Nauru oddaje Tajwan Chinom, pozostawiając Australię w kurzu

To niewielka, odległa skała zagubiona w głębinach wysp Pacyfiku. Jednak Nauru od dawna cieszy się nieproporcjonalnie silną obecnością w sprawach międzynarodowych. Teraz jej decyzja o przyjęciu Chin doprowadziła do poważnych konsekwencji dyplomatycznych i wewnętrznych dla Australii.

15 stycznia wyspiarski kraj o powierzchni 21 kilometrów kwadratowych ogłosił, że zrezygnuje z dyplomatycznego uznania Tajwanu w zamian za nowe porozumienie z Chinami.

Był to cios dla Tajpej, które ma obecnie jedynie 12 sojuszników dyplomatycznych, w tym państwa Pacyfiku – Palau, Tuvalu i Wyspy Marshalla.

Kontrowersyjny ośrodek zatrzymań „Ciche rozwiązanie” w Canberze mógł odegrać rolę w zamachu stanu w Pekinie.

„Ośrodek detencyjny jest nadal finansowany i nadal przebywa w nim niewielka liczba migrantów”. Mówi dr Patricia O'Brien Z Wydziału Spraw Pacyfiku Australijskiego Uniwersytetu Narodowego. „[But] Tajwan obwinił działania Australii mające na celu zakończenie tej linii finansowej jako powód, dla którego Nauru zwróciło się ku uznaniu Chin.

Bezpieczny dochód jest problemem dla Nauru.

Wyspa była niegdyś bogatym źródłem fosforanów stosowanych w nawozach. Wydobyto jego ogromne ilości i przetransportowano do Australii, Nowej Zelandii i Wielkiej Brytanii, pozostawiając w dużej części kraju odludny księżycowy krajobraz nieuprawnych skał.

Pozostawia to jedynie wody terytorialne i wpływy dyplomatyczne na sąsiednie kraje Pacyfiku jako aktywa rynkowe.

Dodał: „Nauru zamierzało zmieniać się między aktorami z Tajwanu i Chin, starając się podnieść przedstawienie na najwyższy możliwy poziom”. Analitycy think tanku Lowy Institute argumentują Doktor Meg Keane i Mihai Sora.

Outsourcing bezpieczeństwa narodowego

Tajwańskie media podały, że Nauru zabiegało o zwiększenie rocznej pomocy do około 83 mln dolarów (126 mln dolarów). Zanim jednak Tajpej zdążył odpowiedzieć, Pekin przedstawił ofertę w wysokości 100 milionów dolarów (152 miliony dolarów).

„Bez wątpienia były tam słodziki. „Taka jest polityka” – napisali analitycy Lowy Institute. „To sygnał dla Chin, że ich zdolności dyplomatyczne przewyższają Tajwan i że ich wpływy na Pacyfiku rosną”.

Ambasador Chin w Australii Xiao Qian zapewnił w środę, że Chiny nie dążą do żadnego porozumienia wojskowego z Nauru.

„To nie jest militarna strategia bezpieczeństwa” – powiedział mediom. „Jest to strategia pomagająca monitorować ich naród pod kątem stabilności społecznej i podstawowego porządku… (Nie ma) potrzeby żadnych tak zwanych obaw ze strony Australii”.

Jednak Pekin zaprzeczył temu zaledwie kilka godzin później.

Rzeczniczka chińskiego ministerstwa spraw zagranicznych Mao Ning upierała się, że Nauru nie określiło „żadnych ograniczeń współpracy”. Podkreśliła, że ​​Chiny przejmą rolę w „regulowaniu bezpieczeństwa” 13 000 obywateli małego kraju i jego wód terytorialnych, które zajmują powierzchnię 690 kilometrów kwadratowych.

Nauru wraz z Wyspami Salomona i Kiribati przenoszą swoją lojalność dyplomatyczną z Tajwanu na Chiny. Od tego czasu Wyspy Salomona podpisały szeroko zakrojone porozumienia dotyczące bezpieczeństwa i policji, co dało Pekinowi silny wpływ na strategiczny archipelag.

