Nawet wyskakujący pacjenci z COVID prawdopodobnie dostrzegą korzyści ze szczepionki

Niewielkie, wieloośrodkowe badanie z Grecji wykazało, że pełne szczepienie wiązało się z lepszym przeżyciem pacjentów zaintubowanych z powodu zespołu ostrej niewydolności oddechowej (ARDS) z powodu COVID-19.

W grupie 265 kolejnych pacjentów wymagających intubacji z powodu COVID-19 ARDS, śmiertelność wyniosła 61,5% dla osób w pełni zaszczepionych w porównaniu do 68,2% w grupie kontrolnej, która nie była w pełni zaszczepiona, istotna różnica po uwzględnieniu czynników zakłócających (HR 0,55, 95 % CI) 0,32-0,94, s= 0,03), według Eliasa Simbos, MD, z National Medical College i Kapodistrian University of Athens i jego współpracowników.

„Interpretację tego odkrycia utrudnia niewielka liczba pacjentów w pełnej kohorcie szczepień” – napisali Sempus i współpracownicy. Sieć JAMA jest otwartaTylko 26 pacjentów zostało zaszczepionych.

Simbus i współpracownicy podkreślili, że „fakt, że ta liczba była niewielka, może nie być zaskakujący, biorąc pod uwagę, że szczepienie zapobiega ciężkiej chorobie wymagającej intubacji”. Tylko na początku badania (7 czerwca 2021 r.) 23% populacji Grecji Były w pełni zaszczepione, a pod koniec badania (1 lutego 2022 r.) liczba ta wzrosła do 70%.

„Nawet trzeciego dnia po intubacji utlenowanie było wyższe w grupie zaszczepionej w całości niż w grupie kontrolnej”. Naukowcy zauważają, że ważne odkrycie, „ponieważ dowody przed erą COVID-19 i w jej trakcie wykazały, że wśród pacjentów z ARDS natlenienie w 3. dniu po intubacji może być silniej związane ze śmiertelnością niż natlenienie w dniu intubacji”.

Autorzy zauważają, że osoby, które ukończyły pierwszą serię szczepień ponad 5 miesięcy przed intubacją, nie zostały uznane za „w pełni zaszczepione”, ponieważ jest to czas, w którym CDC zaleca, aby te osoby otrzymały dawkę przypominającą. Grupa kontrolna, składająca się z 239 pacjentów, obejmowała zatem osobę zaszczepioną częściowo i 32 osoby, które były szczepione ponad 5 miesięcy przed koniecznością intubacji – tzw. osoby zaszczepione zdalnie.

Wielokrotne analizy wrażliwości potwierdziły główne odkrycie, w tym w przypadku ograniczenia do pacjentów, którzy otrzymali szczepionki zawierające tylko mRNA oraz gdy w pełni zaszczepieni pacjenci byli porównywani z tymi, którzy nie byli w pełni zaszczepieni lub tymi, którzy ukończyli szczepienie ponad 5 miesięcy przed intubacją.

„Przypuszcza się, że pełne szczepienie, nawet jeśli nie zapobiegnie całkowicie rozwojowi zespołu ostrej niewydolności oddechowej, może go złagodzić” – zauważa grupa. „To przypuszczenie jest poparte obserwacją, że pacjenci w pełnej grupie szczepień mieli lepszą (choć statystycznie nieistotną) mechanikę płuc i wyższe utlenowanie (tj. mniej ostry zespół ostrej niewydolności oddechowej) na początku badania niż pacjenci w grupie kontrolnej”.

Badanie objęło łącznie 265 zaintubowanych pacjentów z trzech greckich oddziałów intensywnej opieki medycznej. Średni wiek pacjentów wynosił 66 lat, a 64,2% stanowili mężczyźni. Spośród 26 w pełni zaszczepionych pacjentów 20 otrzymało szczepionkę mRNA firmy Pfizer, a sześciu otrzymało AstraZeneca.

W pełni zaszczepieni pacjenci byli starsi niż grupa kontrolna (mediana wieku 72,5 vs 66 lat) i częściej mieli choroby współistniejące (odpowiednio 92,3% vs 66,9%). Chociaż nie było istotnych różnic, więcej pacjentów w grupie w pełni zaszczepionej miało łagodną lub umiarkowaną chorobę (56% vs 43,3%, s= 0,14).

Różnice między grupami w zakresie drugorzędowych punktów końcowych, w tym między innymi długości pobytu na oddziale intensywnej terapii, długości pobytu w szpitalu, stosowania wazopresorów lub dni dekompresji naczyniowej, nie różniły się istotnie.

Naukowcy zauważyli, że zaszczepione osoby, które przeżyły, rozwinęły bakteriemię w 57,1% przypadków, w porównaniu z 73,9% w grupie kontrolnej. Simbus i współpracownicy zasugerowali, że „Chociaż nie jest to statystycznie istotna, ta różnica w częstości występowania może być związana z różnymi wskaźnikami śmiertelności między grupami”.