Kiedy badania przesiewowe w kierunku raka są właściwym sposobem postępowania?

Nowy przewodnik WHO/Europe, wydany 2 lutego przed Światowym Dniem Raka 2022, pomoże decydentom zwiększyć korzyści płynące z istniejących programów badań przesiewowych w kierunku raka w ich kraju i zdecydować, czy kontynuować nowe programy.

Ten przewodnik odnosi się do niektórych powszechnych błędnych wyobrażeń, takich jak przekonanie, że jeśli mamy technologię do badań przesiewowych w kierunku raka, to powinniśmy. Ponadto przewodnik jest łatwym do odczytania podsumowaniem kluczowych pojęć, zagadnień i zasad etycznych związanych z badaniami przesiewowymi w kierunku raka.

Kluczowym przesłaniem jest to, że wiedza, kiedy nie przeprowadzać badań przesiewowych w kierunku raka, jest równie ważna, jak wiedza, kiedy jest to właściwy kierunek działania. „Przesiewanie to ciężka i złożona czynność, która może przynieść więcej szkód niż korzyści, co eksperci WHO zbyt często zauważają podczas oceny programów w krajach”, mówi Marilys Corbex, starszy specjalista ds. technicznych w WHO/Europe. „Ważne jest, aby decydenci rozumieli zalety i wady badań przesiewowych w kierunku różnych nowotworów, a także ryzyko i kompromisy związane z inwestowaniem znacznych zasobów w programy badań przesiewowych. Decydenci, pracownicy służby zdrowia i opinia publiczna często wydają się nieświadomi potencjalnych szkód związanych z badaniami przesiewowymi, ich kosztów i obciążenia dla systemu opieki zdrowotnej oraz potrzeby posiadania silnych systemów”.

Badania przesiewowe i etyka

Istnieją ustalone zasady decydowania, czy badania przesiewowe w kierunku jakiegokolwiek nowotworu są właściwym sposobem postępowania. Zasady mają na celu zapobieganie szkodom i wyzyskowi użytkowników usług oraz unikanie niewłaściwego wykorzystania zasobów.

„W tym przewodniku podkreślono, że badania przesiewowe w kierunku raka nie są po prostu testem, ale częścią ścieżki badań przesiewowych, a przed uruchomieniem programu badań przesiewowych decydenci muszą zapewnić, że wszystkie etapy można wykonać szybko i bezpłatnie” — wyjaśnia Marilys Corbex. „Jeśli nie można zapewnić wszystkich kroków, na przykład w krajach, w których nowotwory są powszechnie diagnozowane na późnym etapie, lepiej jest skoncentrować zasoby na stworzeniu solidnego programu wczesnej diagnozy niż na programie badań przesiewowych”.

Inną kluczową zasadą podkreśloną w przewodniku jest zapewnienie odpowiednich obiektów do diagnozowania i leczenia przypadków raka zidentyfikowanych podczas badań przesiewowych. Może się to jednak wydawać oczywiste, gdy badania przesiewowe są prowadzone poza zorganizowanym programem – na przykład przez komercyjnych dostawców nastawionych na zysk – istnieje realne niebezpieczeństwo, że osoby fizyczne mogą uzyskać pozytywny wynik badań przesiewowych bez możliwości dostępu do odpowiednich placówek diagnostycznych i leczniczych , lub być może będą musieli zapłacić z własnej kieszeni za niektóre elementy diagnozy i leczenia. Z wytycznych jasno wynika, że ​​promowanie badań przesiewowych jest nieetyczne, jeśli osoby poddawane badaniu nie mają dostępu do skutecznego leczenia.

Biorąc pod uwagę dowody na różne badania przesiewowe w kierunku raka

Oprócz znajomości zasad badań przesiewowych w kierunku raka, decydenci muszą również znać dowody dotyczące badań przesiewowych w kierunku różnych rodzajów raka. Chociaż może się to wydawać sprzeczne z intuicją, badania przesiewowe w kierunku raka nie zawsze są odpowiednią strategią walki z niektórymi nowotworami. Nowy przewodnik klasyfikuje różne typy nowotworów na 3 kategorie, w tym:

• te, dla których istnieją mocne dowody na posiadanie wysokiej jakości, zorganizowanych programów badań przesiewowych;
• te, dla których trwają badania przesiewowe w celu ustalenia, czy programy badań przesiewowych dla określonych typów raka są skuteczne; oraz
• Rodzaje raka, w przypadku których badanie przesiewowe nie jest brane pod uwagę, ponieważ oczekuje się, że korzyści wynikające z badań przesiewowych nie przeważą nad szkodami.

