„Myślałem, że wyobrażam sobie różne rzeczy”: nowozelandzcy czytelnicy w bliskich spotkaniach z ptakami miejskimi | Nowa Zelandia

las miejski Przyciąganie rodzimych ptaków do miast Nowej Zelandiipomagając mieszkańcom nawiązać głębszy kontakt z ich pierzastymi przyjaciółmi i rozwinąć większe zainteresowanie ich ochroną.

Nowe badania opublikowane w Dziennik Ekologii Zwierząt Stwierdzono, że przywracanie rodzimych lasów w miastach już przywraca rodzime ptaki, podczas gdy raport Rady Wellington z kwietnia 2021 r. wykazał, że Zealandia – 225-hektarowy miejski eko-rezerwat 10 minut od centrum miasta – miał wymierny efekt „halo” na społeczności ptaków. Rodzime lasy w całym mieście.

Ale Wellington nie jest jedynym ośrodkiem miejskim, który odnotował wzrost liczby ptaków – czytelnicy gazety The Guardian w Nowej Zelandii podzielili się swoimi obserwacjami* z całego kraju.

Oto niektóre z naszych ulubionych:

„Tu, w Ottawahi Christchurch, życie ptaków wzrosło wykładniczo ze względu na czerwoną strefę mieszkalną. Ponad 1500 akrów ziemi rozpoczęło tu prace nad przebudową znacznie w ciągu dekady od trzęsień ziemi. Mamy również szczęście, że mamy Hagley Park, 400 metr kwadratowy akrów parkowych w centrum miasta.

Zdecydowanie wzrosła liczba pīwakawaka. Zauważyłem też więcej karearea (naszego oryginalnego jastrzębia), tauhou (woskowych oczu) i kererū. Bezczelna piwakawaka to jedna z moich ulubionych. Nie boją się ludzi i psów, poruszają się i wychodzą wszędzie tam, gdzie owady są niepokojone, aby je złapać. Idą na czerwono i podążają za nami, głównie parami.

Staram się, aby miejsca karmienia były bezpieczne i stosuję antykoncepcję dla kotów, np. skórkę cytryny. Wraz z rozwojem budowy na obrzeżach naszego miasta zauważyłem wokół wielu kotów. Niedawno uciekliśmy na tydzień i od tego czasu ptasie życie na podwórku prawie zniknęło. Według niektórych przyjaciół koty mogą przejąć kontrolę, gdy w pobliżu nie ma ludzi, a wszystkie ptaki się boją”.
Gina Payne, tautahi / Christchurch

„Zdecydowanie czuję, że w ciągu ostatnich kilku lat było więcej ptaków, co myślałem, że wyobrażam sobie różne rzeczy, biorąc pod uwagę, że mieszkam w mieście. Mój partner siedział prosto we wczesnych godzinach porannych, przysięgam, że słyszy szarego ptaka, a my nie dostaniemy Tych facetów nigdy tu nie było. To się teraz dzieje tak często, to trochę wydarzenie, a to dużo mówi!

Nie jest już godne uwagi, że miały miejsce bliskie spotkania z wcześniej rzadkimi ptakami, co sprawia, że ​​trudno jest stwierdzić, czy sytuacja się poprawia, czy nieco stabilizuje.

Kiedy myślimy o sadzeniu nowych drzew, myślimy o życiu ptaków. Coraz bardziej docenia się ryzyko karmienia dzikich ptaków niewłaściwą rzeczą lub nawet zbyt dużą ilością właściwych rzeczy, więc zapewnienie im dobrej mieszanki rodzimych roślin wydaje się najlepszym podejściem”.
Pochi Velasquez, tautahi / Christchurch

„[There has been] Ogromny wzrost rodzimych ptaków od czasu przybycia Zelandii. Kaka tupie wokół bariery dachowej, nie odchodząc, nawet gdy idziemy na dach; Kaka siedzi na brzegu odkrytego basenu, patrząc na szklankę mojego męża nasączoną sokiem z granatów (dobre dla prostaty) i pochyla się na końcu, aby włożyć dziób do soku. dwa razy. Potem wypił – to znaczy mój mąż.

Mousetrap jest aktywny w Wellington, z lokalną koordynacją i raportowaniem wolontariuszy. Wiele osób jest wolontariuszami dla Zelandii w wolnym czasie – ciężko jest skłonić wolontariuszy do innych działań charytatywnych! „
Frances Blythe, Beneke/Wellington

„Mieszkamy w wiosce w Rangitikei, a nasz ogród jest pełen ptaków – tūī, kererū, pīwakawaka, dzwonków i okazjonalnie zimorodków [kōtare]. Często zdarza się, że cahoe dryfuje nad naszymi głowami.

W środku lata mamy dużo starych, pełnych owoców śliwy. Kiri przybył w grupach po trzy lub cztery, szydząc z owoców od góry do dołu. Mamy Jacka Russella, który jest bardzo podekscytowany możliwościami obiadu, gdy wielki, gruby kurch ląduje na niewiarygodnie małej gałązce nad jej zasięgiem, przepełniony owocami, sikając i wpadając w kolejną niefortunną sytuację wśród innych obładowanych owocami gałęzi.
Andy McIver, Torakina, Rangitiki

„Mieszkam na wyspie Waiheke, 35 minut promem od Auckland. Jest bardzo gęsto zaludniona, a populacja rośnie z roku na rok, wywierając coraz większą presję na środowisko naturalne. Jednak regeneracja lasów i zwalczanie szkodników mają wysoki poziom wsparcia. To dlatego życie ptaków dramatycznie wzrosło w ciągu ostatnich lat.Te Korowai o Waiheke to projekt mający na celu uczynienie Waiheke pierwszą na świecie miejską wyspą wolną od drapieżników.Pierwszy etap polegał na oczyszczeniu wyspy z wprowadzonych europejskich homarów, podczas gdy drugi etap był prom O różnych obecnie stosowanych metodach zwalczania szczurów. Usuwanie kotów (domowych i dzikich) z wyspy jest nadal nieujawnione, ale należy to również zrobić, aby były naprawdę wolne od drapieżników…

Byliśmy zaszczyceni, że nasze pāteke regularnie odwiedzały nasz ogród. Liczebność tej kaczki domowej jest mniejsza niż 2500 i rzeczywiście jest rzadsza niż kiwi. Hodowla w niewoli pomogła zwiększyć liczebność, ale skoro ten człowiek nie został otagowany, oznacza to, że urodził się na wolności i przeniósł się na wyspę. Kolejny świetny znak, że kontrola drapieżników działa. Ma niesamowitą osobowość, jest bardzo terytorialny – mimo że jest o połowę mniejszy, będzie biegał z pełną prędkością przez park, by ścigać każdego konkurenta”.
Uncharted, Wyspa Waiheke, Tamaki Makaurao / Auckland

Rezerwat Ekologiczny Orokonui w pobliżu Dunedin okazał się rajem dla ptaków szukających bezpiecznego obszaru lęgowego dla drapieżników do ekspansji w całym mieście. Regularnie widzę i słyszę dzwonki [and] kereru.

Dopiero na szczycie moich schodów wierzchołki mojego drzewa lucerny znajdują się na wysokości oczu i nie jest niczym niezwykłym, że para kerer z zadowoleniem karmi się mniej niż metr dalej. Będę dużo patrzeć i widzieć przechodniów, którzy również cieszą się widokami.”
Larry White, Wakari, Otibuti / Dunedin

* Edytowane pod kątem długości i przejrzystości.