Maszyniści pociągu BHP grożą pierwszą akcją protestacyjną w Pilbarze od 15 lat

„Wspaniale jest widzieć, jak pracownicy organizują się i podejmują zbiorowe działania po nieustannych wysiłkach przedsiębiorstw wydobywczych zmierzających do rozwiązania związków zawodowych w Pilbara” – powiedział.

„Maszyści pociągów robią wszystko, co w ich mocy, aby zapewnić dalsze funkcjonowanie przemysłu rudy żelaza w Pilbara podczas zakłóceń związanych z koronawirusem, często kosztem ich samych i ich rodzin ogromnych kosztów osobistych.

„Nie są gotowi na powrót do normalnego funkcjonowania, ponieważ BHP dyktuje im warunki pracy, nie słuchając pracowników, a jednocześnie czerpią ogromne zyski”.

Powiedział, że kierowcy zaczną od „wymiernych i ukierunkowanych działań”, ale poparł kilka potencjalnych środków, w tym nieograniczone zatrzymywanie się, ograniczenie prędkości do 30 kilometrów na godzinę i zakaz pracy w godzinach nadliczbowych nienotowanych na liście.

Oddział rudy żelaza BHP zapewnił spółce 14,6 miliarda dolarów (23 miliardy dolarów) w roku poprzedzającym czerwiec, co stanowi 64 procent jej zysków.

Firma negocjuje z MEU od dwóch lat i w połowie października złożyła kierowcom „kompleksową ofertę”, stwierdzając, że „sprawiedliwie ich wynagradza za cenne usługi i wkład”.

Jednakże oferta została odrzucona, a poprawiona oferta złożona w zeszłym tygodniu, obejmująca drogę arbitrażu z wyłączeniem grafików, również nie spełniła oczekiwań – stwierdził związek.

Rzecznik BHP powiedział: „Pracujemy nad uzgodnionym procesem rozstrzygania sporów związanych z ustaleniami w miejscu pracy, takimi jak grafik, i wierzymy, że czynimy postępy”.

„Proponowane działanie będzie wiązało się z pewnymi wyzwaniami logistycznymi, ale poczyniliśmy ustalenia, aby złagodzić skutki”.

Związki zawodowe w dużej mierze straciły wpływy w Pilbarze po tym, jak firmy takie jak Rio Tinto od lat 90. XX w. nieprzerwanie podejmowały wysiłki, aby zatrudniać swoją siłę roboczą na podstawie bardzo dobrze płatnych, niezrzeszonych w związkach indywidualnych umów.

Jednak relacje BHP z kierowcami stały się napięte podczas pandemii, kiedy przepisy dotyczące blokad doprowadziły do ​​poważnych niedoborów personelu i zmusiły kierowców do pracy na długie zmiany.

Niektórzy kierowcy musieli przenieść się bliżej kopalni, aby uniknąć ograniczeń granicznych, i musieli przyjąć nowy grafik, w którym pracowali przez dwa tygodnie i tydzień wolnego, co utrudniało życie ich rodzinom.

Kierowcy BHP, objęci dawno wygasłą umową z 2014 r., oczekują gwarantowanych rocznych podwyżek zamiast wynagrodzenia zależnego od wyników, a także stałych standardów w zakresie szkoleń, pomocy lotniczej, doradztwa, zakwaterowania i zmian w grafiku. Chcą także dostępu do arbitrażu sporów.

Pracownicy morskiego sektora naftowego i gazowego mieli podobne obawy, kiedy prawie 30 lat temu zakładali związki zawodowe, a niedawno po miesiącach akcji protestacyjnych podpisali przełomowe umowy w Woodside, Inpex, Shell i Chevron.

Ostatnim poważnym środkiem protekcjonistycznym w sektorze rudy żelaza miał miejsce strajk kierowców przeciwko Rio Tinto w 2008 r., co było pierwszym strajkiem w Rio od 1992 r.

Rio wprowadziło pociągi autonomiczne w 2019 r. i obecnie są one mniej podatne na strajki.

W przyszłym tygodniu górnicy zrywają z CFMEU

Tymczasem Trybunał Federalny w poniedziałek ustalił koniec przyszłego tygodnia jako datę oderwania się Unii Górniczo-Energetycznej od CFMEU, ponad dwa lata po decyzji górników.

Związek, który połączył się z CFMEU w latach 90., głosował za oderwaniem się w 2021 r. po konflikcie z dominującym wydziałem budowlanym i zarzutach o zastraszanie w związku z kampanią prezydenta Wiktorii Johna Setki mającą na celu zwolnienie ówczesnego sekretarza krajowego CFMEU Michaela O’Connora.

„Poprawa zawiłości prawnych i wyzwań związanych z wycofaniem się z naszej fuzji w 1992 r. była długim procesem wymagającym dużych zasobów” – stwierdziło MEA w oświadczeniu.

„Cieszymy się, że ten proces już się zakończył i od 1 grudnia rozpoczęto wydobycie & Unia Energetyczna stanie się najnowszą unią Australii, podtrzymującą naszą długą i dumną historię.