Obecnie WHO zaleca programy badań przesiewowych tylko pod kątem 3 rodzajów raka – piersi, szyjki macicy i jelita grubego. Oznacza to, że istnieje wystarczająca udowodniona skuteczność – na przykład w zapobieganiu zgonom z powodu badań przesiewowych z powodu raka – i opłacalność uzasadniająca ustanowienie zorganizowanych populacyjnych programów badań przesiewowych w kierunku tych 3 rodzajów raka, ale nie w przypadku jakiegokolwiek innego rodzaju nowotworu.

Na poziomie populacji ważne jest, aby decydenci mieli świadomość, że istnieją spójne dowody na to, że ogólne kontrole zdrowia dorosłych poza rutynowym wykrywaniem przypadków przez podstawową opiekę zdrowotną prawdopodobnie nie przyniosą korzyści i mogą prowadzić do niepotrzebnych badań i leczenia. Nadmierna diagnoza i nadmierne leczenie mogą powodować szkody zdrowotne poprzez niepotrzebne zabiegi chirurgiczne i radioterapię z powiązanym ryzykiem i wyczerpują zasoby publicznej opieki zdrowotnej.

Kiedy robić więcej nie zawsze znaczy robić lepiej

Badania przesiewowe w kierunku raka piersi, szyjki macicy i jelita grubego, wdrożone w pełni i odpowiednio jako część ścieżki leczenia raka, obejmującej szybką diagnozę i leczenie, zmieniły zasady gry pod względem zmniejszenia zachorowalności i śmiertelności osób z powodu chorób.

Ten nowy przewodnik ma na celu zapewnienie przyszłego bezpieczeństwa i powodzenia badań przesiewowych w kierunku raka. „Rozpoczęcie programu badań przesiewowych jest złożone i wymaga wielu zasobów” — mówi dr Nino Berdzuli, dyrektor Wydziału Krajowych Programów Zdrowotnych WHO/Europa. „Twórcy polityki muszą zapewnić, że wdrażanie nowych programów badań przesiewowych jest oparte na dowodach i zgodne z zasadami badań przesiewowych w kierunku raka, a korzyści przeważają nad szkodami. Ten przewodnik powinien znacznie ułatwić proces podejmowania decyzji i podkreślić, że robienie więcej niekoniecznie oznacza robienie lepszych”.

Kluczowe przesłania zawarte w tym przewodniku można podsumować w następujący sposób.

• Aby badania przesiewowe w kierunku raka były skuteczne, muszą być dostarczane jako droga. Przed rozpoczęciem lub rozszerzeniem ścieżki badań przesiewowych decydenci muszą zapewnić, że można zapewnić wszystkie etapy ścieżki badań przesiewowych. Obejmuje to dostęp do terminowej diagnozy oraz wysokiej jakości leczenia i obserwacji.
• Przed rozpoczęciem programu badań przesiewowych w kierunku raka należy rozważyć program wczesnej diagnostyki.
• Nie ma doskonałych testów przesiewowych; Zawsze będą fałszywie pozytywne i fałszywie negatywne.
• Analiza wszystkich potencjalnych konsekwencji jest ważnym krokiem w opracowaniu rozsądnego oszacowania prawdziwego efektu programu badań przesiewowych.
• Stosowanie uzgodnionego zestawu kryteriów, takich jak zasady Wilsona i Jungnera, może pomóc decydentom w podjęciu decyzji o wprowadzeniu nowego programu badań przesiewowych w ich kraju.
• Wdrożenie skutecznego programu badań przesiewowych w kierunku raka to złożone zadanie wymagające silnego przywództwa i koordynacji.
• Aby program badań przesiewowych odniósł sukces, musi charakteryzować się wysoką jakością i dobrym udziałem populacji.
• Programy badań przesiewowych w kierunku raka muszą być zorganizowane, jeśli mają być opłacalne w zmniejszaniu śmiertelności z powodu raka.
• Kraje powinny skoncentrować się na zapewnieniu tak zwanych najlepszych zakupów WHO dla programów badań przesiewowych, priorytetowych dla raka szyjki macicy, następnie obserwowanych nowotworów piersi i raka jelita grubego, z wysokiej jakości i dobrym pokryciem, przed rozważeniem rozpoczęcia nowych programów badań przesiewowych w kierunku innych nowotworów.