Kapsuła NASA Orion wraca na Ziemię

Kapsuła Orion w kształcie kropli żelu, przewożąca symulowaną załogę trzech manekinów wyposażonych w czujniki, zanurzyła się w oceanie o godzinie 9:40 czasu lokalnego w niedzielę u wybrzeży meksykańskiego półwyspu Baja California, co oznacza wysokie ryzyko repatriacji przed odlotem. . Astronauci Artemis wokół Księżyca w ciągu najbliższych kilku lat.

„To była trudna misja i tak wygląda sukces misji” — powiedział dziennikarzom Mike Sarafin, kierownik misji Artemis 1 w NASA, dodając, że jego zespół nie zauważył od razu żadnych problemów z powrotem Oriona z kosmosu.

Amerykański helikopter wojskowy i grupa łodzi motorowych zbliżyły się do kapsuły po zachlapaniu około pięciu godzin, zanim Orion został podniesiony na pokład statku Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych w celu podróży do San Diego w Kalifornii.

Wystrzelenie zakończyło się 25-dniową misją w niecały tydzień po przebyciu 127 kilometrów nad Księżycem łazikiem księżycowym i nastąpiło około dwa tygodnie po dotarciu do najdalszego punktu w kosmosie, około 434 500 kilometrów od Ziemi.

Około 30 minut przed upadkiem kapsuła zanurzyła się na 20 minut w ziemskiej atmosferze, zanurzając swój moduł serwisowy w kosmos, odsłaniając barierę termiczną, która podczas szybkiego opadania osiągnęła szczytowe temperatury około 2760 stopni Celsjusza.

Tarcie powietrza spowolniło kapsułę z 24 500 mil na godzinę (39 400 km / h) do 325 mil na godzinę (523 km / h), a następnie dwa zestawy spadochronów pomogły ograniczyć jej prędkość do 36 km / h podczas startu. Navias powiedział, że kapsuła wykazywała „idealną” prędkość opadania.

Kapsuła wystartowała 16 listopada z Centrum Kosmicznego im. Kennedy’ego w Cape Canaveral na Florydzie, na szczycie rakiety Space Launch System (SLS) NASA nowej generacji, obecnie najpotężniejszej rakiety na świecie i największej, jaką NASA zbudowała od czasu misji Apollo Saturn V. era.

Pierwszy lot SLS-Orion zapoczątkował program Apollo, Artemis, którego celem jest powrót astronautów na powierzchnię Księżyca w tej dekadzie i ustanowienie tam zrównoważonej bazy jako punktu wyjścia do przyszłej eksploracji Marsa przez ludzi.

Inżynierowie misji spędzą miesiące na przeglądaniu danych z misji Artemis I. Załogowy lot Artemis II wokół Księżyca iz powrotem może nastąpić już w 2024 r., a za kilka lat nastąpi pierwsze lądowanie na Księżycu w ramach programu, w którym jedną z nich będzie kobieta, z Artemidą III.

NASA spodziewa się nazwać swoją załogę astronautów na misję Artemis 2 na początku 2023 roku, powiedziała dziennikarzom Vanessa Wich, dyrektor NASA Johnson Space Center.

Chociaż Orion doświadczył nieoczekiwanych przerw w komunikacji i problemów z elektrycznością podczas swojej podróży wokół Księżyca, NASA wystawiła jak dotąd wysokie oceny zarówno SLS, jak i Orionowi, chwaląc się, że przekroczyła oczekiwania amerykańskiej agencji kosmicznej.

„To była niezwykle udana misja” – powiedział dziennikarzom administrator NASA Bill Nelson.

Nieoczekiwanie powrót Artemidy I na Ziemię miał miejsce w 50. rocznicę lądowania na Księżycu Apollo 17 Gene’a Cernana i Harrisona Schmitta 11 grudnia 1972 r. Byli oni ostatnimi 12 astronautami NASA, którzy chodzili po Księżycu podczas łącznie sześciu misji Apollo, które rozpoczął się w 1969 roku.

Program Artemis, nazwany na cześć siostry bliźniaczki Apollo, był głównym punktem zwrotnym dla NASA, przekierowując program lotów kosmicznych ludzi poza niską orbitę okołoziemską po dziesięcioleciach skupiania się na promach kosmicznych i Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.