„Australii będzie zależało na ochronie swoich strategicznych interesów na Nauru” – napisali analitycy Lowy Institute. „Będzie dążyć do zapewnienia, że ​​nowe stosunki nie osłabią jeszcze bardziej zarządzania ani rentowności gospodarczej. W regionie istnieją obawy związane z trudnościami w zadłużeniu i uciążliwymi spłatami pożyczek dla Chin.

Dyplomatyczne wojny przetargowe

„Australia nie może krytykować konkurencyjności Nauru, skoro to właśnie ta przewaga uczyniła ten mały kraj wyspiarski odpowiednim kandydatem na gospodarza jednego z australijskich regionalnych centrów przetwórstwa w 2001 roku” – mówią Keane i Sora.

Większość budżetu Nauru pochodzi z pomocy australijskiej – w tym roku finansowym około 46 milionów dolarów. Jednak obawy dotyczące lukratywnego kontraktu na ośrodek detencyjny mogły skłonić jej rząd do poszukiwania nowych źródeł funduszy.

W szczytowym okresie ośrodek – w którym przebywało około 1200 osób ubiegających się o azyl – był największym pracodawcą w kraju.

„Rząd Nauruanu odniósł znaczne korzyści z przyjęcia australijskich osób ubiegających się o azyl” – napisali. „Pojawiło się jednak również szereg problemów, w tym ograniczenia swobodnego dostępu do mediów, oskarżenia polityczne, ingerencja w sektor sądowy i marnotrawstwo wydatków”.

A teraz Canberra płaci za to cenę.

Były premier Nauru, baron Waka, jest obecnym Sekretarzem Generalnym Forum Wysp Pacyfiku. Grozi mu jednak także zarzut przyjmowania łapówek, wywierania nadmiernego wpływu na sądownictwo Nauru i złego traktowania uchodźców.

„Bez wątpienia pojawią się obawy, zwłaszcza po stronie australijskiej i nowozelandzkiej, że Alwaqa wykona rozkazy Chin, choć w sposób potajemny” – napisał dr O'Brien w swoim artykule. Dyplomata.

Oczekuje się, że wpływ ten będzie skierowany przeciwko chińskim interesom, takim jak podmorskie wydobycie zasobów wysp Pacyfiku, dostęp chińskich flot rybackich oraz wizyty wojskowe w portach i na lotniskach.

Jednakże społeczność wysp Pacyfiku jest podzielona na tych, którzy postrzegają te propozycje jako lukratywne źródło dochodu, oraz tych, którzy obawiają się konsekwencji środowiskowych, społecznych i dyplomatycznych.

Złe gry

„Ci, którzy są przyzwyczajeni do angażowania się w dyplomację dolarową, powinni zrozumieć, że są na świecie rzeczy, których nie można kupić za pieniądze” – powiedziała w środę rzeczniczka chińskiego ministerstwa spraw zagranicznych Mao. Od razu dodała: „Chiny są drugą co do wielkości gospodarką na świecie. Wznowienie stosunków dyplomatycznych z Chinami i praktyczna współpraca z Chinami przyniesie Nauru niespotykane dotąd możliwości rozwoju.

Australii nie stać na angażowanie się w dyplomatyczną wojnę przetargową.

Coraz bardziej izolowane Stany Zjednoczone również wykazują oznaki wahania.

Do tego dochodzi kwestia stosunku jakości do ceny.

„Wielokrotnie udowodniono, że współpraca rozwojowa nie stanowi skutecznego bufora przed błędami geopolitycznymi” – mówią Ken i Sora. „Wystarczy spojrzeć na Wyspy Salomona.”

Jest to doświadczenie, które podziela Tajwan.

Odpowiedzi do Ministerstwa Spraw Zagranicznych Udostępnianie w mediach społecznościowych W okolicach Nauru wielu widziało, że Tajpej byłoby lepiej bez sojuszników zainteresowanych wyłącznie pieniędzmi.

To może nie być opcja dla Canberry.

„Pewne jest to, że ryzyko na Pacyfiku rośnie i Australia będzie musiała zrobić więcej, aby pozostać w grze, ponieważ nie jest to stół, z którego może się wycofać” – twierdzą analitycy Lowy Institute.

Jamie Seidel jest niezależnym pisarzem @Jimmy Seidel