, że wiele osób z parsimą i zaburzeniami smaku – zniekształconym zmysłem smaku – zaczęło doświadczać tego stanu kilka tygodni lub miesięcy po wyzdrowieniu z Covid. U niektórych rozwinęła się całkowita anosmia – utrata węchu – i zaczynają ją odzyskiwać.

„Czułem się, jakbym tracił rozum. Nauczyli mnie, jak próbować zapamiętać, jak wąchać” – powiedział Dutel, 32-letni architekt, który mieszka w Londynie i spędził 10 tygodni w szpitalu w Rennes w Bretanii, lecząc obok pacjenci po udarze.

Ellie Phillips, prezenterka telewizyjna i radiowa, podpisała umowę z Covid w styczniu 2021 roku, a cztery miesiące później zaczęła zauważać problemy. 34-latka zerwała ze swoim nawykiem chodzenia na kawę, a wtedy zapach oleju na patelni również stał się nie do zniesienia.

Jej przyjaciele myśleli, że musi być w ciąży — wiele kobiet odczuwa awersję do jedzenia w czasie ciąży — a potem na weselu spotyka bruschettę z roztopionym serem.

„To było jak ścieki i gnijące mięso” – powiedziała. „Poczułem zapach otwartych ran nowotworowych – to najbliższa rzecz, jaką mogę powiedzieć. Byłem dosłownie chory w toalecie przez 20 minut. Byłem zbyt zawstydzony, by powiedzieć moim przyjaciołom. Kiedy wróciłem do domu, sprawy stopniowo się pogarszały”.

Phillips stracił znaczną wagę, podczas gdy lekarze próbowali ją zdiagnozować. Teraz żyje dzięki wysokokalorycznym napojom białkowym przeznaczonym dla chorych na raka otrzymujących chemioterapię.

Inne przypadki są równie bolesne dla cierpiących. 16-letnia wnuczka Kristen Dowling nie może pić wody. Jane Cooper, artystka i dyrektor marketingu, stwierdza, że ​​szampon pachnie jak gnijąca ryba, a cedr jak benzyna lakowa. Tygodniami myślałam, że w jej mieszkaniu zdechło zwierzę. Pracownik NHS rozwinął parsmię dwa miesiące po utracie zapachu przez Covid. „Jedną z najtrudniejszych rzeczy związanych z intymnością z moim partnerem jest to, że nie wyczuwa tego, jak pamiętam” – powiedziała. „Nie mogłem się nawet zmusić, żeby mu to powiedzieć, ponieważ wiem, jak bardzo to by było denerwujące”.

Wielu zwróciło się o wsparcie do Chrissy Kelly, która założyła AbScent po tym, jak próbowała odzyskać zmysł węchu po zarażeniu wirusem w 2012 roku. Sfinansowała i przeprowadziła badania nad chorobą z dr Jane Parker na Uniwersytecie w Reading. W swoim najnowszym artykule badawczym zidentyfikowali 15 molekularnych przyczyn w kawie, które prowadzą do parosmii.

„Nasz zmysł węchu ostrzega nas przed potencjalnym niebezpieczeństwem, a ludzie z parosmią szukają słów takich jak ścieki, oparzenia i elektryczność, aby to opisać” – powiedział Kelly. „Kiedy pytasz ich uważnie, używają tych słów na określenie największego wstrętu.

Ale efekt jest znacznie głębszy. Często ludzie im nie wierzą, a pracodawcy nie. Ale zastanów się, jak ważne jest dostarczanie zapachu”.

Dotel powiedziała, że ​​prawie umarła po pozostawieniu włączonej kuchenki gazowej. „Mój partner wrócił z biegania i zaczął krzyczeć na mnie, żebym wyszedł z mieszkania”.

Ale małe rzeczy mogą być również niebezpieczne. Morrisons pozbywa się daty ważności na mleku i mówi, że ludzie powinni poddawać się testowi zapachu. Ale i tak pachnie spleśniałym”.

Nie ma znanego lekarstwa i chociaż niektórzy specjaliści w leczeniu parosmii uważają, że trening węchowy może być korzystny, nie zostało to udowodnione klinicznie. Dautel pozostaje optymistą. 15 miesięcy później znów zaczęła cieszyć się jedzeniem i próbowała opisać nieopisane zapachy, na które była narażona. „To był naprawdę długi proces”, powiedziała, „ale dzisiaj jadłam kurczaka”. „Nie byłem w stanie tego zrobić sześć miesięcy temu. I było fajnie. Więc jest nadzieja.”